You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Do <strong>20</strong> apr <strong><strong>20</strong>23</strong><br />
Grote Zaal<br />
<strong>20</strong>.15 uur<br />
Donderdag<br />
avondserie<br />
<strong>Why</strong> <strong>Patterns</strong>?<br />
<strong>Ives</strong> <strong>Ensemble</strong><br />
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale<br />
programmaboekje is een extra service<br />
ter voorbereiding op het concert. Het is<br />
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie<br />
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele<br />
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de<br />
andere concertbezoekers.<br />
Bij voorbaat dank.
Programma<br />
<strong>Why</strong> <strong>Patterns</strong>?<br />
<strong>Ives</strong> <strong>Ensemble</strong><br />
Rik Andriessen fluit<br />
Josje ter Haar viool<br />
Bence Huszar cello<br />
Laurent Warnier slagwerk<br />
John Snijders piano<br />
Donderdag<br />
avondserie<br />
Serie <strong>Ives</strong><br />
<strong>Ensemble</strong><br />
Do <strong>20</strong> apr <strong><strong>20</strong>23</strong><br />
Grote Zaal<br />
<strong>20</strong>.15 – 22.10 uur<br />
ca. 45 minuten voor de pauze<br />
ca. 50 minuten na de pauze<br />
Inleiding<br />
Foyerdeck 1<br />
19.15 – 19.45 uur<br />
Door Michel Khalifa<br />
Dit concert wordt<br />
opgenomen door<br />
de Concertzender<br />
voor uitzending op<br />
een later tijdstip.<br />
Staat je mobiele telefoon al uit?<br />
Dank je wel.<br />
2
Programma<br />
John Cage (1912 - 1992)<br />
Scenario for MF (1986)<br />
Morton Feldman (1926 - 1987)<br />
Durations 1 (1960)<br />
John Cage<br />
Cheap Imitation (1969) arr. Morton Feldman (1980)<br />
Pauze<br />
Christian Wolff (1934)<br />
For Morty (1987)<br />
Morton Feldman<br />
Four Instruments (1965)<br />
<strong>Why</strong> <strong>Patterns</strong>? (1978)<br />
3
Toelichting<br />
John Cage, Morton Feldman en Christian Wolff deelden een streven de klank te bevrijden<br />
uit de greep van de componist. Het ordenen van klank in afgebakende structuren is nog<br />
steeds bepalend voor het westerse componeren, maar het werk van deze drie bevriende<br />
Amerikaanse componisten ontsnapt aan de dwang van de allesbepalende componist.<br />
Terwijl hun generatiegenoten Pierre Boulez en Karlheinz Stockhausen halverwege de<br />
vorige eeuw vasthielden aan een tot in extreem detail bepaald constructivisme, kozen<br />
de New Yorkers voor het ontmantelen van de oude Europese opvatting van muziek en<br />
componeren.<br />
John Cage vond dat je in elk geluid muziek<br />
kon horen en democratiseerde daarmee de<br />
luisteraar tot componist. Om zichzelf buiten<br />
zijn noten te houden, ging hij zijn werk<br />
construeren op basis van toevalsoperaties met<br />
behulp van het Chinese orakelboek I Tjing.<br />
Dat gaat als volgt: je formuleert een vraag<br />
en werpt daarna met muntjes. De kop- of<br />
muntuitkomsten verwijzen naar een antwoord<br />
in de I Tjing: een poëtisch tekstje dat je zelf<br />
moet interpreteren. Zowel de vraag als de<br />
interpretatie van het antwoord wordt dus niet<br />
bepaald door het toeval, maar door diegene<br />
die het orakelboek raadpleegt. De I Tjing gaf<br />
Cage daarmee de mogelijkheid nog reuze veel<br />
zelf bepalen, maar met de toevalsoperaties<br />
verloste hij de muziek (deels) van hemzelf, de<br />
componist, én van de oude compositorische<br />
