Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Hoofdstuk 27 — Opwekkingen in de Laatste Tijd
Waar Gods woord ook maar in getrouwheid gepredikt is, daar heeft het een uitwerking
gehad, die van zijn Goddelike oorsprong getuigde. Gods Geest vergezelde de boodschap van
Zijn dienstknechten, en zette het Woord kracht bij. Zondaren voelden hun geweten ontwaken.
Het “licht, hetwelk verlicht een iegelik mens, komende in de wereld,” drong door tot in de
geheime schuilhoeken van hun zielen; en hetgeen in de duisternis verborgen was, werd
openbaar. Diepe overtuiging overmeesterde hun verstand en harten. Ze werden overtuigd van
zonde, van gerechtigheid, en van een toekomend oordeel. Ze beseften Gods rechtvaardigheid,
en schrikten terug voor de gedachte van in hun schuld en onreinheid te verschijnen v——r
Hem, die de harten doorzoekt. In zielsangst riepen ze uit: “Wie zal mij verlossen uit het
lichaam van deze dood?” Terwijl het kruis van Golgotha met zijn oneindig offer voor de
zonden der mensen geopenbaard werd, zagen ze, dat de verdiensten van Christus alleen
toereikend waren om te boeten voor hun overtredingen; dat die alleen de mens met God
konden verzoenen. In geloof en ootmoedigheid namen ze het Lam Gods, dat de zonden van
de wereld wegneemt, aan. Door het bloed van Jezus hadden ze “vergeving van de zonden, die
tevoren geschied zijn.”
Deze zielen brachten vruchten voort, de bekering waardig. Ze geloofden, werden gedoopt,
en stonden op om in nieuwigheid des levens te wandelen,— nieuwe schepselen in Christus
Jezus, niet om zich naar vroegere begeerlikheden te gedragen, maar om, door het geloof in de
Zoon van God, Zijn voetstappen te drukken, Zijn karakter te weerspiegelen, en zichzelven te
reinigen, gelijk Hij rein is. Hetgeen zij eenmaal haatten, hadden ze nu lief; en wat ze eenmaal
liefhadden, haatten ze nu. Wie trots en aanmatigend was, werd zachtmoedig en nederig van
hart. Wie ijdel en hoogmoedig was, werd ernstig en bescheiden. De heiligschender werd
eerbiedig, de dronkaard werd matig, en de losbandige werd rein. De ijdele modes van de
wereld werden afgelegd. Christenen zochten niet “het versiersel, dat uiterlik is, bestaande in
het vlechten van het haar, en omhangen van goud, of van klederen aan te trekken; maar de
verborgen mens des harten in het onverderfelike versiersel van een zachtmoedige en stille
geest, die kostelik is v——r God.”
Geestelike opwekkingen veroorzaakten diep onderzoek van het hart en nederigheid. Ze
werden gekenmerkt door een plechtig, ernstig beroep op de zondaar, door een hartelik
verlangen om gekocht te worden door het bloed van Christus. Mannen en vrouwen baden en
worstelden met God om de redding van zielen. De vruchten van zulke opwekkingen werden
gezien in zielen, die niet terugbeefden voor zelfverloochening en opoffering, maar die er zich
in verheugden, dat ze waardig geacht waren om smaad en beproeving te verduren om Christus’
wil. Men zag een hervorming in het leven van hen, die Jezus’ naam beleden. De maatschappij
trok voordeel uit hun invloed. Zij vergaderden met Christus, en zaaiden in de Geest, om het
eeuwige leven te oogsten.
318