Papierpulp In Spe (gedichten)

PAPIERPULP IN SPE René van Densen
PAPIERPULP
IN SPE
g e d i c h t e n
René van Densen
“Haha” – Joubert Pignon
NIEUW
En dus keigoed

[Unieke tekst]
In de drukversie van dit boekje (beperkte oplage, 50 ex.) zat
telkens één unieke tekst op deze plaats toegevoegd. Op die manier
is geen van de 50 exemplaren exact hetzelfde als een ander.

Signeerruimte voor de auteur

Eerder verschenen boek vol spelfouten van deze auteur:
Tilburg: De anus van Nederland
Mijmoires van een onbeminde nachtburgemeester
Uitgeverij Tillywood, 2007
ISBN 978-90-812070-1-0
In de Kutbinnenlanders.nl reeks:
Cultuurkiller
De Kerk van de Kalebas
U Mag Mij Wegstemmen (dichtbundel)
Prozacstad (Je bent er)
In eeuwige voorbereiding:
Hofnar van de Ondergang
Probeersel 1: Debuut In De Wereld (strip)
Voor Oma
Colofon
Gelimiteerde oplage (50 ex.), Februari 2014
Genummerde oplage:
Druk: Van de Ven Printservice en Drukwerk, Hilvarenbeek
Copyright ©2014 René van Densen
Vormgeving en concept: Dennis van Renesse
Eindredactie: Frank Tilemans
Coverillustratie: Elisabeth Demey
Alle rechten voorbehouden. Zonder voorafgaande schriftelijke toestemming
van de auteur mag niets van deze uitgave worden verveelvoudigd, bewerkt en/
of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, magnetische
media of op welke andere wijze ook.
Met speciale dank aan de Buitebeentjes van de Prozactafel.

PAPIERPULP IN SPE
gedichten
René van Densen

Moeder
Met meemoedige hoop bezien de moederogen
Hoe haar eerstgeborene zich weer dwaas gedraagt
Op een youtube filmpje in een gek ander land
Waar het applaus klinkt als mededogen
Hij was zo klein en pril en kwetsbaar
Enkel het kleine en prille is verdwenen
Al die dwaasheid die hij blijft plegen
Ze beziet haar vrucht als raar maar waar
En hij blijft zich ondergraven
Een onzekere toekomst tegemoet
Overal waar geen zinnig mens zich zou ophouden
Komt hij keer op keer weer opdraven
Maar als hij dan weer eens trappelt
Met het water aan zijn lippen
Dan zal ze er voor hem zijn, zijn moeder
Met eeuwige liefde en moedige hoop
Want het komt nooit meer goed met die jongen
maar het gaat ook niet fout.
René van Densen
7

Puik
‘t Gaat puik en top en goed en fijn
Het kon simpelweg niet beter zijn
Een heel gewoon gáán met de banaan
De paden uit en de lanen aan
‘t Gaat top en goed en fijn en puik
Ik denk dat ik de kansen ruik
Een wereld open, klaar voor de pluk
Ik loop echt over van het geluk
‘t Gaat fijn en top en puik en goed
Weer ras vooruit met volle moed
Niet blijven staan want dat is dom
Schouders eronder pompiedom
‘t Gaat goed en puik en fijn en top
Ik draaf hier in een vol galop
Ik zing ik lach ik zie niet af
Ik vier het leven en niet het graf
8 Papierpulp In Spe

‘t Gaat tuik en fop en poed en gijn
Jij wou nog bier, jij wou nog wijn
Nog maar een rondje, niet naar huis
Geen lamlendig hangen voor de buis
‘t Gaat fuik en pijn en toed en gop
Ik hef mijn glas en drink er op
Het enige dat u horen wil
Want leed is traag en staat zo stil
‘t Gaat pop en tijn en foed en guik
Het borrelt en klotst al in mijn buik
Nog eentje dan, voor de ambiance
Wat hebben we allen toch een boel chance
‘t Gaat pijd en gon en toek en fuip
Met z’n allen blijven we aan de zuip
Met een steeds en almaar groeiende groep
ALLEMENSEN
Wat een troep !
René van Densen
9

