ML#18.nl

16
ECO-TIPS
Kroniek
Deelsteps
Verbieden? Neen. Reguleren? Ja.
Door GUILLAUME SERVONNAT, ESPACES-MOBILITÉS & MAESTRO MOBILE
Deelsteps zitten volop in het nieuws sinds
hun introductie vijf jaar geleden in de
straten van Brussel, Antwerpen en Luik.
Jongeren omarmden ze snel vanwege hun
plezier en praktische bruikbaarheid, maar
ze werden ook verguisd vanwege hun
gevaar, hun dubieuze constructie en hun
impact op de meest kwetsbare gebruikers,
in dit geval voetgangers.
A
ls aanvulling op het openbaar
vervoer vormt de deelstep een
geloofwaardig alternatief voor
de zogenaamde eerste en laatste
kilometer. Ritten die anders tot
15 procent met de eigen auto zouden
verlopen, worden erdoor vermeden.
De vaststelling dat de exploitanten,
ondanks kritiek, hun uitrusting hebben
verbeterd en nu veel betrouwbaardere
modellen aanbieden, uitgerust
met grote wielen, echte remmen
en verwijderbare batterijen, om de
veiligheid en de koolstofvoetafdruk
Wat je niet moet
doen…
↓
te verbeteren, is dan ook heuglijk
nieuws. Tegelijkertijd is de verkeerswetgeving
aangepast om het soms
buitenissige rijgedrag in te dammen
en het risico op ongevallen aan te
pakken: op trottoirs zoeven is verboden,
evenals met twee personen op
dezelfde machine rijden, en je moet
ook minstens zestien jaar oud zijn.
Welke strategieën?
Het enige wat nog geregeld moet
worden is het correct parkeren van
de steps, wat het grote nadeel van het
systeem blijft. Er blijft een waas van
straffeloosheid en anarchie hangen.
De bevolking ergert zich hieraan. Niet
verwonderlijk, het is volkomen legitiem.
Om dit te verhelpen, of althans
te proberen, hebben steden geleidelijk
‘no-gozones’ ingevoerd op de drukste
plaatsen. Steps mogen daar niet
parkeren en hun snelheid wordt drastisch
begrensd (8 km/u). Antwerpen
voert een nog duidelijker bewind: in
Constructievere en
minder begrenzende
opties voorstellen
voor een vervoermiddel
dat, mits goed beheerd,
écht interessant is.
de afgebakende secties zijn ze helemaal
verboden. Een andere strategie:
sommige gemeenteraadsleden
hebben verplichte parkeerplaatsen
ingevoerd: de beroemde ‘dropzones’,
die vruchtbare resultaten opleveren.
Het is waar dat hun geolocatie het
mogelijk maakt degenen die zich aan
de regels houden te scheiden van de
koppige weigeraars. Dan is er nog
de extreme houding. Deze ontzegt
steps de toegang en het parkeren op
gemeentelijk grondgebied volledig.
Dat is wat Ukkel doet, hoewel het
geen coherente en duurzame oplossing
is. Als voorstel zijn er ongetwijfeld
betere opties; constructievere
en minder begrenzende. Zeker voor
een vervoermiddel dat, mits goed
beheerd, écht interessant is.
Referendum voor of tegen
In 2019 werd in Brussel een verordening
uitgevaardigd met het oog
op regulering: exploitanten moeten
voortaan een exploitatievergunning
hebben, hun activiteiten controleren
en gebruiksgegevens delen met de
autoriteiten. Maar de tekst behandelt
de kwestie van het parkeren slechts in
de marge, met als enige instructie het
vermijden van overlast... De exploitanten
hebben de bijsturing begeleid,
waarbij boetes werden voorzien voor
slecht geparkeerde steps. Maar het
effect blijft uit, terwijl het onderwerp
de gemoederen nog steeds verhit. En
niet alleen in Frankrijk, waar in Parijs
een referendum moet beslissen over
APRIL 2023