Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
moeder van hoererijen.” De profeet zegt: “Ik zag dat de vrouw dronken was van het bloed van
de heiligen, en van het bloed van de getuigen van Jezus.”
Babylon wordt verder gezegd te zijn: “De grote stad, die het koninkrijk heeft over de
konin- gen van de aarde.” De macht, die zoveel eeuwen achtereen despoties geheerst heeft
over de vorsten van de Christenheid, is Rome. De purperen en scharlaken kleur, het goud en
de kostelike stenen en paarlen, geven een duidelik beeld van de pracht en meer dan koninklike
praal, die de trotse paus van Rome ten toont spreidt. En van geen andere macht kon het met
zoveel waarheid gezegd worden, dat hij “dronken was van het bloed van de heiligen,” als van
die kerk, die de volgelingen van Christus zo wreed vervolgd heeft. Babylon wordt ook
beschuldigd van de zonde van in onwettige verhouding gestaan te hebben tot “de koningen
van de aarde.” Het was door zich van de Heer af te keren, en zich met de heidenen te
vergezelschappen, dat de Joodse kerk een hoer werd; en over Rome wordt een zelfde oordeel
uitgesproken, omdat het zich op dezelfde wijze besmet heeft door bij wereldlike machten
steun te zoeken.
Babylon wordt gezegd “de moeder van hoererijen” (of “van de hoeren”) te zijn. Door haar
dochters moeten kerken zinnebeeldig voorgesteld worden, die zich vasthouden aan haar leer
en overleveringen, en haar voorbeeld volgen van de waarheid en goedkeuring Gods op te
offeren om een onwettige verbintenis met de wereld aan te knopen. De boodschap van
Openbaring 14, welke de val van Babylon aankondigt, moet van toepassing zijn op
godsdienstige lichamen, die eenmaal rein geweest, en nu bedorven geworden zijn. Daar deze
boodschap op de waarschuwing tegen het oordeel volgt, moet hij in de laatste dagen gegeven
worden, en kan daarom niet op de Roomse Kerk alleen doelen, want die kerk heeft sedert vele
eeuwen in een gevallen toestand verkeerd. Daarenboven wordt Gods volk in het achttiende
hoofdstuk van de Openbaring opgeroepen om uit Babylon te gaan. Volgens deze tekst moeten
er velen van Gods volk nog in Babylon zijn. En bij welke godsdienstige lichamen kan men
het grootste deel van de volgelingen van Christus tans vinden?
Zonder twijfel in de verschillende kerken, die het Protestantse geloof belijden. Ten tijde
van hun stichting verklaarden deze kerken zich op edele wijze voor God en de waarheid, en
Zijn zegen was over hen. Zelfs de ongelovige wereld was gedwongen om de weldadige
uitkomsten te erkennen, die de aanname van de grondbeginselen van het evangelie ten
gevolge had. De profeet zegt tot Israël: “Daarom ging van u een naam uit onder de heidenen
om uw schoonheid: want die was volmaakt door Mijn heerlik- heid, die Ik op u gelegd had,
spreekt de Heer, Heer.” Maar ze vielen door dezelfde begeerte, die de vloek en het verderf
van Israël werd,— de wens namelik om de gebruiken van de goddelozen na te volgen en hun
vriendschap te verwerven. “Gij hebt vertrouwd op uw schoonheid, en hebt gehoereerd van
wege uw naam.”
261