Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
een gebouw van grote pracht. De wanden ervan waren vervaardigd uit opstaande planken,
zwaar met goud belegd, en in zilveren groeven rustend, terwijl het dak uit een reeks gordijlien
of bedekkingen bestond, de buitenste van vellen, en de binnenste van fijn linnen,
prachtig geweven met figuren van cherubijnen. Behalve het voorhof, hetwelk het
brandofferaltaar bevatte, bestond de tabernakel zelf uit twee vertrekken, het heilige en het
heilige der heiligen genaamd, door een rijk en prachtig gordijn of voorhang gescheiden; een
gelijksoortige voorhang sloot de ingang tot het eerste vertrek af.
In het heilige bevond zich, naar het zuiden, de kandelaar met zijn zeven lampen, die dag
en nacht het heiligdom verlichtten ; noordwaarts stond de tafel met de toonbroden; en v——
r de voorhang, die het heilige van het heilige der heiligen scheidde, bevond zich het gouden
reukaltaar, vanwaar de wierookwolk met de gebeden van Israël dageliks voor God opsteeg.
In het heilige der heiligen stond de ark, een kist van kostbaar hout met goud belegd, de
bergplaats van de twee stenen tafelen, waarop God de wet van de tien geboden had geschreven.
Op de ark, het deksel van de heilige kist uit- makende, lag het verzoendeksel, een prachtig
stuk werk, overdekt door twee cherubijnen, aan ieder einde één, geheel uit massief goud
vervaardigd. In dit vertrek openbaarde zich de Goddelike tegenwoordigheid in de wolk der
heerlikheid tussen de cherubijnen. Nadat de Hebreën zich in Kanaän hadden nedergezet, werd
de tabernakel vervangen door de tempel van Salomo, bij welke men, hoewel het een blijvend
en groter gebouw was, toch dezelfde verhoudingen behield, en die men op gelijke wijze
inrichtte. Het heiligdom bestond in deze vorm — behalve zolang het een puinhoop was in
Daniëls tijd — tot op de verwoesting ervan door de Romeinen, in 70 n. C.
Dit is het enige heiligdom, dat er ooit op aarde bestaan heeft, waarvan de Bijbel melding
maakt. Het werd door Paulus verklaard het heiligdom van het eerste verbond te zijn. Maar
heeft het nieuwe verbond geen heiligdom? Zich wederom tot de zendbrief aan de Hebreën
kerende, zagen zij, die naar de waarheid zochten, in, dat het bestaan van een tweede heiligdom,
of dat van het nieuwe, opgesloten lag in de woorden van Paulus, die reeds zijn aangehaald:
“Zo had dan het eerste verbond wel ook rechten van godsdienst, en het wereldlike heiligdom.”
En het gebruik van de woorden “wel ook” duidt aan, dat Paulus reeds vroeger melding
gemaakt had van dit heiligdom. Teruggaande naar het begin van het voorgaande hoofdstuk,
lazen ze: “De hoofdsom nu van de dingen, waarvan we spreken, is, dat we hebben een
zodanige Hogepriester, die gezeten is aan de rechterhand van de troon van de Majesteit in de
hemelen; een bedienaar van het heiligdom, en van de ware tabernakel, welke de Heer heeft
opgericht, en geen mens.”
Hier treedt het heiligdom van het nieuwe verbond aan het licht. Het heiligdom van het
eerste verbond werd door de mens opgericht, en door Mozes gebouwd; dit is door de Heer
opgericht, en door geen mens. In eerstgenoemd heiligdom deden de aardse priesters dienst; in
dit vervult Christus, onze grote Hogepriester, de bediening aan de rechter- hand Gods. Het
ene heiligdom was op de aarde, het andere is in de hemel. Verder was de tabernakel, die
Mozes bouwde, naar een voorbeeld gemaakt. De Heer gelastte hem: “Naar al wat Ik u tot een
284