structuren.<br />
Morton Feldman bleef veel meer<br />
componist dan de intellectueel/filosofische<br />
hemelbestormer Cage. Hij zocht niet naar de<br />
bevrijding van de structuur, maar naar een<br />
open muziek waarin klank en kleur vrij lijken<br />
te zweven. Feldman componeerde intuïtief,<br />
zonder vooropgezet plan dat de ontplooiing<br />
van de klank in de weg staat. Ook zijn muziek<br />
ontvouwt zich daardoor heel anders dan<br />
eerdere muziek, maar staat lang niet zo ver af<br />
van de traditionele opvatting van componeren.<br />
Christian Wolff die vanaf zijn zestiende<br />
met Cage optrok – en hem in 1951 een<br />
door zijn ouders uitgegeven vertaling van<br />
de I Tjing gaf – is meer geïnteresseerd in<br />
de gedachte dat in alle geluiden muziek<br />
te horen is dan in toevalsoperaties die de<br />
componist neutraliseren. Wolff is nog steeds<br />
gecharmeerd van de happenings die in het<br />
hippe New York van de vorige eeuw allerlei<br />
vormen van geluid, beeld en beweging<br />
samenbrachten in open en onvoorspelbare<br />
structuren waarin het publiek participeerde<br />
door uit de optelsom van waarnemingen een<br />
eigen artistieke, emotionele, of intellectuele<br />
ervaring te distilleren.<br />
John Cage<br />
Scenario for M.F.<br />
Scenario for M.F. ontstond in 1986 ter ere<br />
van Feldmans zestigste verjaardag. Het<br />
is niet alleen tekst, maar ook een grafisch<br />
kunstwerk (zie de in dit boekje opgenomen<br />
tekst) én muziek.<br />
4
Toelichting<br />
Het grafische element bestaat uit de<br />
vormgeving waarin de letters Morton Feldman<br />
in kapitalen gezet in het midden van de tekst<br />
twaalf keer van boven naar beneden zijn te<br />
lezen. De betekenis van de verdere woorden<br />
is ondergeschikt aan de poëtische associatie<br />
en voor Cage was de klank van elk woord<br />
bovendien een muzikale manifestatie die<br />
niet met de betekenis samenhangt. Uit de<br />
complexe mengeling van vrijheid en strenge,<br />
deels door toeval gekleurde regels die het<br />
scenario op alle vlakken bepalen, ontstond een<br />
ode aan Morton Feldman waarin ongrijpbaar<br />
onderhuids misschien iets doorklinkt van het<br />
geheimzinnig verstilde muzikale omniversum<br />
dat hij naliet.<br />
Morton Feldman<br />
Durations 1<br />
Durations 1, Four Instruments en <strong>Why</strong><br />
<strong>Patterns</strong>? hebben allemaal een sensuele<br />
klankschoonheid gemeen die verschilt van<br />
de abstracte, intellectuele wereld van Cage’<br />
dwingende betekenisloosheid.<br />
Feldman omschreef zijn eigen muziek als ‘In<br />
between Debussy and Satie’ en de sensuele<br />
klanksensatie verbindt zijn werk met die twee<br />
componisten. Al Feldmans werk schept de<br />
illusie van het ontbreken van een constructie –<br />
wat bij zowel Debussy als Satie op een minder<br />
ver doorgevoerd niveau ook al het geval is.<br />
Feldman laat de herkenbare structuur veel<br />
verder los dan zijn Franse collega’s, maar<br />
ook in zijn schijnbaar zonder reden als een<br />
zacht oplichtend sterrenstelsel aanwezige<br />
muziek zit toch altijd een dwingende muzikale<br />
logica. Zijn muziek is behalve klank ook altijd<br />
een constructie – zelf als die niet helemaal<br />
vastligt – die met een feilloze muzikale intuïtie,<br />
fantasie en een enorm gevoel voor vorm en<br />
verhoudingen onweerlegbaar ‘klopt’.<br />
Feldmans muziek is<br />
