Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Heilige Geest geven aan degenen, die Hem bidden?” “Zo ge iets begeren zult in Mijn naam,
Ik zal het doen.” “Bidt, en ge zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij.”
Terwijl het leven van de Christen gekenmerkt zal zijn door ootmoedigheid, behoort het
geen droefheid en zelfverachting te openbaren. Het is het voorrecht van elkeen, z— te leven,
dat hij Gods goedkeuring kan wegdragen en door Hem gezegend worden. Het is de wil niet
van onze hemelse Vader, dat wij ooit onder veroordeling of in duisternis zouden verkeren.
Het is geen bewijs van ware nederigheid, dat we het hoofd laten hangen en het hart vol hebben
van gedachten over onszelven. We mogen tot Jezus gaan en gereinigd worden, en ons zonder
schaamte en verwijt tegenover de wet stellen. “Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen,
die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.” Door Jezus
worden de gevallen zonen van Adam “zonen Gods.” “Want èn hij, die heiligt, èn zij, die
beheiligd worden, zijn allen uit één, om welke oorzaak Hij zich niet schaamt hen broeders te
noemen.” Het leven van een Christen behoort een leven van geloof, en overwinning, en
vreugde in God te zijn. “Want al wat uit God geboren is, overwint de wereld; en dit is de
overwinning, die de wereld overwint, namelik ons geloof.” In waarheid sprak Gods
dienstknecht Nehemia: “De blijdschap des Heren, die is uw sterkte.” En Paulus zegt:
“Verblijdt u in de Heer te allen tijd; wederom zeg ik u, verblijdt u.” “Verblijdt u.te allen tijd.
Bidt zonder ophouden. Dankt God in alles; want dit is de wil van God in Christus Jezus over
u.”
Zodanige zijn de vruchten van de bekering en heiligmaking van de Bijbel; en het is, omdat
de grote beginselen van gerechtigheid, door Gods wet aan het licht gebracht, door de
Christelike wereld met zoveel onverschilligheid beschouwd worden, dat men deze vruchten
zo zelden ziet. Dit is de reden,waarom er zich zo weinig toont van dat diepe en blijvende werk
van de Geest Gods, waardoor opwekkingen in vroegere jaren zich kenmerkten. Het is door te
aanschouwen, dat we veranderd worden. En terwijl de heilige voorschriften, waarin God de
volmaaktheid en heiligheid van Zijn karakter voor de mensen heeft blootgelegd, worden
verwaarloosd, en het verstand van de mensen wordt aangetrokken door de leer en de theorieën
van mensen, is het dan wel te verwonderen, dat het gevolg daarvan een afnemen van de
levende vroomheid in de kerk geweest is? De Heer zegt: “Mij, de sprinkader van het levende
water, hebben ze verlaten, om zichzelven bakken uit te houwen, gebroken bakken, die geen
water houden.”
“Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in de raad van de goddelozen . . . maar zijn
lust is in des Heren wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht. Want hij zal zijn als een
boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en
al wat hij doet, zal wel gelukken.” Het is alleen dan, wanneer Gods wet hersteld wordt tot de
plaats, die hem toekomt, dat er een herlevendiging zijn kan van het eenvoudige geloof en de
godzaligheid onder het volk, dat Hem belijdt. “Zo zegt de Heer: Staat op de wegen, en ziet
toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin, zo zult ge
rust vinden voor uw ziel.”
329