Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
In dat uistekende, oude dokument, hetwelk de voorvaderen van het Amerikaanse volk als
de uiteenzetting van hun rechten erkenden — de Onafhankelikheidsverklaring — zeiden ze:
“Wij houden het ervoor, dat deze waarheden zichzelve bewijzen, dat alle mensen gelijk
geschapen zijn, dat ze door hun Schepper met zekere onvervreemdbare rechten zijn toegerust,
dat daaronder begrepen zijn het leven, de vrijheid, en het zoeken naar geluk.” En de
Konstitutie waarborgt in de duidelikste bewoordingen de onschendbaarheid van het geweten:
“Er zal nimmer enige proeve van godsdienstige overtuiging verlangd worden als bewijs van
bevoegdheid voor enige publieke betrekking onder de Verenigde Staten.” “Het Kongres zal
geen wet maken, waarbij godsdienst wordt vastgesteld, of de vrije uitoefening daarvan
verboden.”
“Zij,die de Konstitutie opstelden,erkenden het eeuwige grondbeginsel, dat de betrekking
van de mens tot zijn God boven menselike wetgeving staat, en dat zijn vrijheid van geweten
hem niet ontzegd kan worden. Er was geen redenering toe n—dig om deze waarheid vast te
stellen; wij zijn er ons in ons eigen gemoed van bewust. Het is dit bewustzijn, dat zoveel
martelaren te midden van folteringen en vlammen heeft staande gehouden, ten spijte van
menselike wetten. Ze gevoelden, dat hun plicht jegens God boven menselike vorderingen
stond, en dat geen mens het recht had om macht uit te oefenen over hun geweten. Het is een
ingeboren beginsel, dat door niets kan vernietigd worden.” Toen de tijding zich door de landen
van Europa verspreidde, dat er een land was, waar iedereen de vruchten van zijn eigen arbeid
kon genieten, en de overtuiging van zijn geweten volgen mocht, stroomden er duizenden naar
de kusten van de Nieuwe Wereld. De kolonieën vermeerderden zich snel. “Massachusetts
bood in een biezondere wet, op kosten van het publiek, welkom en hulp aan Christenen van
alle nationaliteiten, die over de Atlantiese Oceaan wensten te vluchten ‘om te ontkomen aan
oorlogen, of hongersnood, of onderdrukking van hun vervolgers.’ Aldus werden de
vluchtelingen en verstotelingen door de wet de gasten van het gemenebest gemaakt.” Binnen
twintig jaren na het eerste landen te Plymouth, hadden zich even zoveel duizenden Pelgrims
in Nieuw-Engeland nedergezet.
Om het doel, dat ze zich voorstelden, te bereiken, “waren ze tevreden met slechts het
allernodigste te verdienen door een leven van spaarzaamheid en vlijt. Ze eisten niets van de
grond, dan hetgeen ze redelikerwijze als loon voor hun werk konden verwachten. Geen gulden
visioen wierp een bedriege- like stralekrans over hun pad. ... Ze waren tevreden met de
langzame doch zekere vooruitgang van hun sociale staatkunde. Ze verduurden geduldig de
ontberingen van de wil-dernis, en bevochtigden de vrijheidsboom met hun tranen en het zweet
van hun aanschijn, totdat hij diep wortel schoot in het land.”De Bijbel werd voor het
fondament van geloof, de bron van wijsheid, en de grondwet van vrijheid gehouden. De beginselen
ervan werden ijverig onderwezen in de ouderlike woning, in de school en in de kerk,
en de vruchten daarvan openbaarden zich in nijverheid, goed verstand, reinheid en matigheid.
Men kon jaren lang in de Puriteinse nederzettingen doorbrengen “zonder een dronkaard te
zien, een vloek te horen, of een bedelaar te ontmoeten.” Alles toonde aan, dat de
200