altijd een constructie die<br />
onweerlegbaar ‘klopt’.<br />
In Durations 1 is de duur van de noten vrij.<br />
Elke partij is een zelfstandig discours dat de<br />
spelers in een door ieder afzonderlijk gekozen<br />
langzaam tempo afleggen. Dat maakt wat er<br />
gelijktijdig klinkt onvoorspelbaar, maar door<br />
de beperkte hoeveelheid noten die Feldman<br />
koos, ontstaan er toch patronen in de klank<br />
die op willekeurige momenten tot aan elkaar<br />
verwante dissonante ‘akkoorden’ leiden zonder<br />
dat er een duidelijk harmonisch of melodisch<br />
verloop is. Dat er onder de willekeurigheid<br />
toch een ongrijpbaar patroon schuilt, is<br />
typisch Feldman, net als het gegeven dat de<br />
klankkleur en de zacht verglijdende articulatie<br />
van elke losstaande toon belangrijker is dan<br />
melodie of samenklank.<br />
John Cage / Morton Feldman<br />
Cheap Imitation<br />
Cage deelde Feldmans liefde voor Erik Satie<br />
wiens theatermuziek Socrate via typerend<br />
5
Toelichting<br />
cageiaanse wegen tot Cheap Imitation<br />
leidde.<br />
Feldman vond Socrate een meesterwerk dat<br />
‘duurt en duurt, terwijl er weinig gebeurt of<br />
verandert’ en ook Cage viel voor de stille<br />
redeloosheid van Saties muziek. Al zijn de<br />
bekendste werken van Satie zoetgevooisd<br />
en melodieus, de muziek is ook daar toch<br />
meer een kwestie van betekenisloos ‘er zijn’<br />
dan een dwingende uitdrukking van emotie<br />
of een compositorische constructie. Socrate<br />
heeft teksten van Plato, maar Satie deed geen<br />
poging die in de muziek te dramatiseren. Het<br />
stuk komt en gaat zonder dat tekst en muziek<br />
elkaar raken.<br />
Cheap Imitation ontstond nadat Cage en<br />
Merce Cunningham – choreograaf en Cage’<br />
levensgezel –een ballet op Saties muziek<br />
wilden maken. Cage bewerkte Saties partituur<br />
voor kamerorkest en vrouwenstemmen voor<br />
twee piano’s, maar stuitte op problemen met<br />
de rechten. Om die te omzeilen, bewerkte hij<br />
zijn bewerking tot Cheap Imitation. De vorm<br />
en het tempo van Socrate bleven intact zodat<br />
Cunninghams choreografie bleef passen,<br />
maar Cage reduceerde de muziek tot een<br />
eenstemmige melodie en veranderde de<br />
toonhoogten daarvan via toevalsoperaties.<br />
Door de manier waarop Cage dat deed, blijf<br />
je toch heel veel Satie horen in dit wonderlijk<br />
poëtische stuk.<br />
Feldman bewerkte Cage’ muziek tot een<br />
betoverende versie voor fluit, piano en<br />
glockenspiel. Tot halverwege het tweede deel<br />
deed hij niets anders dan Cage’ noten over de<br />
drie instrumenten verdelen. Daarna besloot<br />
hij heel af en toe de noten heel even niet<br />
elk afzonderlijk aan steeds één enkel ieder<br />
instrument toe te bedelen, maar ze gelijktijdig<br />
door twee of drie instrumenten te laten spelen<br />
waardoor er een toevallige meerstemmigheid<br />
ontstaat. De piano heeft de hoofdrol, maar<br />
de fluit en het glockenspiel articuleren de<br />
melodie tot een onthechte klanksculptuur die<br />
Satie, Cage én Feldman samenvoegt in een<br />
onbestemd bewegend mobiel dat in zijn stille<br />
rust en samenhang een eenheid is.<br />
Feldman maakte zijn bewerking als cadeau<br />
voor de pianiste Aki Takahashi. Het <strong>Ives</strong><br />
<strong>Ensemble</strong> is haar dankbaar voor het ter<br />
beschikking stellen van de partituur van deze<br />
