Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
grondbeginselen van de Bijbel de zekerste waarborgen van nationale grootheid zijn. De
zwakke en afgezonderde kolonieën groeiden aan tot een Unie van machtige Staten; en de
wereld aanschouwde met verwondering de vrede en voorspoed van “een kerk zonder paus, en
een staat zonder koning.”
Doch voortdurend groeide het aantal aan van hen, die zich tot de kusten van Amerika
aangetrokken gevoelden, aangespoord door beweegredenen, die zeer verschillend waren van
die van de eerste Pelgrims. Ofschoon primitief geloof en reinheid een grote en vormende
kracht uitoefenden, toch werd de invloed hiervan kleiner en kleiner, naarmate het aantal
aanwies van hen, die slechts naar werelds voordeel zochten. Het reglement, dat door de eerste
kolonisten aangenomen was, om alleen leden van de kerk stemrecht te geven, of toe te staan,
een ambt te bekleden in de burgerlike regering, leidde tot uiterst verderfelike gevolgen. Deze
maatregel was genomen als een middel om voor de reinheid van de staat te waken; maar het
gevolg ervan was het bederf van de kerk.
Daar godsdienstige belijdenis de voorwaarde was van stemrecht en ambtsbekleding, sloten
velen, wier enige beweegreden een wereldse gedragslijn tot drijfveer had, zich aan de kerk
aan, zonder dat hun hart veranderd was. Aldus was het, dat de kerken voor een groot deel uit
onbekeerde personen bestonden; en zelfs onder de geesteliken waren er, die niet alleen
dwaalleringen geloofden, maar de vernieuwende kracht van de Heilige Geest niet kenden. Op
die wijze traden opnieuw de slechte gevolgen aan het licht, die zo menigmaal in de
kerkgeschiedenis zijn opgemerkt sedert de dagen van Kon- stantijn tot op de tegenwoordige
tijd, van pogingen om de kerk op te bouwen met behulp van de staat, of de hulp van de
wereldlike macht in te roepen tot steun van het evangelie van Hem, Die verklaarde: “Mijn
koninkrijk is niet van deze wereld.” Vereniging van kerk met staat, in wat geringe mate ook,
brengt in werkelikheid de kerk slechts nader tot de wereld, al schijnt het ook, of de wereld er
nader tot de kerk door wordt gebracht.
Het grote beginsel, dat door Robinson en Roger Williams op zo waardige wijze werd
bepleit, dat de waarheid zich ont-wikkelen moet, en dat de Christen klaar behoort te staan om
al het licht aan te nemen, dat uit Gods heilig woord hem toe- sehijnt, werd door hun
nakomelingen uit het oog verloren. De Protestantse kerken van Amerika — en die van Europa
evenmin,— welke zo hogelik bevoorrecht waren door het ontvangen van de zegeningen van
de Reformatie, maakten geen vorderingen op het pad van hervorming. Ofschoon er van tijd
tot tijd wel enkele getrouwe mannen opstonden, die nieuwe waarheden verkondigden, en
langgekoesterde dwalingen blootlegden, stelde zich de meerderheid, gelijk de Joden in
Christus’ tijd, of de pausgezinden in Luthers dagen, tevreden met te geloven wat hun vaders
geloofd, en te leven, zoals die geleefd hadden. Daarom ontaardde de godsdienst weer in
vormelikheid; en dwalingen en bijgelovigheden, welke men afgelegd zou hebben, indien de
kerk voort was gegaan te wandelen in het licht van Gods Woord, werden aangehouden en
gekoesterd. Aldus stierf de geest, die door de Hervorming was aangewakkerd, langzamerhand
uit, totdat er bijna evenveel behoefte aan hervorming in de Protestantse kerken bestond, als in
201