De tijd
Men vroeg de tijd
Niet zo voort te schrijden
Maar met zijn manke voet
En vermoeide lobberogen
Loenst hij koeierig de mensen aan
Ik schrijd helemaal niets,
Zo sprak hij ongelovig.
Ik zou niet weten hoe dat moest.
Ik ben. Ik ben maar wat raak.
Dat is alles wat ik doe.
Met het besef dat niet
De tijd voortschrad maar
Zijzelf, konden de mensen
Helemaal niets en ze schopten
De tijd pardoes een uurtje terug.
10 Papierpulp In Spe

Heulen
Ik vraag
Mijn vrienden
Of ze willen
heulen
Iedereen
Heeft het
Veel te
druk
Ten einde
Raad
Heul ik dan maar
Met de
vijand
Als ik wil
Heulen
Dan ga ik
Heulen
verdomme.
René van Densen
11

Seksgedichtje
Alles schijnt te groeien
Wat aandacht krijgt
Mompelt ze met haar
Warme handen
En warempel
Er is groei.
12 Papierpulp In Spe

Tik Tok
Tik tok tik tok elk
Moment kan de bom
Ontploffen maar
Tik tok tik tok er
Is geen koffie
Tik tok tik tok er
Is geen thee
Tik tok tik tok er
Is geen cup-a-soup
Boos gooit de ambtenaar
Tik tok tik tok
Van de anti explodieven dienst
Zijn gereedschap op de grond
Tik tok tik tok
En roept
Ja zó
Tik
Kan ik niet werken
Tak.
René van Densen
13

Beveren
Zal ik gewoon
Verdwijnen
Te Beveren(Waas)
Telefoon en
Laptop
Achterlaten
En lopen tot
De ochtend
Te Beveren(Waas)
Zal ik gewoon
Opnieuw beginnen
Te Beveren(Waas)
In het hol van Pluto
In het midden van niets
Met niets. Niets.
In een vreemde plaats
In een vreemde tijd
Te Beveren(Waas)
Zal ik gewoon
Uitstappen
Te Beveren(Waas)
Maar mijne kat dan
En mijn vrienden
En al dat men leven noemt
Al dat is er niet
Vermoed ik toch
Te Beveren(Waas)
14 Papierpulp In Spe

Zoef
Even
Een ogen
Blik
Tijdens
Het passeren
En weer
Voor
Bij.
René van Densen
15

Tikkertje
En zo werden mij
de regels uitgelegd
toen ik nog luisteren wou
Ik tik jou aan
en dan ben jij getikt
en moet jij rennen om
iemand anders te tikken
die dan getikt is
Het kwam mij raar voor
al die moeite om te zorgen
dat vroeg of laat iedereen
getikt zou worden.
16 Papierpulp In Spe

Ook
Ook
Ook
Wat nou
Ook
Ook jij
Ook jezelf
Ook hij
Ook wij
Ook
Ook
Wat nou
Ook
Ook alles
Ook niets
Ook iets
Ook wat
Ook
Ook
Wat nou
Ook
Ook horen
Ook zien
Ook voelen
Ook dat
Ook
Ook
Wat nou
Ook
Ook boven
Ook onder
Ook tussen
Ook ook.
René van Densen
17