versie van Cheap Imitation.<br />
Christian Wolff<br />
For Morty<br />
For Morty werd een jaar na Cage’ verjaardagstuk<br />
gecomponeerd als in memoriam voor de<br />
in 1987 gestorven Feldman. Alles is helemaal<br />
uitgeschreven, maar doordat Wolff de optie<br />
geeft het stuk met twee of drie musici uit<br />
te voeren, is de uitkomst van wat er gaat<br />
klinken niet zeker.<br />
Dat is karakteristiek voor de ‘onbepaaldheid’<br />
waar Wolff aan hecht. Hij geeft vaak meer<br />
vrijheid, improviseerde zelf ook wel en zoekt<br />
‘openness and transparency’ in zijn muziek.<br />
Hoe je je het ook uitvoert For Morty roept<br />
altijd de tijdloos verglijdende klankstructuren<br />
6
Toelichting<br />
van Feldman in herinnering. De bezetting met<br />
drie instrumenten die lang uitklinken is daar<br />
ook debet aan. Ze zijn een vast onderdeel van<br />
Feldmans klankwereld net als de spaarzame<br />
hoeveelheid noten en het zachte volume. De<br />
snelheid waarmee For Morty zich ontwikkelt<br />
en de korte lengte verschillen dan weer enorm<br />
van Feldmans muziek. For Morty duurt een<br />
paar minuten. Feldmans muziek werd steeds<br />
langer – zijn laatste werken duren uren – en<br />
beweegt zich vele malen trager dan Wolffs in<br />
memoriam.<br />
verschuiven van de manier waarop de drie<br />
instrumentale lijnen in elkaar grijpen. Ook<br />
hier krijgt de klank de ruimte dankzij het lage<br />
volume, het trage tempo en de spaarzame<br />
hoeveelheid noten, maar er is ook een<br />
ongrijpbaar sluipende ontwikkeling die in het<br />
slot de instrumenten doet samenkomen in<br />
één gezamenlijke lijn van als losse lichtpunten<br />
opflakkerende tonen.<br />
Roeland Hazendonk<br />
Morton Feldman<br />
Four Instruments / <strong>Why</strong> <strong>Patterns</strong>?<br />
Net als in Durations I ligt ook in Four<br />
Instruments niet alles vast, maar naast<br />
vrijere secties zijn er ook geheel bepaalde<br />
gedeelten.<br />
De samenklank wint aan belang, het klinkt<br />
minder dissonant en er zitten fantastisch<br />
geplaatste registerwisselingen in waarin plots<br />
donkere lage noten opduiken die de muziek<br />
ineens, bijna klassiek dramatisch richting<br />
geven.<br />
<strong>Why</strong> <strong>Patterns</strong>? is veel langer dan<br />
de voorgaande stukken en inclusief<br />
notenwaarden uitgeschreven. Feldmans<br />
favoriete instrumentencombinatie van piano,<br />
glockenspiel en fluit vervolgt een weg in<br />
drie onafhankelijke lijnen die overlappende<br />
herhalingspatronen hebben. Weer is er<br />
daardoor eenheid, maar ook een constant<br />
7
Scenario<br />
John Cage<br />
Scenario for M. F.<br />
(with numbers in celebration of his 60 th birthday)<br />
Szombathely, Hungary — July 1986<br />
M<br />
hoMe<br />
Of<br />
childeRs everywhere<br />
seen from noT<br />
tOwards<br />
Nothing<br />
when iF<br />
thE<br />
they Leave the eDge<br />
the Moment<br />
Act<br />
to lighteN<br />
O<br />
to theM<br />
nO<br />
poweR<br />
cloThes<br />
and clOud<br />
whe Never<br />
Four and forty<br />
all in placE<br />
eventuaLly<br />
eDges disappear<br />
the aM lost<br />
if At<br />
abseNce right<br />
8
Scenario<br />
R<br />
aM here<br />
thOugh which<br />
what poweR<br />
cloThes<br />
and clOud<br />
what kiNd<br />
belieF in<br />
quiEt<br />
sLeep<br />
anD then<br />
if Moment hAve<br />
Never spoken<br />
T<br />
hiM<br />
thOugh<br />
eaR<br />
