Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
zonde de oorzaak is geweest van de doodsangst, die het hart van de Zoon van God heeft
gebroken; en die gedachte zal hen tot zelfvernedering leiden. Zij, die het dichtst bij Jezus
leven, beseffen het levendigst de zwakheid en zondigheid van het mensdom, en hun enige
hoop ligt in de verdienste van een gekruiste en verrezen Heiland. De heiliging, welke tans in
de godsdienstige wereld op de voorgrond treedt, voert een geest van zelfverheffing met zich,
en een geringschatting van Gods wet, die hem kenmerken als vreemd aan de godsdienst van
de Bijbel. De voorstanders hiervan leren, dat de heiligmaking het werk van een ogenblik is,
waardoor zij, door het geloof alleen, tot volkomen heiligheid geraken. “Geloof slechts,”
zeggen ze, “en de zegen is uw.” Er wordt verondersteld, dat er geen verdere pogingen van de
kant van degene, die hem ontvangt, vereist worden. Tegelijkertijd ontkennen ze het gezag van
Gods wet en voeren aan, dat ze van de verplichting ontheven zijn van de geboden te moeten
onderhouden.
Maar is het iemand mogelik, heilig te zijn in overeenstemming met de wil en het karakter
Gods, zonder eenswillend met Hem te zijn aangaande die beginselen, welke een uitdrukking
zijn van Zijn natuur en wil, en aantonen, wat Hem welbehagelik is? Het verlangen naar een
gemakkelike godsdienst, die geen strijd, geen zelfverloochening, geen scheiding van de
dwaas-heden van de wereld noodzakelik maakt, heeft de leer van het geloof, en het geloof
alleen, populair gemaakt; maar wat zegt Gods woord? De apostel Jakobus spreekt: “Wat nuttigheid
is het, mijn broeders! indien iemand zegt, dat hij het geloof heeft, en hij heeft de
werken niet? kan dat geloof hem zalig maken? . . . Maar wilt gij weten, o ijdel mens! dat het
geloof zonder de werken dood is? Abraham, onze vader, is hij niet uit de werken
gerechtvaardigd, als hij Izak, zijn zoon, geofferd heeft op het altaar? Ziet ge wel, dat het geloof
mede gewrocht heeft met zijn werken, en het geloof volmaakt is geweest uit de werken ? . . .
Ziet ge dan nu, dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt, en niet alleen uit het
geloof?”
De uitspraken van Gods woord weerspreken deze misleidende leerstelling van geloof
zonder werken. Wat aanspraak maakt op de gunst des Hemels, zonder te voldoen aan de
voorwaarden, waarop genade bewezen wordt, dat is geen geloof; het is aanmatiging; want het
ware geloof heeft zijn fondament in de beloften en voorzieningen van de Schrift. Laat
niemand zich bedriegen door te geloven, dat hij heilig worden kan, terwijl hij eigenwillig een
van de dingen overtreedt, die God van hem eist. Het doen van een bekende zonde legt de
getuigende stem van de Geest het zwijgen op, en scheidt de ziel van God. “De zonde is de
ongerechtigheid (is wetsovertreding).” En “een iegelik, die zondigt (die de wet overtreedt),
die heeft Hem niet gezien, en heeft Hem niet gekend.” Ofschoon Johannes in zijn brieven
zoveel over de liefde zegt, aarzelt hij toch niet om het ware karakter te openbaren van die
klasse van mensen, welke beweert geheiligd te zijn, terwijl ze in overtreding van Gods wet
leven.
“Die daar zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar, en in die
is de waarheid niet; maar zo wie Zijn woord bewaart, in die is waarlik de liefde Gods volmaakt
325