Pictures at an exhibition
Lachrimpels onder een herfstige
Z O M E R H O E D
Vertellen de toehoorders dat
Ruimtelijk licht op een rond vlak
Een onterecht vergeten fotografietechniek
En prikt denkbeeldige punten
Op de witte muur
Uit het niets zegt een toeloper met
K R A A I E P O T E N
Dat zou best wel eens kunnen
Ik vraag wat er zou kunnen
En hij zegt, je ziet hier zoveel
Gezichten joh
Een man met roodronde glazen en
B O R S T E L S N O R
Glipt achterwaarts lopend
Het toilet in
Buiten wacht zonovergoten rumoer.
Een toespreekmeneer met
B R O E K Z A K H A N D
In vrolijk zwart zwaait
Dartele rondjes met zijn bril
En zegt dat alles echt heel erg
Mooi opgehangen is
In de zonovergoten tuin met
T E R R A C O T T A
Asbak vol sigarettenfilters
Speculeren twee ex-ambtenaren
Wat voor boom het is
En gebruiken zonder ironie
Het woord sardonisch
Ik heb ze allen gezien en glip
O P G E M E R K T
Een wandelstok ontwijkend
Richting uitgang
Onderweg zwaai ik nog even
Naar een bekend gezicht.
18 Papierpulp In Spe

Whatsapp
Wat een tof feest is het he
Zeker tof ! Waar ben jij
Ik ben bij het buitenpodium
Ah ik was net nog bij de cocktailbar
Ik ben nu bij de snackhoek
Ik sta vooraan bij het optreden
Ik ben nu bij podium drie
Toiletten, enorm lange rij
Even bonnetjes halen
Ik zit met een groep op het grasveld
In de rij voor de T-shirts
Ik ben even terug naar de camping
Het is hier waanzin in de moshpit
Shit ik haal net bier
Zit bij de EHBO met glas in mijn voet
Ik kom zo daarheen, dit is mijn favoriete nummer
Ik had je bericht niet gehoord
Ja hier is het ook superdruk
Waar ben jij
Ik dacht dat ik je net zag
Nee dat was ik niet
Waar ben jij
Wat een tof feest was het he
Jammer dat we elkaar misgelopen zijn
René van Densen
19

20 Papierpulp In Spe

Papierpulp In Spe
Ik weet wel waar ik hoor
Ze haasten zich in horden
Het lot komt dichterbij
Dat al mijn versjes delen
Het kan me niet veel schelen
Vermaal ze tot een brij
En laat ze nieuw vel worden
Dan schrijf ik lustig door.
René van Densen
21

Lokken
Haar haren
ze wuiven naar mij
En ik kijk
Haar haren
ze pieken naar mij
En ik kijk
Haar haren
ze wenken naar mij
En ik kijk
Haar haren
ze lokken mijn ogen
En ik kijk
Alsof haar kapper
bedoeld had dat juist nu
bij deze windvlaag
Mijn aandacht getrokken moest worden
En even
voel ik mij onderdeel
Van de wereld
Van haar wereld
zoals de ontroerde supporter
zich onderdeel voelt
van een finale match
Maar naar scoren
staat mijn hoofd niet
Dus laat die lokken maar lokken
Ik laat mij
vruchteloos wenken
En geniet.
22 Papierpulp In Spe

Knaller
Een mark vijfennegentig
Vijf markka vijfennegentig
Driehonderdveertig drachme vijfenzeventig
Negenenzeventig pennies
Zes Franse franc zesenvijftig
Veertig Luxemburgse frank vierendertig
Veertig Belgische frank vierendertig
Twee gulden twintig
Dertien schilling zesenzeventig
Honderdzesenzestig peseta negenendertig
Tweehonderd escudo achtenveertig
Negentienhonderdzesendertig lire zevenentwintig
Nu bij MacDonald’s
De euroknaller.
René van Densen
23

Toppie
Voorzichtig
Voet neerzetten
Dat puntje op de i
Ziet er niet stabiel uit
Lijkt misschien eerst wel
Een stabiele letterberg zo van
Bovenaf maar de schijn bedriegt
Want wat vanaf hier een mooie trap
Lijkt zou zomaar een erg misleidende
Letterbrij kunnen zijn die onder de
Langst zichtbare zin al flink in
Lengte afneemt en je weet
Wat ze zeggen van die
Korte zinnen, ze
Eindigen vaak
Met een erg
Fragiel
Punt
.
24 Papierpulp In Spe

