Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Hoofdstuk 20 — Een Grote Godsdienstige Opwekking
In de profetie van de boodschap van de eerste engel van Openbaring 14 wordt een grote
godsdienstige opwekking voorspeld tijdens de verkondiging van de spoedige wederkomst van
Christus. Er wordt een engel gezien, vliegende “in het midden van de hemel, en hij had het
eeuwige evangelie, om te verkondigen aan degenen, die op de aarde wonen, en aan alle natie
en geslacht, en taal, en volk.” “Met een grote stem,” geeft hij zijn boodschap: “Vreest God,
en geeft Hem heerlikheid, want de ure van Zijn oordeel is gekomen; en aanbidt Hem, Die de
hemel, en de aarde, en de zee, en de fonteinen van de wateren gemaakt heeft.”
Het feit, dat een engel gezegd wordt de heraut van deze waarschuwing te zijn, is
betekenisvol. Door de reinheid, de heerlikheid en de macht van de hemelse boodschapper
heeft de Goddelike wijsheid het verheven karakter van het werk, dat door zijn boodschap tot
stand komen zou, willen voorstellen, alsook de macht en heerlikheid, die ermede gepaard
zouden gaan. En het vliegen van de engel “in het midden van de hemel,” de “grote stem,”
waarmede de waarschuwing gegeven wordt, en de verkondiging ervan aan allen, “die op de
aarde wonen,“—“aan alle natie en geslacht, en taal en volk,” — getuigen van de snelheid, die
de beweging kenmerkt, en hoe die zich over de gehele wereld uitbreidt.
De boodschap zelf geeft opheldering aangaande de tijd, waarop deze beweging zal plaats
vinden. Hij wordt verklaard een deel uit te maken van het “eeuwig evangelie”, en kondigt het
begin van het oordeel aan. De heilsboodschap is in alle eeuwen gepredikt geworden; maar
deze boodschap is een deel van het evangelie, dat alleen in de laatste dagen kon verkondigd
worden ; want alleen dan zou het waar zijn, dat de ure van het oordeel gekomen was. De
porfetieën geven een opeenvolging van gebeurtenissen, die ons tot de aanvang van het oordeel
leiden. Dit is in het biezonder waar van het Boek van Daniël. Maar dat gedeelte van zijn
profetie, hetwelk betrekking had op de laatste dagen, werd Daniël gelast toe te sluiten en te
verzegelen “tot de tijd van het einde.” Niet voordat we die tijd bereiken, kon er een boodschap
aangaande het oordeel bekend gemaakt worden, op de vervulling van deze profetieën gegrond.
Maar in de tijd van het einde, zegt de profeet, “zullen velen het naspeuren, en de wetenschap
zal vermenig-vuldigd worden.”
De apostel Paulus waarschuwde de kerk om niet in zijn tijd naar de komst van Christus uit
te zien. “Die komt niet,” zegt hij, “tenzij dat eerst de afval gekomen zij, en dat geopenbaard
zal zijn de mens der zonde.” Eerst na de grote afval, en het lange tijdperk van de regering van
de “mens der zonde,” kunnen we uitzien naar de wederkomst van onze Heer. De “mens der
zonde,” die ook de “verborgenheid der onge-rechtigheid,” “de zoon des verderfs,” en “de
ongerechtige” genoemd wordt, stelt het pausdom voor, dat, naar hetgeen in de profetie
voorspeld wordt, zijn oppergezag 1260 jaren lang zou handhaven. Dit tijdperk eindigde in
1798. De wederkomst van Christus kon niet v——r die tijd plaats vinden. Paulus besluit in
zijn waarschuwing de gehele Christelike bedeling tot op het jaar 1798. Het is na die tijd, dat
de boodschap van Christus’ wederkomst verkondigd moest worden.
242