Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
v——r de mensen, die zal Ik ook belijden v——r Mijn Vader, die in de hemelen is. Maar zo
wie Mij verloochend zal hebben v——r de mensen, die zal Ik ook verloochenen v——r Mijn
Vader, die in de hemelen is.”
De allergrootste belangstelling, die door de mensen in de uitspraken van aardse
rechtbanken betoond wordt, geeft slechts een flauwe voorstelling van de belangstelling, welke
in de hemelhoven aan de dag wordt gelegd, wanneer de namen, die in het boek des levens
staan opgetekend, opgebracht worden om door de Rechter van de ganse aarde te worden
onderzocht. De Goddelike Middelaar pleit, dat de overtredingen van allen, die overwonnen
hebben door het geloof in Zijn bloed, zullen worden vergeven, en zij hersteld worden in hun
Paradijswoning, en als medeërfgenamen met Hemzelf gekroond tot de “vorige heerschappij.”
Satan had in zijn pogen om ons geslacht te bedriegen en te verleiden het Goddelike plan met
de schepping van de mens denken te verijdelen; maar Christus vraagt nu, dat dit plan ten
uitvoer zal worden gebracht, alsof de mens nooit gevallen was. Hij vraagt voor Zijn volk niet
alleen om vergiffenis en vrijspraak, algeheel en vol, maar een aandeel aan Zijn heerlikheid,
en een plaats op Zijn troon.
Terwijl Jezus voor de voorwerpen van Zijn genade pleit, beschuldigt Satan hen voor God
als overtreders. De grote verleider heeft getracht hen tot twijfel te brengen, hen hun
vertrouwen in God te doen verliezen, hen van Zijn liefde te scheiden, en Zijn wet te laten
overtreden. Nu wijst hij op hetgeen aangaande hun leven opgetekend staat, op de gebreken in
hun karakter, de ongelijkheid aan Christus, die hun Verlosser heeft onteerd, op al de zonden,
die ze tengevolge van zijn verleiding bedreven hebben, en maakt om die reden aanspraak op
hen als zijn onderdanen.
Jezus verontschuldigt hun zonden niet, maar toont hun berouw en geloof, en, hun
vergiffenis eisende, heft Hij Zijn gewonde handen v——r de Vader en de heilige engelen op,
zeggende: “Ik ken hen bij name. Ik heb hen op de palmen van Mijn handen gegraveerd. ‘De
offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet
verachten.’ “ En tot de beschuldiger van Zijn volk spreekt Hij: “De Heer schelde u, gij Satan!
ja, de Heer schelde u, Die Jeruzalem verkiest: is deze niet een vuurbrand uit het vuur gerukt?”
Christus zal zijn getrouwen met Zijn eigen gerechtigheid bekleden, om hen heerlik aan Zijn
Vader te kunnen voorstellen als “een gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of iets dergelijks.
“ Hun namen zijn opgetekend in het boek des levens, en er staat van hen geschreven: “Ze
zullen met Mij wandelen in witte klederen, overmits ze het waardig zijn.”
Aldus zal de volkomen vervulling van de belofte in het Nieuwe Verbond verwezenlikt
worden: “Ik zal hun onge-rechtigheid vergeven, en hun zonden niet meer gedenken.” “In die
dagen en te dier tijd, spreekt de Heer, zal Israels ongerechtigheid gezocht worden, maar zal
er niet zijn; en de zonden van Juda, maar ze zullen niet gevonden worden.” “Te dien dage zal
des Heren Spruit zijn tot sieraad en tot heerlikheid, en de vrucht van de aarde tot
voortreffelikheid en tot versiering van degenen, die het ontkomen zullen in Israël. En het zal
334