Probleemprinsesje
Ze is mijn oogappeltje
Voor zover een oogappeltje
Je koppijn kan bezorgen
Je kopzorgen veroorzaakt
Je leven zwaar compliceert
Ze is mijn prinsesje
Voor zover een prinsesje
Je klauwen vol geld kost
Je sociaal leven decimeert
Je een forse verantwoordelijkheid bezorgt
Maar dan kijkt ze me aan
Groen in de ogen
En dan miauwt ze
En ik blijf vanavond denk ik
Toch maar weer thuis.
René van Densen
25

Wacht
Stop
Ho
Wacht wacht
Lacht
Stop
Stop stop
Ho
Wacht
Halt
Ho
Stad
Jij daar
Wacht
Wacht nou
Barst
Titel: Stadswacht
26 Papierpulp In Spe

Kafka
Meer, meer, ik wil niets meer
Het kan me niet bekoren
Al wordt het nog zo mooi bekaft
Het raakt altijd verloren
In stapels en kasten en onder stof
Het loopt maar op te toren
Tot heel de leefruimte ingenomen is
En je loopt je snel verloren
Want waar je het allemaal laten moet
Maar weer een plankje boren
En waar je het nou weer gelaten hebt
Kan je danig verstoren
De vergaarzucht schaatst haar scheve schaats
Met kunstgrepen op je Noren
Tot je al het materieel reclamegeweld
Eigenlijk niet meer aan kunt horen
Het vele kun je prima velen
Je bent toch ook zonder geboren
Zonder dat bezeten bezitten
Dat je de dag rond wordt bezworen
Want hebben is verliezen en
Verliezen is niet verloren
Wat blijft is de herinnering
Van de Kafka en het koren.
René van Densen
27

Alles of niets
Misschien is spoedig
Alles afgelopen
Doen we dezer dagen
Alles voor de laatste keer
En proeven we
Alles nog maar eenmaal
En dan niets
Of juist alles
Het is maar net
Wat u gelooft
Misschien is spoedig
Nog niets afgelopen
Doen we dezer dagen
Gewoon sleurig voort
En proeven we
Elkaar nog heel erg lang
En dan alles
Of juist niets
Het is maar net
Wat u gelooft
28 Papierpulp In Spe

Ding Dong
Deur aan deur
Verkopen we hetzelfde
Woord
Vermomd als een
Open vraag over
Jou
De tanden breed
Als een rij
Zerken
En het plezier
Van een ravenloos
Kerkhof
Wat blijft leven
Is de volharding
Zelf
De echte entreeprijs
Van dit geestelijk
Decreatiepark.
René van Densen
29

Aan me voorbij
Traag van in zicht, de Herfst hori
zont
Maar in deze stad zijn alle straten nog
blond
Tot in de vroegere avond
uren
Verhullen donkere megamont
uren
De ware leeftijden van hun
ziel
En flintere strakke stukjes
textiel
Omhullen de griezele liefdes
ravijnen
Geëtaleerd voor wie wil, maar niet de
mijne
Voor één jaar heeft er genoeg bewogen voor mijn
ogen
Hoog en droog boven het belogen, be
drogen
Vruchteloos aan me voorbij, uitvoerig uitge
dost
Geef ik enkel nog mijn lever en ogen de
kost
30 Papierpulp In Spe

De dans
Je dromen lachen je uit
Als de allerslechtste mooie vrouwen
Die manisch onbereikbaar moeten blijven
Verslaafd als ze zijn aan jouw verlangen
Ze dansen rond het vuur dat schreeuwt
En wanhopig pogen de vlammen te likken
Maar toch nét ontweken, nét ontsprongen
En de dans blijft duizelingwekkend rond
Enkel het vuur, niet langer aan het hout gekluisterd
Dat lopend er in onvoorspelbare richting vandoor gaat
Zaait paniek want onbeheersbaar en ongeremd
En als motten in rotvaart op een kaarsvlam af
Zo zullen de dromen ook hun les wel leren
En op de hypnotische rattenvangermelodie
Keert het getij, de tafel, met de dans mee
En de dans blijft duizelingwekkend rond.
René van Densen
31

