Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
besluit trachtte hij de aanhangers van het hervormde geloof verachtelik te maken. “Wat zijn
al deze Lutheranen? — Een gemengd samenraapsel van overmoedige opvoedkundigen,
verdorven priesters, losbandige monniken, onwetende wetgeleerden en vervallen edelen, met
het gemene volk, dat ze bedrogen en bedorven hebben. Hoe ver staat de Katholieke partij in
aantal, kennis en macht boven hen! Een eenstemmig dekreet van deze doorluchtige
vergadering zal de ogen van de eenvoudigen openen, de onvoorzichtigen hun gevaar aantonen,
de wankelenden doen besluiten, en de zwakken sterken.”
Met dergelijke wapenen zijn de voorstanders van de waarheid door alle eeuwen heen
aangevallen geworden. Dezelfde argumenten worden nog gebruikt tegen allen, die in
tegenstelling van de aangenomen dwalingen, de eenvoudige en duidelike leer van Gods woord
durven voordragen.“ Wie zijn deze predikers van nieuwe leerstellingen?” roepen degenen uit,
die naar een populaire godsdienst haken. “Ze zijn ongeleerd, weinigen in getal, en van geringe
stand. Toch beweren ze de waarheid te hebben, en Gods verkoren volk te zijn. Onwetend zijn
ze en verleid. Hoe ver staat onze kerk boven hen in aantal en invloed! Hoe veel grote en
geleerde mannen zijn er onder ons! Hoeveel meer macht is er aan onze zijde!” Dat zijn de
argumenten, wier invloed bij de wereld geldt; doch ze betekenen tans even weinig als in de
dagen van de hervormer.
De Hervorming is niet, gelijk velen veronderstellen, met Luther geëindigd. Hij zal
voortgezet worden tot aan het einde van de geschiedenis van deze wereld. Luther had een
groots werk te doen met het licht, dat God op hem had laten schijnen, op anderen te doen
weerkaatsen; toch ontving hij niet al het licht, dat aan de wereld gegeven zou worden. Van
die tijd af tot op heden is er voortdurend nieuw licht over de Schriften opgegaan, en hebben
zich gedurig nieuwe waarheden ontvouwd.
De aanspraak van de afgevaardigde maakte een diepe indruk op de Rijksdag. Er was geen
Luther tegenwoordig om met de klare en overtuigende waarheden van Gods woord de
pauselike kampvechter te verslaan. Geen poging werd aangewend om de hervormer te
verdedigen. Er openbaarde zich een algemene neiging om niet alleen hem en de leer, die hij
predikte, te veroordelen, maar zo mogelik de ketterij uit te roeien. Rome had de gunstigste
gelegenheid gehad om zijn zaak te bepleiten. Alles wat het tot zijn eigen rechtvaardiging
aanvoeren kon, was gezegd. Doch de schijnbare overwinning was het teken van nederlaag.
Van nu aan zou het kontrast tussen waarheid en dwaling duideliker aan het licht treden, daar
ze nu openlik in botsing waren. Van die dag aan zou Rome nooit meer zo veilig staan, als het
gestaan had.
Terwijl de meesten van de leden van de Rijksdag niet geaarzeld zouden hebben om Luther
aan de wraak van Rome over te geven, zagen en betreurden velen van hen het heersende
bederf in de kerk, en wensten de misbruiken te onder- drukken, waaronder het Duitse volk
leed, ten gevolge van de verdorvenheid en geldgierigheid van de priesterschap. De
afgevaardigde had de pauselike regering in het gunstigste licht gesteld. Nu bewoog de Heer
97