Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Hij verdedigde standvastig zijn eigen handelwijze, beweerde dat berouw in zijn geval niet
nodig was, en openbaarde zijn ware karakter in de grote strijd tegen zijn Maker.
Al de krachten van zijn grote geest werden nu aan het werk van verleiding gewijd, om
zich het medegevoel van de engelen te verzekeren, die onder zijn bevel gestaan hadden. Zelfs
het feit, dat Christus hen had gewaarschuwd en hun raad had gegeven, werd verdraaid om zijn
bedriegelike plannen te bevorderen. Aan hen, die door liefde vol vertrouwen het nauwst aan
hem verbonden waren, liet Satan het voorkomen,dat hij verkeerd beoordeeld werd; dat de
plaats, die hij bekleedde, niet werd geteld, en dat zijn vrijheid besnoeid zou worden. Van een
verkeerde voorstelling van de woorden van Christus ging hij over tot verdraaiing en bepaalde
leugen, de Zoon van God van een aanslag beschuldigende om hem te vernederen in de ogen
van de hemelbewoners. Hij trachtte eveneens om een valse reden van strijd aan te geven tussen
hemzelf en de engelen, die trouw bleven. Al degenen, welke hij niet verleiden en geheel en al
op zijn hand krijgen kon, beschuldigde hij van onverschillig te zijn voor de belangen van de
hemelingen. Hij legde hun, die God bleven aanhangen, het werk, waarmede hij zelf bezig was,
ten laste. En om zijn beschuldiging van Gods onrechtvaardigheid jegens hem goed te maken,
nam hij de toevlucht tot een valse voorstelling van de woorden en handelingen van de
Schepper. Zijn doel was, de engelen in verwarring te brengen door arglistige argumenten
aangaande Gods bedoelingen. Alles wat duidelik was, maakte hij geheimzinnig, en door
listige verdraaiing ervan liet hij de duidelikste verklaringen van Jehova in twijfel trekken. Zijn
hoge stand, zo nauw verbonden met het Godsbestuur, leende grotere kracht aan zijn
voorstellingen, en velen werden er toe gebracht om zich met Hem te verbinden in opstand
tegen het gezag des Hemels.
God in Zijn wijsheid stond Satan toe, zijn werk voort te zetten, totdat de geest van
ontevredenheid tot bepaalde op- stand rijpte. Het was nodig, dat zijn plannen zich volkomen
ontwikkelden, opdat de ware aard en strekking ervan door allen zouden worden gezien.
Lucifer was, als de gezalfde cherub, hoog verheven geweest; hij was bemind onder de
hemelingen, en zijn invloed over hen was groot. Gods heerschappij omvatte niet alleen de
hemelbewoners, maar die van al de werelden, welke Hij geschapen had; en Satan dacht, dat
indien hij de engelen in de hemel kon doen deelnemen aan zijn rebellie, hij dan ook de andere
werelden op zijn hand zou krijgen. Hij had zijn zijde van de twistvraag listig voorgesteld,
leugen en bedrog gebruikende om zijn doel te bereiken. Zijn macht om te verleiden was zeer
groot, en door zich te vermommen in een mantel van leugen, had hij een bepaald voordeel
behaald. Zelfs de trouwe engelen konden zijn karakter niet geheel en al onderscheiden, of
inzien, waar zijn werk heen leidde.
Satan was z— hoog geëerd, en al zijn handelingen waren in zodanige geheimzinnigheid
gehuld geweest, dat het moeilik was, de ware aard van zijn werk aan de engelen te ontdekken.
V——r de volkomen ontwikkeling ervan zou de zonde niet zo slecht schijnen als die waarlik
was. Tot hiertoe had zonde geen plaats gehad in Gods heelal, en dus hadden de heilige engelen
geen begrip van de aard en boosheid ervan. Ze konden de vreselike gevolgen, die het op zijde
343