Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
kwaad, dat hen van God scheidde, uit de weg geruimd zou hebben, en wendden zich om met
groter verlangen de vriendschap van de wereld te zoeken Hier lag de oorzaak van die vreselike
toestand van wereldsgezindheid, afval en geestelike dood, die in 1844 in de kerken heerste.
In Openbaring 14 wordt de eerste engel door een tweede gevolgd, die uitriep: “Zij is gevallen,
zij is gevallen, Baby-lon, die grote stad, omdat zij uit de wijn van de toorn van haar hoererij
alle volken heeft gedrenkt.” De naam “Babylon ” is van “Babel” afgeleid, en betekent
“verwarring.” Hij wordt in de Schrift gebruikt om de verschillende vormen van valse of
afvallige godsdienst uit te drukken. In Openbaring 17 wordt Babylon voorgesteld als een
vrouw, een beeld, dat in de Bijbel gebezigd wordt als het symbool van een kerk, een
deugdzame vrouw een reine kerk, en een slechte, een afvallige kerk voorstellende.
In de Bijbel wordt het heilige en duurzame karakter van de verhouding, die er tussen
Christus en Zijn kerk bestaat, voorgesteld door de huweliksband. De Heer heeft Zijn volk
verbonden door een plechtig verbond, waarin Hij belooft hun God te zullen zijn, en zij zich
verbinden Hem, en Hem alleen te zullen toebehoren. Hij verklaart: “Ik zal u Mij ondertrouwen
in eeuwigheid, ja, Ik zal u Mij ondertrouwen in gerechtigheid en in gericht, en in
goedertierenheid en in barmhartigheden.” En wederom: “Ik heb u getrouwd.” En Paulus
gebruikt hetzelfde beeld in het Nieuwe Testament, wanneer hij zegt: “Ik heb ulieden toebereid,
om u als een reine maagd aan een man voor te stellen, namelik aan Christus.”
De ontrouw van de kerk van Christus, betoond door het vertrouwen en de genegenheid
van Hem af te trekken, en liefde tot wereldse zaken de ziel te laten vervullen, wordt vergeleken
met het verbreken van de huweliksbelofte. De zonde van Israël in het zich afkeren van de
Heer, wordt onder dit beeld voorgesteld; en de wondervolle liefde Gods, die aldus geminacht
wordt, is treffend afgebeeld: “Ik zwoer u, en kwam met u in een verbond, spreekt de Heer,
Heer, en gij werdt de Mijne.” “Gij waart gans zeer schoon, en waart voorspoedig, dat ge een
koninkrijk werdt. Daartoe ging van u een naam uit onder de heidenen om uw schoonheid;
want die was volmaakt door Mijn heerlikheid, die Ik op u gelegd had. . . . Maar gij hebt
vertrouwd op uw schoonheid, en hebt gehoereerd van wege uw naam.” “Gelijk een vrouw
trouwelooslik scheidt van haar vriend, alzo hebt gijlieden trouwelooslik tegen Mij gehandeld,
gij huis Israëls, spreekt de Heer;” “O die overspelige vrouw! ze neemt in plaats van haar man
de vreemde man.”
In het Nieuwe Testament worden gelijkluidende woorden gericht tot belijdende
Christenen, die de vriendschap van de wereld verkiezen boven de gunst van God. De apostel
Jakobus zegt: “Overspelers en overspeleressen! weet ge niet, dat de vriendschap van de
wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend van de wereld wil zijn, die wordt een
vijand van God gesteld.”De vrouw (Babylon) van Openbaring 17 wordt beschreven als
“bekleed met purper en scharlaken,en versierd met — goud,en kostelik gesteente, en paarlen,
en had in haar hand een gouden drinkbeker, vol van gruwelen en van onreinigheid. . . . En op
haar voorhoofd was een naam geschreven, name- lik Verborgenheid, het grote Babylon, de
260