Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
de leeftijd waren, kon de wet van het land hen niet keren, en werd het hun toegelaten
ongehinderd te spreken.
De beweging was hoofdzakelik onder de lagere klasse; en het was in de nederige woningen
van de arbeiders, dat de mensen samenkwamen om naar de waarschuwing te luisteren. De
kinder-predikers waren zelven merendeels arme hutbewoners. Sommigen van hen waren niet
meer dan zes of acht jaren oud; en terwijl hun leven getuigde, dat ze de Heiland liefhadden,
en trachtten om in gehoorzaamheid aan Gods heilige eisen te leven, openbaarden ze overigens
slechts het verstand en de bekwaamheid, welke in kinderen van die leeftijd in de regel
opgemerkt wordt. Wanneer ze echter voor het volk stonden, was het duidelik, dat er een
invloed in hen werkte, die meer was hun eigen natuurlike begaafdheid. Toon en manieren
veranderden, en met ernst en kracht waarschuwden ze tegen het oordeel, gebruik makende
van de eigen woorden van de Schrift: “Vreest God, en geeft Hem heerlikheid, want de ure
van Zijn oordeel is gekomen.” Ze bestraften de zonden van het volk, en veroordeelden niet
alleen onzedelikheid en ontucht, maar berispten wereldsgezindheid en afval, en
waarschuwden hun hoorders om zich te haasten, aan de toekomende toorn te ontvlieden.
Het volk luisterde bevend naar hun woorden. De overtuigende Geest Gods sprak tot hun
harten. Velen werden er toe geleid, de Schriften met vernieuwde en grotere belangstelling te
onderzoeken; de onmatigen en zedelozen kwamen tot hervorming; anderen gaven hun
oneerlike praktijken op; en z— duidelik was de beweging, dat zelfs predikanten van de
staatskerk gedwongen waren, te erkennen, dat Gods hand er zichtbaar in was. Het was Gods
wil, dat de tijding van de wederkomst van de Heiland in de Skandinaviese landen verkondigd
zou worden; en toen de stem van Zijn dienstknechten tot zwijgen werd gebracht, goot Hij Zijn
Geest over de kinderen uit, opdat het werk zou worden gedaan.
Toen Jezus Jeruzalem naderde, omringd door de juichende menigte, die Hem met
triomfkreten en het wuiven van palmtakken als de Zoon van David binnenleidde, beriepen de
naijverige Farizeën zich op Hem om hun het stilzwijgen op te leggen; maar Jezus antwoordde,
dat dit alles tot vervulling van de profetieën geschiedde; en dat, indien zij zouden zwijgen, de
stenen haast roepen zouden. Het volk staakte hun vreugdevolle aankon- diging, toen ze de
poorten van Jeruzalem binnentrokken, uit angst voor de bedreigingen van de priesters en
overheden; maar de kinderen in de voorhoven van de tempel herhaalden het referein, en hun
palmtakken wuivende, riepen ze, “Hosanna aan de Zone Davids!” Toen de Farizeën, die dit
zeer kwalik namen, tot Hem zeiden: “Hoort ge wel, wat dezen zeggen?” antwoordde Jezus,
“Ja, hebt ge nooit gelezen: Uit de mond van de jonge kinderen en de zuigelingen hebt ge U
lof toebereid?” Evenals God ten tijde van Christus’ eerste komst door middel van kinderen
werkte, zo werkte Hij ook door hen bij het verkondigen van de tijding van de wederkomst.
Gods woord moest vervuld worden, dat de aankondiging van de komst van de Heiland aan
alle volken, talen, en natieën zou worden gedaan.
250