Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
“bleven velen in werkelikheid heidenen, die in het geheim voorname- lik hun afgoden
aanbaden.”
Is dezelfde gedragslijn niet gevolgd in bijna iedere kerk, die zich Protestant noemt?
Naarmate de stichters ervan, die de ware hervormingsgeest hadden, wegsterven, staan hun
nakomelingen op en “geven aan de zaak een nieuwe vorm.” Terwijl ze zich blindelings
vastklemmen aan de geloofsleer van hun vaderen, en weigeren om iedere waarheid aan te
nemen, die dezen niet gezien hébben, wijken de kinderen van de hervormers groteliks af van
het voorbeeld van nederigheid, zelfopoffering, en onthouding van de wereld, dat hun gesteld
was. Aldus “verdwijnt de oorspronkelike eenvoud.” Een wereldse stroom vloeit de kerken
binnen, en “voert de gewoonten, gebruiken en afgoden van de wereld met zich mede.”
Helaas, hoezeer wordt die vriendschap van de wereld, welke “vijandschap Gods is,” tans
op prijs gesteld onder hen, die voorgeven volgelingen van Christus te zijn! Hoe ver zijn de
gevestigde kerken door de gehele Christenheid heen afgeweken van de bijbelse standaard van
nederigheid, zelfopoffering, eenvoud, en godzaligheid! John Wesley zei, over het rechte
gebruik van geld sprekende: “Verkwist geen deel van zulk een kostbaar talent aan overdadige
of kostbare kledij, of aan nutteloze versierselen, eenvoudig om het oog te bevredigen.
Besteedt geen deel ervan aan eigenaardige versieringen van uw huizen; aan overdadig of
kostbaar meublement; aan dure schilderijen, aan schilderen of vergulden. . . . Geeft niets uit
om de grootsheid van het leven te bevredigen, of de bewondering of lof van de mensen te
winnen. ... ‘Zo lang ge uzelven goed doet, zullen de mensen goed van u spreken.’ Zo lang ge
‘in purper en fijn linnen gekleed gaat, en iedere dag overdadig leeft,’ zullen velen zonder
twijfel uw goede smaak, uw mildheid en gastvrijheid roemen. Maar koopt hun lof niet tegen
zulk een dure prijs. Stelt u liever tevreden met de eer, die van God komt.” In vele kerken van
onze tijd echter wordt zulk een leer niet op prijs gesteld.
Een schijn van godsdienst te hebben is een algemeenheid geworden in de wereld. Heersers,
staatslieden, wetgeleerden, dokters, kooplieden, sluiten zich bij de kerk aan, als een middel
om zich van de achting en het vertrouwen van de maatschappij te verzekeren, en hun eigen
wereldse belangen te bevorderen. Aldus trachten ze al hun onrechtvaardige handelingen te
bedekken onder een voorgewend Christendom. De verschillende godsdienstige lichamen,
versterkt door de rijkdom en invloed van deze gedoopte wereldlingen, doen nog een hoger
bod op volksgunst en bescherming. Prachtige kerken, op de allerkostbaarste wijze versierd,
worden in de drukste straten van verkeer opgericht. Zij, die de godsdienstoefening bijwonen,
zijn rijk en naar de laatste mode gekleed. Er wordt een hoog salaris betaald aan een begaafde
prediker om de mensen onderhoudend toe te spreken en aan te lokken. Zijn preken moeten
niet aan de volkszonden raken, maar zacht en aangenaam gemaakt worden voor beschaafde
oren. Aldus worden de namen van deftige zondaren op de kerkregisters geplaatst, en zonden,
die in de mode zijn, bedekt onder een schijn van godzaligheid.
263