arT<br />
O<br />
quaNtity<br />
what oF<br />
if bridgE<br />
eLeven<br />
dreaM<br />
then<br />
Act<br />
quiesceNce<br />
O<br />
Magic<br />
Of<br />
thRee<br />
9
Scenario<br />
whaT<br />
mOuth<br />
what Now<br />
Far is<br />
lEave me<br />
sLow<br />
anD let<br />
let treMble<br />
hAve i<br />
someth iNg<br />
N<br />
Middle end and<br />
whO<br />
peRsian<br />
ciTy<br />
clOud<br />
uncertaiN<br />
From<br />
dEcision i<br />
Last<br />
Do<br />
treMble<br />
is it just A<br />
souNd<br />
F<br />
Magic<br />
questiOn is<br />
Reimagined<br />
ciTy<br />
lOw<br />
eNd and now i<br />
oF<br />
10
Scenario<br />
placE of<br />
sLeep<br />
minD<br />
E<br />
Memory<br />
After memory<br />
iN and<br />
theM<br />
nOt city of<br />
peRsia<br />
persian<br />
densiTy<br />
mOuth<br />
somethiNg is<br />
Four and forty<br />
was hE said<br />
i taLk<br />
Diad triad<br />
Moment’s<br />
beAuty<br />
theN of now<br />
L<br />
Magic<br />
dOubt<br />
memoRy in<br />
movemenT<br />
mOuth is<br />
closiNg<br />
11
Scenario<br />
home oF<br />
bridgE<br />
aLone<br />
lonDon of<br />
becoMing<br />
Always<br />
Near<br />
D<br />
hiM<br />
thOugh<br />
whispeR<br />
greaTer density in<br />
than Over<br />
over oN<br />
First<br />
thE things<br />
we Leave<br />
leave minD<br />
becoMing<br />
hAve we<br />
theN<br />
M<br />
Magic<br />
questiOn<br />
memoRy<br />
arT<br />
mOuth<br />
uncertaiN<br />
Four and forty<br />
you lEave<br />
aLI things<br />
12
Scenario<br />
briDge<br />
becoMing<br />
Act of<br />
abseNce<br />
A<br />
i aM<br />
Of of<br />
fouR<br />
arT<br />
Outside<br />
somethiNg<br />
Found<br />
hE is<br />
eLeven<br />
IonDon bridge<br />
is froM<br />
Act<br />
quiesceNce act<br />
N<br />
Magic<br />
whO is<br />
thRee<br />
iT<br />
tO<br />
tweNty writing two<br />
seen From far<br />
wE see<br />
aLl<br />
lonDon<br />
treMble<br />
At<br />
theN is<br />
13
Biografieën<br />
Componisten<br />
John Cage<br />
14<br />
foto: Co Broerse<br />
John Cage (1912 ‐ 1992)<br />
groeide uit tot een van<br />
de belangrijkste avantgardecomponisten<br />
van<br />
de <strong>20</strong>e eeuw. In een tijd<br />
waarin de regels en wetten<br />
van Arnold Schönberg,<br />
een van zijn leermeesters,<br />
en Anton Webern leidden<br />
tot een streng serialisme,<br />
introduceerde Cage<br />
oosterse invloeden,<br />
toevalsoperaties en<br />
geprepareerde piano’s.<br />
Mede onder invloed van zijn<br />
andere compositiedocent<br />
Henry Cowell legde Cage<br />
in zijn vroege werken<br />
minder nadruk op melodie<br />
en harmonie en meer op<br />
klankkleur en ritme. Met<br />
Music of Changes (1951)<br />
voor piano deed de I Tjing<br />
en het toeval zijn intrede in<br />
zijn werk. In de jaren veertig<br />
was Cage een van de eersten<br />
die met elektronische en<br />
vooraf opgenomen muziek<br />
experimenteerde. Cage<br />
werkte veelvuldig samen<br />
met choreograaf Merce<br />
Cunningham, wat leidde tot<br />
een aantal spraakmakende<br />
happenings waarin vele<br />
zaken gelijktijdig en min<br />
of meer onafhankelijk van<br />
elkaar plaatsvonden. Cage<br />
was ook actief als auteur,<br />
beeldend kunstenaar en<br />
docent. In deze laatste<br />
hoedanigheid was hij<br />
betrokken bij het John Cage<br />
Project dat in 1988 aan het<br />
Koninklijk Conservatorium<br />
in Den Haag plaatsvond<br />
en dat Cage als componist<br />
en invloedrijk denker<br />
