Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
uitspraken Gods.” De protesterenden hadden daarenboven hun recht uitgesproken om hun
overtuigingen van de waarheid vrijelik uit te spreken. Ze zouden niet slechts geloven en
gehoorzamen, maar ook leren wat Gods woord zegt, en ze ontkenden aan priesters of
wereldlike overheden het recht van hen daarin te hinderen. Het Protest van Spiers was een
plechtige verklaring tegen godsdienstige onverdraagzaamheid, en een bewering van het recht
van alle mensen om God te aanbidden volgens de inspraak van hun eigen geweten.
De verklaring was uitgesproken. Hij stond in het geheugen geschreven van vele duizenden,
en opgetekend in de boeken des hemels, waar geen menselik pogen hem kon uitwissen. Het
ganse evangeliese Duitschland aanvaardde het Protest als de uitdrukking van zijn geloof.
Alom hield men deze verklaring voor een belofte van een nieuw en beter tijdperk. Een van de
vorsten zei tot de Protestanten van Spiers: “Moge de Almachtige, die u genade verleend heeft
van een krachtige, vrije en onbevreesde belijdenis af te leggen, u in diezelfde Christelike
standvastigheid bewaren tot de dag der eeuwigheid.” Had de Hervorming, na met enig goed
gevolg bekroond te zijn geworden, erin toegestemd, toe te geven, ten einde de gunst van de
wereld te winnen, hij zou ontrouw geweest zijn aan God en aan zichzelf, en alzo zijn eigen
ondergang bewerkt hebben. De ondervinding van die edele hervormers bevat een les voor alle
volgende eeuwen.
Satans wijze van God en Zijn Woord tegen te werken is niet veranderd; hij is er nog
evenzeer tegen, dat de Schriften tot levensgids gemaakt worden, als in de zestiende eeuw. In
onze tijd bestaat er een grote afzwerving van die leer en voorschriften, en is het nodig, terug
te keren tot het grote Protestantse beginsel,— de Bijbel, en de Bijbel alleen als regel van
geloof en wandel. De Satan werkt nog altijd met alle middelen in zijn macht om
godsdienstvrijheid te verstoren. De antichris- telike macht, welke de ondertekenaars van het
Protest van Spiers verwierpen,zoekt tans met vernieuwde ijver zijn verloren oppergezag te
herstellen. Hetzelfde getrouwe vasthouden aan Gods Woord, dat ten tijde van dat beslissende
ogenblik van de Hervorming aan de dag werd gelegd, vormt ook heden ten dage nog het enige
uitzicht op hervorming. [D’Aubigné, boek 13, Kap. 6.]
Er verschenen tekenen van gevaar voor de Protestanten. Maar tevens waren er bewijzen,
dat Gods hand uitgestrekt was om de getrouwen te beschermen. Het was omstreeks deze tijd,
dat “Melanchton zijn vriend Simon Grynaeus door de straten van Spiers heen haastig naar de
Rijn geleidde, en er bij hem op aanhield, dat hij zonder verwijl zou oversteken.
Laatstgenoemde was verwonderd over zulk een overhaast vluchten. Melanchton antwoordde:
‘Een oud man met een ernstig en plechtig uiterlik, maar die ik niet ken, verscheen v——r mij
en sprak: Binnen een paar minuten zullen er politiedienaren door Ferdinand afgezonden
worden om Grvnaeus te arresteren.’ ”
Die dag was Grynaeus ontroerd geworden door een preek van Faber, een bekende
pausgezinde doktor, en ging aan het eind ervan met hem spreken over het verdedigen van
“zekere afschuwelike dwalingen.” “Faber verborg zijn toorn, maar vervoegde zich
137