Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
“Toen de tijding van de slachting Rome bereikte, kende de zielsverrukking onder de
geesteliken geen grenzen. De kardinaal van Lorraine beloonde de bode met duizend kronen;
de kanonnen van het kasteel van St. Angelo gaven een vreugdevol saluut; de klokken luidden
van iedere toren; vreugdevuren keerden de nacht in de dag; en Gregorius XIII., van zijn
kardinalen en andere waardigheidsbekleders vergezeld, trok met een lange optocht naar de
kerk van de heilige Lode- wijk, waar de kardinaal van Lorraine een Te Deum zong. ... Er werd
een medalje geslagen ter gedachtenis aan het bloedbad, en in het Vatikaan zijn nog drie
fresko’s van Vasari, voorstellende de aanval op de admiraal, de koning met zijn raad plannen
beramende v——r de slachting, en het bloedbad zelf. Gregorius zond Karel de Gouden Roos;
en vier maanden na het bloedbad . . . luisterde hij met stil genoegen naar de preek van een
Franse priester, . . . die melding maakte van ‘die dag zo vol geluk en vreugde, toen de heilige
vader de tijding ontving, en in statige optocht zijn dank ging betuigen aan God en de heilige
Lodewijk.’ “
Dezelfde machtige geest, die de drijfveer in het bloedbad van St. Bartholomeüs was, leidde
ook de tonelen van de Revolutie. Jezus Christus werd verklaard een leugenaar te zijn, en het
wachtwoord van de Franse ongelovigen was, “Weg met de Ellendeling,” bedoelende Christus.
Hemeltergende godslastering en gruwelike goddeloosheid gingen hand aan hand, en de
laagste onder de mensen, de ellendigste monsters van wreedheid en zonde,werden het hoogst
verheven. Door dit alles werd de hoogste eer aan Satan bewezen; terwijl Christus, in Zijn
karaktertrekken van waarheid, reinheid, en onzelfzuchtige liefde, werd gekruist.
“Het beest, dat uit de afgrond opkomt, zal hun krijg aandoen, en het zal hen overwinnen,
en zal hen doden.” De godloochenende macht, die Frankrijk tijdens de Revolutie en het
Schrikbewind beheerste, voerde zulk een oorlog tegen God en Zijn heilig woord, als de wereld
nimmer had aanschouwd. De eredienst van het Opperwezen werd door de Nationale
Vergadering afgeschaft. Bijbels werden verzameld en in het publiek verbrand met alle
mogelike blijken van verachting. De wet Gods werd met voeten getreden. De voorschriften
van de Bijbel werden op zijde gezet. De wekelikse rustdag werd weggedaan, en in plaats ervan
werd iedere tiende dag aan uitspatting en godslastering gewijd. Doop en avondmaal werden
verboden. En plakkaten, op in het oog vallende plaatsen op de kerkhoven aangeplakt,
verklaarden, dat de dood een eeuwige slaap was.
De vreze Gods werd gezegd z— weinig het beginsel der wijsheid te zijn, dat hij eer het
beginsel der dwaasheid kon geheten worden. Alle godsdienstige eredienst werd verboden,
behalve die van de vrijheid en van het land. “Aan de kon- stitutionele bisschop van Parijs
werd de voornaamste rol gegeven in het schaamtelooste en schandelikste kluchtspel, dat ooit
ten aanschouwen van een nationaal gehoor is opgevoerd. Hij werd in volle processie
voortgeleid, om aan de Kon- ventie te verklaren, dat de godsdienst, die hij zoveel jaren had
gepredikt, in alle opzichten het werk van priesterbedrog was, zonder fondament in de
geschiedenis of gewijde waarheid. Hij ontkende in plechtige en uitdrukkelike bewoordingen
het bestaan van de Godheid, tot de dienst van welke hij was gewijd, en gaf zich voor de
185