Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Zij, die het licht aangaande het heiligdom en de onver- anderlikheid van Gods wet
aannamen, waren vol vreugde en verwondering, toen ze de schoonheid en overeenstemming
zagen van het stelsel der waarheid, zoals dat zich aan hun verstand ontvouwde. Ze wensten,
dat het licht, hetwelk hun zo dierbaar toescheen, aan alle Christenen zou medegedeeld worden;
en konden zich niet anders voorstellen, dan dat het met blijdschap zou worden aangenomen.
Doch waarheden, die hen van de wereld zouden doen verschillen, waren aan velen, die
voorgaven volgelingen van Christus te zijn, niet welkom, en gehoorzaamheid aan het vierde
gebod eiste een opoffering, waarvoor de meerderheid terugbeefde.
Wanneer de eisen van de Sabbat werden voorgelegd, redeneerden er velen van een werelds
standpunt. Ze zeiden: “We hebben altijd de Zondag gehouden; onze vaders deden hetzelfde,
en veel goede en vrome mensen zijn gelukkig gestorven, terwijl ze die dag hielden. Indien zij
het rechte hadden, dan hebben wij het ook. Het houden van deze nieuwe Sabbat zou ons van
de mensen afzonderen, en we zouden geen invloed meer over hen kunnen uitoefenen. Wat
kan een klein gezelschap, dat de zevende dag houdt, hopen te volbrengen tegenover de gehele
wereld, die de Zondag houdt?” Het was door soortgelijke beweringen, dat de Joden hun
venverping van Christus trachtten te recht- vaardigen. Hun vaderen waren door God
aangenomen, ter- wijl ze Hem hun offeranden brachten, en waarom konden de kinderen geen
zaligheid vinden door op hetzelfde pad voort te gaan 1 Zo ook redeneerden de pausgezinden
in Luthers tijd, dat ware Christenen gestorven waren in het Katholieke geloof, en dat die
godsdienst dus voldoende was om zalig te worden. Zulk een wijze van redeneren zou de weg
voor alle vooruitgang, zowel in geloofsovertuiging als de beoefening ervan, voor goed
afsluiten.
Velen voerden aan, dat het houden van de Zondag vele eeuwen lang een vastgesteld
leerstuk en een algemeen ge- bruik van de kerk geweest was. Als wederlegging van deze
bewering werd er aangetoond, dat de Sabbat en de viering ervan nog ouder en algemener was,
even oud als de wereld zelf, en de goedkeuring wegdroeg van engelen zowel als van God.
Toen de grondvesten der aarde nederzonken, toen de morgensterren tezamen vrolik zongen,
en al de kinderen Gods juiehten, toen werd de grond voor de Sabbat gelegd. Wei mag deze
instelling ons eerbied inboezemen; liij is niet op menselik gezag gegrond, noeh rust op
menselike over- leveringen; hij is door de Oude van dagen verordend, en door Zijn eeuwig
woord als gebod aangegeven.
Toen de aandacht van de mensen op het onderwerp van de Sabbatshervorming gevestigd
werd, verdraaiden de volkspredikers het woord Gods, en gaven zulke verklaringen van
hetgeen er geschreven staat, als aan onderzoekende harten het best bevrediging zouden geven.
En zij die niet voor zichzelven de Schriften onderzochten, namen gaarne gevolgtrekkingen
aan, welks met hun wensen overeenstem- den. Velen trachtten door argumenten, drogredenen,
over- leveringen van de kerkvaders, en liet gezag van de kerk de waarheid te niet te maken.
De voorstanders ervan werden naar hun Bijbels gedreven, om de echtheid van het vierde
gebod te verdedigen.
313