Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
geloofden de eerste Christenen; gelijk wij prediken, zo geloven onze hoorders. Er is geen
leerstelling in het evangelie, waar meer gewicht aan wordt gehecht; en er is geen leerstelling
in de tegenwoordige wijze van prediking, waar minder aandacht aan geschonken wordt!”
Dit heeft voortgeduurd totdat de heerlike waarheid van de opstanding bijna geheel en al
verduisterd is geworden, en de Christelike wereld die uit het oog heeft verloren. Aldus zegt
een godsdienstig schrijver van naam in zijn aanmerkingen over de woorden van Paulus in 1
Thess. 4:13-18: “Als een bron van wezenlike troost neemt de leer van de zalige onsterfelikheid
bij ons de plaats in van alle onzekere stellingen aangaande de wederkomst des Heren. Bij ons
sterven komt de Heer voor ons. Dat is het, waar we op moeten wachten, en waarvoor we
moeten waken. De doden zijn reeds tot heerlikheid ingegaan. Zij wachten niet op de bazuin,
om het oordeel en de
gelukzaligheid te ontvangen.”
Maar toen Hij op het punt stond van Zijn discipelen te verlaten, zei Jezus niet tot hen, dat
ze spoedig tot Hem zouden gaan. “Ik ga heen om u plaats te bereiden,” sprak Hij. “En wanneer
Ik heen zal gegaan zijn, en u plaats zal bereid hebben, zo kome Ik weder, en zal u tot Mij
nemen.” En Paulus deelt ons daarenboven mede, dat “de Heer zelf met een geroep, met de
stem van de archangel en met de bazuin van God zal nederdalen van de hemel; en die in
Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen
tezamen met hen opgenomen worden in de wolken, de Heer tegemoet, in de lucht; en alzo
zullen we altijd met de Heer wezen.” En hij voegt erbij: “Vertroost elkander met deze
woorden.” Hoe groot een tegenstelling tussen die troostwoorden en de hierboven aangehaalde
van de Universalistiese predikant. Deze troostte de rouwdragende vrienden met de
verzekering dat, hoe zondig de gestorvene ook mocht geweest zijn, hij onder de engelen zou
opgenomen worden, wanneer hij hier beneden de adem uitblies. Paulus verwijst zijn
broederen naar de wederkomst des Heren, wanneer de boeien van het graf zullen worden
verbroken, en “die in Christus gestorven zijn”, opgewekt zullen worden ten eeuwigen leven.
Alvorens iemand de woningen van de gezaligden kan binnengaan, moet ieders zaak
onderzocht, en zijn karakter met zijn daden v——r de rechtbank Gods beproefd worden. Allen
zullen geoordeeld worden volgens hetgeen in de boeken geschreven is, en beloond naar hun
werken. Dit oordeel grijpt niet bij de dood plaats. Let op de woorden van Paulus: “Hij heeft
een dag gesteld, op welke Hij de aardbodem rechtvaardiglik zal oordelen door een man, die
Hij daartoe verordend heeft, verzekering daarvan doende aan allen, dewijl 1Joh. 14:2, 3; 21
Thess. 4:16-18. Hij Hem uit de doden opgewekt heeft.” Hier heeft de apostel in duidelike
bewoordingen aangegeven, dat er een bepaalde, toen nog toekomstige tijd was vastgesteld
voor het oordeel van de wereld.
Judas verwijst naar datzelfde tijdperk: “De engelen, die hun beginsel niet bewaard hebben,
maar hun eigen woon- stede verlaten hebben, heeft Hij tot het oordeel van de grote dag met
eeuwige banden onder de duisternis bewaard.” En wederom haalt hij de woorden van Henoch
379