stevig verankerde in de<br />
Nederlandse muziekwereld.<br />
Morton Feldman<br />
foto:William Gedney<br />
Duke University Library<br />
De Amerikaanse componist<br />
Morton Feldman (1926 -<br />
1987), kind van Russischjoodse<br />
immigranten,<br />
groeide uit tot een van<br />
de belangrijkste en<br />
meest vooruitstrevende<br />
componisten van zijn tijd.<br />
Samen met onder anderen<br />
John Cage, Christian Wolff<br />
en Earle Brown gaf hij de<br />
New Yorkse School van<br />
componisten een stem.<br />
Deze componisten boden<br />
een alternatief voor het
Biografieën<br />
academisme dat in de jaren<br />
vijftig en zestig heerste<br />
in de Verenigde Staten en<br />
kwamen met innovaties als<br />
toevalsmuziek, grafische<br />
partituren en meer. Feldman,<br />
leerling van Wallingford<br />
Rieger en Stephan Wolpe<br />
voegde daar een vrije<br />
ritmiek, statische en<br />
fluisterzachte lijnen en in de<br />
laatste jaren van zijn leven<br />
werken van extreme lengte<br />
aan toe. Hij gaf jarenlang<br />
compositieles aan de<br />
University at Buffalo.<br />
Christian Wolff<br />
Componist, docent en<br />
uitvoerend musicus<br />
Christian Wolff (1934) is<br />
een in het Franse Nice<br />
geboren zoon van een Duits<br />
uitgeversechtpaar. In 1941<br />
kwam hij naar de Verenigde<br />
Staten. Daar kwam hij in de<br />
vroege jaren vijftig onder<br />
de hoede van John Cage bij<br />
wie hij korte tijd compositie<br />
studeerde.<br />
Hoewel Wolff verder<br />
grotendeels autodidact<br />
is, was de invloed van<br />
de kring rond Cage met<br />
onder anderen Morton<br />
Feldman, David Tudor<br />
en Earle Brown groot.<br />
Ook Frederic Rzewski en<br />
Cornelius Cardew droegen<br />
bij aan de ontwikkeling<br />
van de esthetiek van<br />
Wolff die een van de<br />
grote namen werd van de<br />
aleatorische muziek en de<br />
geprepareerde piano. Wolff<br />
werkte vele jaren samen<br />
met het dansgezelschap<br />
van Merce Cunningham en<br />
trad veelvuldig zelf op als<br />
musicus en improvisator.<br />
Hij was jarenlang<br />
docent vergelijkende<br />
literatuurwetenschap,<br />
klassieke talen – zijn<br />
oorspronkelijke professie<br />
– en muziek aan het<br />
Darthmouth College in de<br />
Verenigde Staten.<br />
15
Biografieën<br />
Uitvoerenden<br />
<strong>Ives</strong> <strong>Ensemble</strong><br />
Het <strong>Ives</strong> <strong>Ensemble</strong><br />
speelt de beste moderne<br />
kamermuziek in de<br />
meest pure vorm. Met de<br />
eigenzinnige Amerikaanse<br />
componist Charles <strong>Ives</strong><br />
als naamgever zoekt het<br />
ensemble steeds naar<br />
verrassende muziek.<br />
16<br />
Met één been in de <strong>20</strong>e<br />
eeuw, één been in de 21e<br />
eeuw en met ogen en oren<br />
gericht op de 22e eeuw.<br />
Het <strong>Ives</strong> <strong>Ensemble</strong> speelt<br />
historische muziek van onze<br />
tijd, muziek die we in de<br />
toekomst zullen waarderen<br />
als ons cultureel erfgoed.<br />
Componisten als John Cage,<br />
Aldo Clementi en Louis<br />
Andriessen schreven muziek<br />
voor het ensemble. En ook<br />
nu wordt samengewerkt<br />
foto: Maarten Jùngen<br />
met toonaangevende<br />
hedendaagse componisten<br />
en kunstenaars. Met<br />
Amsterdam als uitvalbasis<br />
reizen de 12 musici door<br />
binnen- en buitenland met<br />
programma’s die bezoekers<br />
opnieuw leren luisteren.
