Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
zetten van de Goddelike wet hebben zou, niet onderkennen. Satan had zijn werk in het begin
verborgen onder een schijnbare belijdenis van trouw aan God. Hij gaf voor te trachten, Gods
eer, de standvastigheid van Zijn regering, en het welzijn van de hemelingen te bevorderen.
Terwijl hij in de gemoederen van de engelen onder hem ontevredenheid bewerkte, had hij op
arglistige wijze gepoogd, het te doen voorkomen, alsof hij trachtte misnoegdheid uit de weg
te ruimen. Wanneer hij erop aandrong, dat er veranderingen gemaakt moesten worden in de
regeling en wetten van Gods regering, was het onder het voorwendsel, dat die nodig waren
om de eensgezindheid in de hemel te bewaren.
In de wijze, waarop God met de zonde handelde, kon Hij slechts rechtvaardigheid en
waarheid beoefenen. Satan kon gebruiken wat Gode niet ten dienste stond — vleierij en
bedrog. Hij had het woord Gods pogen te vervalsen, en het plan van Zijn regering bij de
engelen in een onwaar daglicht gesteld; bewerende, dat God niet rechtvaardig was in het
opleggen van wetten en regels aan de hemelbewoners, maar dat Hij door onderwerping en
gehoorzaamheid van Zijn schepselen te eisen, slechts de verheffing van Zichzelf zocht.
Derhalve moest er aan de hemelingen, zowel als aan de bewoners van alle werelden getoond
worden, dat Gods regering rechtvaardig, en Zijn wet volmaakt was. Satan had de schijn
aangenomen, alsof hij trachtte zelf het welzijn van het heelal te bevorderen. Het ware karakter
van de indringer en zijn ware bedoeling moesten door allen worden verstaan. Hij moest tijd
hebben om zichzelf te openbaren door zijn boze werken.
Van de twist, welke zijn eigen handelwijze in de hemel had veroorzaakt, had Satan de wet
en de regering van God de schuld gegeven. Hij verklaarde, dat al het kwaad het gevolg was
van het Goddelik bestuur. Hij beweerde, dat het zijn eigen bedoeling was, de voorschriften
van Jehova te verbeteren. Daarom was het nodig, dat hij de aard van wat hij voorhad, zou
tonen, en de uitwerking van zijn voorge- stelde verandering in de Goddelike wet duidelik
maken. Zijn eigen werk moest hem veroordelen. Satan had van het begin aan beweerd, dat hij
niet in opstand was. Het gehele heelal moest de bedrieger ontmaskerd zien.
Zelfs nadat er besloten was, dat Satan niet langer in de hemel kon blijven, vernietigde de
Oneindige Wijsheid hem niet. Daar alleen de dienst der liefde aangenaam is bij God, moet de
trouw van Zijn schepselen op overtuiging van Zijn rechtvaardigheid en barmhartigheid
berusten. Naardien de bewoners van de hemel en van andere werelden niet voorbereid waren
om de aard of de gevolgen van de zonde te doorzien, zouden ze toen de rechtvaardigheid en
barmhartigheid Gods niet hebben kunnen billiken in de vernietiging van Satan. Indien hij
onmiddellik vernietigd was, zouden ze God uit vrees gediend hebben, in plaats van uit liefde.
De invloed van de bedrieger zou niet ten volle te niet gedaan, noch ook zou de geest van
opstand ten volle uitgeroeid geweest zijn. Het kwaad moest vrijheid erlangen om tot rijpheid
te komen. Tot welzijn van het heelal door eindeloze eeuwen heen moest Satan zijn beginselen
meer volkomen ontwikkelen, opdat zijn beschuldigingen tegen de Goddelike regering door
alle geschapen wezens in hun ware licht gezien zouden worden, en de rechtvaardigheid en
barmhartigheid Gods, en de onveranderlikheid van Zijn wet voor altijd buiten twijfel gesteld.
344