Tik tok revisited
Tik tok
Tik tok
Hij maakt zijn vrienden graag wijs
Dat hij dagelijks gewichtig werk doet
Dat zonder hem de straten vol zouden zijn
Met lopende tijdbommen
Maar als er zich weer eentje meldt
Groene en rode draad in de war
Vindt de ambtenaar toch ook dat hij
Ook hij, recht heeft op zijn lunchpauze
En zijn ogen speuren maar dat ene broodje
Dat hij zo graag wou, dat hebben ze niet meer
Vloekend binnensmonds klaagt hij
Dat hij zo toch niet kan werken
Tik tok
Tik tok
Tik tok
Tik tok
Al haar tijd heeft zij gegeven
Al haar jaren heeft ze verknocht
Aan de opgroeiende spruiten die
Zich in razend tempo opkweken tot
Het moment van ondankbaar uitvliegen
Aangebroken is, en rrrrrrroetsj
32 Papierpulp In Spe

Het nest is leeg
Na amper een paar minuten al wordt het koud
Ze komen toch zeker wel terug ?
Vertellen hoe de wereld is en
Wat ze meegemaakt en opgebouwd hebben
Van de kastelen die ze bouwen en de
Werelden die ze veroveren en de
Tijd die haar nog rest, spaart ze op
Als brood voor wanneer ze terugkomen
Want dan zullen ze wel honger hebben
Tik tok
Tik tok
Tikke tokke
Tikke tokke
Tijdloos loopt hij over de straten
Enthousiast, al kent hij de route van
Avond aan avond dezelfde weg te wandelen
En hier en daar
Stopt hij
Tilt zijn poot op en
Markeert de plaats en het tijdstip
En snuffelt aan een achterste voren
Van tijd heeft hij geen benul
Tussen de wandelingen ziet hij zijn mand
En wacht hij tot ze weer gaan
Hij ziet geen klok maar wacht, is het,
ja het is, het is tijd, toch ?
Kwispelend de mand uit, verwachtingsvol
Maar het vrouwtje beweegt niet
Tik tok tik
Tok.
René van Densen
33

Tijd is maar geld
“Tijd is maar geld,”
Denkt de jonge miljonair
Er heilig van overtuigd
Dat hij er altijd nog bij kan kopen
Dat het maar een bezit is
Dat het een object is
Met een volle koffer komt hij aan
In Greenwich en vraagt daar
Aan de klok
Klok,
Hoeveel tijd kan ik kopen voor de
Inhoud van deze koffer
Daar heb ik geen verstand van,
Antwoordt de klok, ik ben slechts
Een indicatie van verstreken tijd
En kan moeilijk de actuele marktwaarde
Van toekomstige tijd inschatten
Maar ik verbind u door met een van mijn
Medewerkers
En hij stuurt de man met koffer naar
Een van zijn radertjes
En de man vraagt daar
Aan de rader
Rader,
Hoeveel tijd kan ik kopen voor de
Inhoud van deze koffer
34 Papierpulp In Spe

Daar heb ik geen verstand van,
Antwoordt de rader, ik kan slechts
gissen hoeveel tijd uw
Schouders kunnen dragen en
Wat de inhoud van uw koffer daarvoor
Teruggeeft aan het systeem
Dat in zijn totaalfunctioneren
Niet verstoord mag worden maar
Ik verbind u door met mijn buurman
Die in een bescheidener systeem werkt
Waar zeker nog muziek in zit
En hij stuurt de man met koffer naar
Een radiowekker alwaar een van de
Omklapcijfers hem opwacht
En de man vraagt daar
Aan het omklapcijfer
Omklapcijfer,
Hoeveel tijd kan ik kopen voor de
Inhoud van deze koffer
Negen minuten,
Antwoordt het omklapcijfer,
U kunt negen minuten kopen
En we arrangeren dat
Zonder muziek
Tussen u,
Mij,
En de snooze button.
René van Densen
35

