Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Van hen kon gezegd worden: “Gij zijt bedroefd geweest tot bekering.” “Want de droefheid
naar God werkt een onberouwelike bekering tot zaligheid; maar de droefheid van de wereld
werkt de dood. Want ziet, ditzelfde, dat gij naar God zijt bedroefd geworden, hoe grote
naarstigheid heeft het in u gewrocht ? ja verantwoording, ja onlust, ja vrees, ja verlangen, ja
ijver, ja wraak; in alles hebt ge uzelven bewezen rein te zijn in deze zaak.” Dit is het gevolg
van het werk van Gods Geest. Er is geen bewijs van oprecht berouw, tenzij het hervorming
bewerkt. Indien hij zijn gelofte vervult, teruggeeft wat hij heeft gestolen, zijn zonden belijdt,
en God en zijn medemensen liefheeft, dan kan de zondaar er zich van verzekerd houden, dat
hij vrede met God gevonden heeft. Dat waren in vroegere jaren de gevolgen van tijden van
godsdienstige opwekkingen. Oordelende naar hun vruchten moest men bekennen, dat ze door
God gezegend werden tot redding van zielen en opheffing van de mensheid.
Maar vele van de opwekkingen van de laatste tijd zijn opvallend verschillend geweest van
die openbaringen van de Goddelike genade, welke in vroegere tijden op de arbeid van Gods
dienstknechten 1 Petr. 3:3, 4. 2 Kor. 7:9-11. volgden. Het is waar, dat er een algemene
belangstelling wordt opgewekt, dat velen belijden, bekeerd te zijn, en dat er een groot aantal
aan de kerken wordt toegevoegd; maar desniettegenstaande geven de uitkomsten niet het recht
om te geloven, dat er een daarmede overeenkomstige toename van waarachtig geestelik leven
is. Het licht, dat voor een tijd schijnt, dooft spoedig uit, en laat dichter duisternis achter dan
tevoren.
Algemene opwekkingen worden maar al te dikwels teweeggebracht door een beroep op
de verbeelding, door het gevoel te prikkelen, door de liefde voor wat nieuws en trefr fends te
bevredigen. Bekeerlingen, die op deze wijze toegebracht worden, hebben weinig lust om naar
de waarheid van de Bijbel te luisteren, stellen weinig belang in het getuigenis van profeten en
apostelen. Een godsdienstige bijeenkomst trekt hen niet aan, tenzij die een enigszins
opwindend karakter draagt. Een boodschap, die tot het kalme verstand spreekt, vindt geen
weerklank. Er wordt geen acht geslagen op de eenvoudige waarschuwingen van Gods Woord,
die direkt betrekking hebben op hun eeuwige belangen.
Voor iedere waarlik bekeerde ziel moet de betrekking tot God en tot de dingen, die de
eeuwigheid aangaan, het grote onderwerp van het leven uitmaken. Maar waar is de geest van
toewijding aan God in de volkskerken van deze tijd? De bekeerlingen verzaken hun trots en
hun liefde tot de wereld niet. Ze zijn niet gewilliger om zichzelven te ver-loochenen, om het
kruis op te nemen, en de zachtmoedige en nederige Jezus te volgen, dan voordat ze bekeerd
waren. Ongelovigen en twijfelaars vermaken zich over de godsdienst, omdat zo velen, die
godsdienstig heten, de grondbeginselen ervan niet kennen. De kracht van de godzaligheid is
bijna geheel en al uit vele kerken verdwenen. Buitenpartijen, toneelvoorstellingen ten behoeve
van de kerk, kerkbazaars, prachtige huizen, persoonlike opschik hebben de gedachten aan
God verdreven. Landen en goederen en wereldse bezigheden vervullen het hart, en wat
betrekking heeft op de belangen van de eeuwigheid, wordt ternauwernood in het voorbijgaan
opgemerkt.
319