Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
De geest van gelijkheid aan de wereld doortrekt de kerken door de gehele Christenheid
heen. Robert Atkins hangt in een preek, te Londen gehouden, een donkere schil- derij op van
de geestelike achteruitgang, die er in Engeland heerst: “De ware rechtvaardigen zijn
verminderd op de aarde, en niemand neemt het ter harte. De belijders van de godsdienst van
de tegenwoordige tijd, in iedere kerk, hebben de wereld lief, maken zich aan de wereld gelijk,
zijn gemakzuchtig, en haken ernaar, geacht te worden. Ze zijn geroepen om met Christus te
lijden, maar beven zelfs voor hoon terug. . . . Afval, afval, afval, staat op de voorgevel van
iedere kerk gegraveerd; en indien ze het maar wisten, en indien ze het maar gevoelden, dan
zou er hoop zijn; maar helaas! ze roepen: ‘We zijn rijk, en verrijkt geworden, en hebben geens
dings gebrek.’ “
De grote zonde, welke Babylon ten laste wordt gelegd, is, dat het “alle volken heeft doen
drinken uit de wijn van de toorn van haar hoererij.” Deze bedwelmende beker, welke het aan
de wereld aanbiedt, stelt de valse leer voor, die het aangenomen heeft ten gevolge van een
onwettige betrekking tot de groten van de aarde. Vrienschap met de wereld bederft het geloof
van de kerk, en oefent op zijn beurt verderfelike invloed op de wereld uit door leerstellingen
te onderwijzen, die zich tegen de eenvoudigste verklaringen van de Heilige Schrift aankanten.
Rome hield de Bijbel van het volk weg, en eiste, dat alle mensen zijn kerkleer in de plaats
ervan zouden aannemen. Het was het werk van de Hervorming om de mensen Gods woord
terug te geven; doch is het niet maar al te waar, dat aan de mensen in de kerken van onze tijd
geleerd wordt, hun geloof op de geloofsleer en de leerstellingen van hun kerk, in plaats van
op de Schriften te bouwen? Charles Beecher, over de Protestantse kerken sprekende, heeft
gezegd: “Ze schrikken met dezelfde gevoeligheid terug voor een hard woord tegen hun
geloofsleer, als deze heilige vaders teruggebeefd zouden hebben voor een hard woord tegen
de aangroeiende verering, die zij koesterden, voor heiligen en martelaren. ... De Protestantse
evangeliese gezinten hebben elkanders en hun eigen handen z— gebonden, dat onder hen
niemand ergens prediker kan worden, zonder het een of ander boek behalve de Bijbel aan te
nemen. ... Er is geen verbeelding in de bewering, dat de macht van de geloofsleer tans de
Bijbel even wezenlik begint te verbieden, als Rome dat gedaan heeft, ofschoon op sluwere
wijze.”
Wanneer getrouwe leraars Gods woord verklaren, staan er geleerde mannen op,
predikanten, die voorgeven, de Schriften te verstaan, welke gezonde leer voor ketterij
uitmaken, en op die wijze degenen, die naar waarheid zoeken, wegleiden. Was het niet, dat
de wereld hopeloos dronken is van de wijn van Babylon, er zouden scharen overtuigd en
bekeerd worden door de eenvoudige, scherpsnijdende waarheden van het woord van God.
Maar godsdienstig geloof schijnt z— verward en in tegenspraak met zichzelf, dat de mensen
niet weten wat als waarheid aan te nemen. De zonde van de onboetvaardigheid van de wereld
ligt aan de deur van de kerk.
265