Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Waar wordt in de bladen van het Woord van God zulke leer aangetroffen? Zullen de
verlosten in de hemel dood zijn voor alle gevoel van erbarming en medelijden, en zelfs voor
gevoelens van gewone menselikheid ? Moeten die verruild worden voor de onverschilligheid
van de stoïcijn, of de wreedheid van de barbaar?—Neen, neen; dat is niet de leer van het Boek
van God. Zij, die inzichten voorstaan als in de bovenaangehaalde woorden uitgedrukt, mogen
geleerde en zelfs rechtschapen mannen zijn; maar ze zijn misleid door de drogredenen van de
Satan. Hij laat hen sterke uitdrukkingen in de Schrift in een verkeerd licht opnemen, door aan
de woorden de schijn van bitterheid en kwaadaardigheid te geven, die hemzelf kenmerken,
doch niet onze Schepper. “Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heer Heer, zo Ik lust heb in
de dood van de goddeloze! maar daarin heb ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg
en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt ge sterven, o huis
Israels?”
Wat baat zou er voor God in zijn, indien we toegaven, dat Hij behagen schept in het
aanschouwen van nimmer-ein- digende martelingen; dat Hij zich vermaakt over het kermen
en schreeuwen en vloeken van de lijdende schepselen, die Hij in de hellevlammen houdt?
Zouden die schrikkelike tonen muziek kunnen zijn in het oor van de Oneindige Liefde? Men
beweert, dat de straf van eeuwige ellende over de goddelozen Gods haat aan het licht zal
stellen tegen de zonde als een kwaad, dat de vrede en de orde van het heelal verstoort. O,
schrikkelike godslastering! Als was Gods haat tegen de zonde de reden, waarom Hij de zonde
laat voortbestaan. Want, volgens de leer van deze godgeleerden, maakt de aanhoudende
pijniging zonder hoop op genade de ongelukkige slachtoffers kwaadaardig, en wordt de last
van hun schuld nog immer verzwaard door het uiten van hun woede in vervloekingen en
godslastering. Gods glorie wordt niet verhoogd door de verlenging van gedurig aangroeiende
zonden de eindeloze eeuwen door!
Het ligt buiten het vermogen van het menselik verstand, het kwaad te berekenen, dat door
de dwaalleer van de eeuwige pijniging is gewrocht. De godsdienst van de Bijbel, vol liefde
en goedheid, en overvloeiende van mededogen, wordt door bijgeloof verduisterd en met
schrik omkleed. Wanneer we in aanmerking nemen, met wat valse kleuren Satan het karakter
Gods heeft geschilderd, kunnen we er ons dan over verwonderen, dat onze genadige Schepper
wordt gevreesd, als een schrikbeeld beschouwd, en zelfs gehaat? De terugstotènde
voorstellingen van God, waarmede het onderwijs van de kansel de wereld heeft vervuld,
hebben duizenden, ja miljoenen mensen twijfelaars en ongelovigen gemaakt.
De theorie van de eeuwige pijniging is een van de valse leerstellingen, die de wijn van de
gruwelen van Babylon samenstellen, waarvan het alle natieën drinken laat. Dat er
dienstknechten van Christus kunnen zijn, die deze ketterij aangenomen hebben en van de
kansel af verkondigen, is inderdaad onverstaanbaar. Ze hebben hem, evenals de valse Sabbat,
van Rome. Wel is waar is hij door grote en goede mannen verkondigd; maar die hebben niet
het licht op dit punt gehad, dat wij ontvangen hebben. Zij waren slechts verantwoordelik voor
het licht, dat in hun tijd scheen; wij staan verantwoordelik voor dat, hetwelk onze dag verlicht.
371