Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
1 Kor. 6:19, 20. “Gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heer, en raakt niet aan
hetgeen onrein is.” In het licht van Gods woord zijn we gerechtigd te zeggen, dat die
heiligmaking niet echt kan zijn, welke geen volkomen afstand laat doen van het zondige
najagen van werelds genot en bevrediging. Tot hen, die voldoen aan de voorwaarden: “Gaat
uit het midden van hen, en scheidt u af, ... en raakt niet aan hetgeen onrein is,” komt Gods
belofte: “Ik zal ulieden aannemen, en Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en
dochteren zijn, zegt de Heer, de Almachtige.”
Het is het voorrecht en de plicht van iedere Christen om een rijke en volle ondervinding
te hebben in de dingen Gods. “Ik ben het licht van de wereld,” zegt Jezus. “Die Mij volgt, zal
in de duister nis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.” “Het pad van de
rechtvaardigen is gelijk een schijnend licht, voortgaande en schijnende tot de volle dag toe.”
Iedere stap van geloof en gehoorzaamheid brengt de ziel in nauwere gemeenschap met het
Licht van de wereld, waarin “gans geen duisternis is.” De heldere stralen van de Zon der
gerechtigheid schijnen af op de dienstknechten Gods, en ze moeten zijn licht weerkaatsen.
Evenals de sterren ons zeggen, dat er een groot licht in de hemel is, door welks heerlikheid ze
schijnen, evenzo moeten Christenen tonen, dat er een God op de troon van het heelal zit,
Wiens karakter lof en navolging waardig is. De genadegaven van Zijn Geest, de reinheid en
heiligheid van Zijn karakter, zullen in Zijn getuigen geopenbaard worden.
Paulus toont in zijn brief aan de Kolossensen de rijke zegeningen aan, die aan de kinderen
Gods worden geschonken. Hij zegt: Wij “houden niet op voor u te bidden en te begeren, dat
ge moogt vervuld worden met de kennis van Zijn wil, in alle wijsheid en geestelik verstand;
opdat ge moogt wandelen waardiglik de Heer, tot alle behagelikheid, in alle goede werken
vrucht dragende, en wassende in de kennis van God; met alle kracht bekrachtigd zijnde, naar
de sterkte van Zijn heerlikheid,tot alle lijdzaamheid en lankmoedigheid, met blijdschap.” Dan
weder schrijft hij over zijn verlangen, dat de broederen te Efeze het verhevene van het
voorrecht van een Christen zullen verstaan. Hij legt in veelomvattende bewoordingen de
wonderlike macht en kennis voor hen open, die ze zouden kunnen bezitten als zonen en
dochteren van de Allerhoogste. Het was hun mogelik om “versterkt te worden door Zijn Geest
in de inwendige mens,” om “in de liefde geworteld en gegrond” te worden, om “met al de
heiligen te begrijpen, welke de breedte, en lengte, en diepte, en hoogte zij, en te bekennen de
liefde van Christus, die de kennis te boven gaat.” Maar de bede van de apostel reikt tot het
allerhoogste voorrecht, wanneer hij bidt: Opdat “ge vervuld wordt tot al de volheid Gods.”
Hier openbaart zich de hoogte, waartoe we kunnen geraken door geloof in de beloften van
onze hemelse Vader, wanneer we doen, hetgeen Hij van ons verlangt. Door de verdiensten
van Christus hebben we toegang tot de troon van de Oneindige Macht. “Die ook Zijn eigen
Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook
met Hem niet alle dingen schenken?” De Vader gaf Zijn Geest aan Zijn Zoon zonder mate,
en wij mogen insgelijks deel hebben aan de volheid ervan. Jezus zegt: “Indien dan gij, die
boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de
328