Monster
Als een monster uit een film
Krakend en piepend en schurend
Kruipt het voort
In kieren en gaten en scheuren
En reikt met knokige vingers
Trillend
Watertandend smakkend
Maar zonder oordeel of politieke kleur
Kiest het voort
Zonder corruptie en met pure willekeur
En verslindt zonder genade
Gillend
Nooit heel lang stilte
Want onverdroten en genadeloos
Moet het voort
Koud en kil, rede- en radeloos
Maakt het weer ruimte
Welwillend
In de composthoop van het universum
Zou er snel ruimtetekort ontstaan
Alsmaar voort
Een nieuwe pagina weer omgeslagen
Een nieuw monster in een bioscoophit
Verfilmd.
36 Papierpulp In Spe

Blikken
Op de planken achterin meneer,
Daar vindt u de vooruitblikken.
U herkent ze aan hun flets etiket
Veel zwart met wat zwak roze.
U moet ze niet verwarren meneer,
Met de terugblikken, ernaast.
Rond deze tijd van het jaar zijn die
Ongekend populair maar net zo flets.
De grondstoffen zijn het probleem meneer,
Men maakt de blikken niet meer
Zoals men ze vroeger maakte
Als u me die terugblik toestaat.
Ingeblikt heet het dan vooruit en terug meneer,
Maar ik krijg oprecht meer en meer
Het idee dat u met deze blikken
Enkel een stilstand kunt bouwen.
Maar misschien is dat niet erg meneer,
Want u weet wat we ooit zeiden,
Stilstand is achteruitgang en
Zo komt alles vanzelf weer terug.
René van Densen
37

Gevangenis
Grote, stoere bonken
Strenge blikken
Wapens aan de riem
Bewaken de tijd
De tijd die eenzaam
Vastzit in
Zijn gevangenis
Van de kalenders en musea
Met klakkende hakken
Struinen ze door
De grote, akoestische zalen
Waar in verf en steen
De tijd meewoedig
Kwijnend eroderend
Bezoekuren zijn
Tussen negen en zes.
38 Papierpulp In Spe

Mooi zijn is haar job
Mooi zijn is haar job
De ochtend haar gereedschap
Tarwegrasmix en zijdeshampoo
Kledingkeuze en oogschaduw
Diamanten en spiegelende metalen ringen
Met een holle lach loopt ze je wereld in
Heilig hopend dat de ideale hij
Met goedgevulde broekzakken
Die wereld zal afbetalen
Ook de stratenmaker hoopt
Dat zijn rug zijn pensioen zal halen
De stationsduif hoopt
Dat het dak het niet begeeft
Het enkel renoveren van de gevel
Heeft nog nooit een rottend huis gered
Leeg en eenzaam rest ons altijd de rotting
En schoon is anders.
René van Densen
39

Glazen kast
Je zat weer eens in mijn droom
De laatste keer was al lang geleden
Zo lang dat ik je bijna missen zou
Bijna
Je gaf me weer, ook in mijn droom
Weer het gevoel dat wat ik ook deed of probeerde
Ik toch een inferieure stumper blijf
Nog steeds
Terwijl ik al doende echt prima bezig was... althans ...
En jij er vooral zinloos negatief naast stond
Geen enkel doel diende en waarschijnlijk ook
Nooit dienende zult zijn
Ik kan de dag omhelzen dat je
Niet meer in mijn dromen opduikt
En die gaat echt wel komen
Ooit.
40 Papierpulp In Spe

Lakenleed
Kussen, kussen
Warm en zwoel
Onder het slaaptextiel
Armen, vingers, benen
En altijd die twee koude voeten
Die je maar op de koop toe neemt
Maar tussen het gezamenlijk dromen
Toch die ergernis want
Zo weinig bed, zo weinig deken
Ze duwt en ze trekt en ze eigent toe
En je wil haar laten want
Je wil haar houden maar
Je houdt zo weinig over en
Ze laat je minder en minder
Tot je het bed uit rolt
En maar weer alleen gaat slapen
Samen in bed mijn kloten,
Ik schrijf wel alleen.
René van Densen
41