Verwacht<br />
The Pit and the Pendulum<br />
Slagwerk Den Haag<br />
+ Claron McFadden<br />
Donderdag<br />
avondserie<br />
Do 11 mei <strong><strong>20</strong>23</strong><br />
Grote Zaal<br />
<strong>20</strong>.15 uur<br />
Zolang er een hartslag is, is er hoop, zegt Rob Zuidam.<br />
Slagwerk Den Haag en de expressieve sopraan Claron<br />
Mc Fadden brengen de wereldpremière van Zuidams<br />
nieuwste compositie, The Pit and the Pendulum, naar<br />
het gelijknamige horrorverhaal van Edgar Allan Poe. Met<br />
Zuidams eclectische idioom en feilloze antenne voor<br />
muzikaal drama belooft dat een indringende meditatie<br />
op onze sterfelijkheid te worden. Daarnaast staat op het<br />
programma een selectie liederen van de Amerikaanse<br />
meester George Crumb.<br />
Het American Songbook is een project dat Crumb begon<br />
als zeventiger en waarin hij een diepgaande invloed op<br />
zijn oeuvre onderzoekt. Beroemde traditionals uit het<br />
American Songbook, zoals Swing low, sweet chariot en Go<br />
down, Moses, voorziet hij van verrassende en soms onaards<br />
aandoende instrumentaties. De melodieën blijven herkenbaar,<br />
maar het vervreemdende effect zet ze in een fascinerend<br />
nieuw licht.<br />
Rob Zuidam<br />
foto: Karoly Effenberger<br />
Programma: Rob Zuidam The Pit and the Pendulum<br />
(wereldpremière)* / George Crumb Selectie songs uit het<br />
American Songbook<br />
* The Pit and the Pendulum is een compositieopdracht van<br />
Muziekgebouw aan ‘t IJ en Slagwerk Den Haag met steun van<br />
Ammodo<br />
Tip: Bezoek om 16.00 uur de openbare repetitie van het nieuwe<br />
werk van Rob Zuidam.<br />
17
Verwacht<br />
April<br />
vr 21 apr / <strong>20</strong>.15 uur<br />
Spem in alium van<br />
Thomas Tallis<br />
Vox Luminis<br />
za 22 apr / <strong>20</strong>.15 uur<br />
Virtuoze fluitisten uit India<br />
Shashank Subramanyam &<br />
Pravin Godkhindi<br />
zo 23 apr / 15.00 uur<br />
Open je Oren met componist<br />
Martin Fondse (8+)<br />
Presentatie: Dieuwertje Blok<br />
wo 26 apr / <strong>20</strong>.15 uur<br />
Schnittke en Rachmaninov<br />
Cappella Amsterdam +<br />
Nieuw Vocaal Amsterdam<br />
Ragged Music<br />
Festival<br />
za 29 – zo 30 apr<br />
za 29 apr<br />
15.00 uur<br />
Oestvolskaja, Beethoven,<br />
Sjostakovitsj<br />
Mario Brunello, Alina<br />
Ibragimova, Pavel<br />
Kolesnikov + Samson Tsoy<br />
19.30 uur<br />
Bach, Schnittke, Tavener,<br />
Rachmaninov<br />
Mario Brunello, Alina<br />
Ibragimova, Pavel<br />
Kolesnikov, Elena Stikhina +<br />
Samson Tsoy<br />
22.15 uur / Loading dock<br />
Sjostakovitsj’ laatste<br />
symfonie<br />
Mario Brunello, Alina<br />
Ibragimova, Pavel Kolesnikov<br />
+ Slagwerk Den Haag<br />
zo 30 apr<br />
11.00 uur<br />
Bach en Sjostakovitsj<br />
Pavel Kolesnikov +<br />
Samson Tsoy<br />
15.00 uur<br />
