Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
15 Als jullie dan de ontzettende gruwel in de heilige plaats zien staan, waar de profeet
Daniël het over had—wie dit leest, moet dit proberen te begrijpen—... 21 Want er zal een
onderdrukking zijn zoals de wereld nog nooit heeft gekend en zoals ook nooit meer zal
terugkomen [Mattheüs 24:15, 21]
1844 AD – Zuivering van het hemelse heiligdom en het hemelse oordeel.
1810 Dagen / Jaren – Het werk van Jezus Christus als onze Hogepriester in het hemelse
heiligdom. 14 Dit betekent dat Jezus, de Zoon van God, onze grote hogepriester is, die naar
de hemel is gegaan om ons te helpen. Daarom moeten wij geen ogenblik aan Hem twijfelen.
15 Deze hogepriester begrijpt onze zwakheden, omdat Hij dezelfde verleidingen heeft gekend
als wij, maar Hij heeft er geen ogenblik aan toegegeven, Hij heeft nooit gezondigd. 16 Laten
wij daarom vrijmoedig naar de troon van God gaan om van Hem genade te ontvangen, om
hulp te krijgen, juist in die ogenblikken dat wij het moeilijk hebben [Hebreeën 4:14-16].
Bewijsgronden, uit de beelden in het Oude Testament geput, duidden evenzeer heen op de
herfst als de tijd, wanneer de gebeurtenis, als de “rechtvaardiging van het heiligdom”
voorgesteld, moest plaats vinden. Dit punt werd zeer duidelik gemaakt, toen er aandacht werd
geschonken aan de wijze, waarop de beelden vervuld waren, welke betrekking hebben op de
eerste komst van Christus.
Het slachten van het Paaslam was een voorafschaduwing van de dood van Christus. Paulus
zegt: “Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelik Christus.” De schoof van de eerste
vruchten, die op de tijd van het Pascha voor het aangezicht des Heren bewogen werd, was een
beeld van de opstanding van Christus. Paulus zegt. van de opstanding van de Heer en van die
van al Zijn volk sprekende: “De eersteling Christus, daarna die van Christus zijn, in Zijn
toekomst.” Evenals de schoof van het beweegoffer het eerste rijpe graan was, dat v——r de
oogst verzameld werd, is Christus de eersteling van die onsterfelike oogst van verlosten,
welke bij de toekomstige opstanding verzameld zal worden in de schuur van onze God.
Deze beelden waren in vervulling getreden, niet alleen wat de gebeurtenis aanging, maar
ook wat de tijd betrof. Op de veertiende dag van de eerste Joodse maand, dezelfde dag en
maand, waarop gedurende vijftien lange eeuwen het Paaslam was geslacht geworden, stelde
Christus, nadat Hij het Pascha met Zijn discipelen gebruikt had, dat feest in, door hetwelk
Zijn eigen dood als “het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,” herdacht zou
worden. Diezelfde nacht werd Hij door de handen van de onrecht- vaardigen genomen en aan
het kruis gehecht en gedood. En als een tegenbeeld van de schoof van het beweegoffer werd
onze Heer de derde dag opgewekt uit de doden, “de eersteling van degenen, die ontslapen
zijn,“3 in gelijkenis van al de opgewekte rechtvaardigen, wier “vernederd lichaam” veranderd,
en “gelijkvormig gemaakt zal worden aan Zijn heerlik lichaam.”
Op dezelfde wijze moeten de beelden, die betrekking hebben op de wederkomst van de
Heer, vervuld worden op de tijd, die in de symboliese dienst is aangegeven. Onder het
275