Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
waar-schuwing aan de wereld verkondigen. Zij waren het, die acht gegeven hadden op het
“vaste woord der profetie,” “het licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte,
en de morgenster opga in uw harten.” Ze hadden de kennis van God meer gezocht dan alle
verborgen schatten, die “beter achtende dan de koophandel van zilver, en haar inkomst dan
het uitgegraven goud.” En de Heer openbaarde aan hen de grote dingen van Zijn Koninkrijk.
“De verborgenheid des Heren is voor degenen, die Hem vrezen; en Zijn verbond om hun die
bekend te maken.”
Het waren niet de schoolse godgeleerden, die deze waarheid verstonden, en deel namen
aan de verkondiging ervan. Waren ze getrouwe wachters geweest, die ijverig en biddend de
Schriften hadden onderzocht, ze zouden het uur van de nacht geweten hebben: de profetieën
zouden hun de gebeurtenissen hebben geopenbaard, die v——r de deur staan. Maar ze namen
die stelling niet in, en de boodschap werd door eenvoudiger mannen gegeven. Jezus zei:
“Wandelt, terwijl ge het licht hebt, opdat de duisternis u niet bevange.” Wie zich van het licht,
dat God gegeven heeft, afkeren, en nalaten het te zoeken, terwijl het binnen hun bereik ligt,
worden in duisternis gelaten. Maar de Heiland verklaart: “Die Mij volgt, zal in de duisternis
niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.” Wie met een bepaald voornemen tracht,
Gods wil te doen, ernstig acht gevende op het licht, dat reeds gegeven is, zal groter licht
ontvangen; tot die ziel zal de een of andere ster van hemelse glans gezonden worden, om hem
in alle waarheid te leiden.
Ten tijde van Christus’ eerste komst hadden de priesters en [schriftgeleerden van de
heilige stad, aan wie de Godspraken waren toevertrouwd, de tekenen van de tijden kunnen
onderschei- den, en de komst van de Beloofde kunnen verkondigen. Micha’s profetie
bepaalde Zijn geboorteplaats; Daniël gaf de tijd van Zijn komst aan. God had deze profetieën
aan de Joodse leiders gegeven; er was geen verontschuldiging voor hen, indien ze niet wisten
en aan het volk niet verkondigden, dat de komst van de Messias op handen was. Hun
onwetendheid was het gevolg van schuldige veronachtzaming. De Joden bouwden
gedenktekenen voor de profeten Gods, die gedood waren geworden, terwijl ze door hun
ontzag voor de groten van de aarde eer bewezen aan de dienstknechten van Satan. In hun
eerznchtig streven naar een plaats en macht onder de mensen verzonken, verloren ze de
Goddelike eerbe- toningen uit het oog, die hun door de Koning des hemels werden
aangeboden.
Met diepe en eerbiedige belangstelling behoorden de oudsten van Israël de plaats, de tijd,
de omstandigheden van de grootste gebeurtenis in de wereldgeschiedenis,— de komst van
Gods Zoon om ‘s mensen verlossing te bewerkstelligen — onderzocht te hebben. Het gehele
volk behoorde gewaakt en gewacht te hebben, om onder de eersten te mogen zijn die de
Verlosser van de wereld zouden verwelkomen. Maar ziet, te Bethlehem gaan twee moede
reizigers van de heuvels van Nazareth de gehele lange, nauwe straat door tot aan het oostelike
einde van de stad, tevergeefs een plaats zoekende om voor de nacht rust en beschutting te
211