Moessorgksi, Brahms,<br />
Sjostakovitsj<br />
Mario Brunello, Alina<br />
Ibragimova, Pavel<br />
Kolesnikov, Elena Stikhina +<br />
Samson Tsoy<br />
Zie voor het volledige programma<br />
muziekgebouw.nl/ragged<br />
Mis geen enkel concert!<br />
Blijf op de hoogte en schrijf<br />
je in voor onze nieuwsbrief<br />
SoundLAB Workshop<br />
Maak je eigen muziek met de<br />
wonderlijkste instrumenten.<br />
Voor kinderen (7+) met<br />
volwassenen. Elke zondag,<br />
13.00 uur in de Atriumzaal.<br />
Kaartjes via muziekgebouw.nl/<br />
soundlab.<br />
WannaSwing<br />
Op de kade voor het<br />
Muziekgebouw staat de<br />
interactieve muziekinstallatie<br />
WannaSwing van theatermaakster<br />
Caecilia Thunissen<br />
en scenograaf Jan Boiten. Acht<br />
schommels sturen composities<br />
aan van hedendaagse<br />
componisten als Joey Roukens,<br />
Mayke Nas en Rob Zuidam.<br />
Zie voor meer informatie<br />
muziekgebouw.nl/wannaswing<br />
Huil van de Wolff<br />
Elke 22e van de maand<br />
klinkt om <strong>20</strong>.00 uur het<br />
geluidsmonument Huil van<br />
de Wolff van Martijn Padding<br />
ter herinnering aan oprichter<br />
van het Muziekgebouw<br />
Jan Wolff (1941 - <strong>20</strong>12).<br />
muziekgebouw. nl/<br />
huilvandewolff<br />
Geheimtips<br />
Bijzondere concerten<br />
die je niet mag missen.<br />
muziekgebouw.nl/geheimtips<br />
18
Foto: Erik van Gurp<br />
4’33 grand café<br />
Kom voor of na het concert eten<br />
in 4’33 Grand café. Reserveren:<br />
0<strong>20</strong> 788 <strong>20</strong>90 of 433grandcafe.nl.<br />
Bij de prijs inbegrepen<br />
Reserveringskosten zijn bij de<br />
kaartprijs inbegrepen.<br />
Ook een drankje, tenzij anders<br />
vermeld op je concertkaartje.<br />
Rondom het concert<br />
- Na aanvang van het concert heb je<br />
geen toegang meer tot de zaal.<br />
- Zet je mobiele telefoon uit voor<br />
aanvang van het concert.<br />
- Het maken van beeld- of<br />
geluidsopnamen in de zaal alleen<br />
met schriftelijke toestemming.<br />
- Algemene Bezoekersvoorwaarden<br />
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl<br />
Steun het Muziekgebouw<br />
Inkomsten uit kaartverkoop dekken<br />
ten dele onze kosten. Word vriend<br />
of doneer: met jouw extra steun<br />
kunnen we concerten op het<br />
hoogste niveau blijven organiseren.<br />
Meer informatie:<br />
muziekgebouw.nl/steunons<br />
Op de hoogte blijven?<br />
Blijf op de hoogte van nieuw<br />
geboekte concerten of ander<br />
nieuws. Volg ons via onze<br />
e-nieuwsbrief (aanmelden op<br />
muziekgebouw.nl/nieuwsbrief),<br />
Facebook, Twitter of Instagram.<br />
Dank!<br />
Wij kunnen niet zonder de steun van<br />
onze vaste subsidiënten en Vrienden<br />
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen<br />
daarvoor zeer erkentelijk.<br />
Druk binnenwerk<br />
druk & printservice<br />
19