Bezijdens de liefde
Laat me bezijn
Bezijdens de liefde
Begaan met bekomen
Doordrongen bedrocht.
Laat me bedwalen
Bezijdens de liefde
In de stegen van mijn bestaan
Voetslenterig stap voor stap.
Laat me betoeven
Bezijdens de liefde
Uitgepaste woorden
Met schelle echo’s.
Maar laat me vooral
Bezijdens de liefde.
42 Papierpulp In Spe

Koudgeel
De zon schijnt koudgeel
Terwijl mensen aan mijn deur
Dingen komen vragen voor
Kindjes met honger
Vandaag niet
Geen deurbel geen
Herfstzon geen
Vragen
De bladerenritsels
Die mogen nog.
René van Densen
43

Onaf
Het hart is niet af
want
Het spelletje niet meer
mee
Zonder verlies wil ik ten
onder
Boven klikt het licht
aan
Alles uit en alles
in
Alles rond en nooit meer
af
Daar, twee plaatsen vrij, ik er
tussen
Halve thuizen, nergens
over
Ik vlucht het niets
in
En wacht
onaf.
44 Papierpulp In Spe

Levend opgegeten
De vork prikt en
Traag rollen de kartels van het mes
door mijn vlees
Vork naar mond
Kauwen
De wereld eet mij levend op
Stukje bij stukje
Elke dag wordt er weer wat
van mij afgeprikt
Met willekeur wordt er verorberd
Hier snijdt men in een herinnering
Daar gaat weer een stukje rug
Huid weer iets minder elastisch
Het mes snijdt in de vriendschappen
In de liefde en in de arbeid
En stukje bij stukje verdwijn ik
Ik krijg er enkel dagen voor terug.
René van Densen
45

Vergeten
Een mens mag toch eens wat
Vergeten
Vergieten
Genieten
Toch eens wat
Vergissen
Vergrijpen
Vergroten
Eens wat
Verstoten
Verstappen
Verslappen
Wat
Herinneren
Bevatten
Bewatten
Belachen
Beloochenen
Bedroeven
Bedoezelen
Doezelen
Watte
Een mens.
46 Papierpulp In Spe

De giftige dagen
Die dagen dat
De zon niet
Tegen de kou op kan schijnen
De dagen wanneer
De puf ontbreekt om nog op
Te staan en het te proberen
Dag na dag van die
Dwalende holle uren met niets
Doen dat er toe doet.
Geef die dagen maar
In al hun giftigheid aan
Fikkie, want die hoeft toch niets.
René van Densen
47

Kantlijn
Dat je je zo
kunt liggen te ergeren
trillend van woede
om het lawaai van
waaiende wind en
om het gezoem van
de uitweg zoekende wesp
Al dat leven
dat maar doorgaat
en jij, gestrekt
aan de kantlijn.
48 Papierpulp In Spe

Schreeuwen
Al bij het ontwaken
Schreeuwt de wereld binnen
Door mijn zolderraam
En bevestigt bij voorbaat de afstand
Die ik de hele dag tussen hem
En mij zal voelen
En even vraag ik mezelf
Of u zich ook wel eens
Zo buitenaards voelt ?
René van Densen
49

Rust
Rust zeggen ze
En overgave zeggen ze
Maar het blijft maar malen en herhalen en dralen en talen en
verschalen
En het houdt maar niet op
Jij bent er wellicht klaar mee
Maar ik kom niet meer klaar
Ze neemt zoveel voor mij aan en
Gaat van zoveel voor mij uit en
Ze maakt het zelf aan en
Ze maakt het zelf uit.
Waar ben ik ? Ik ben
In de woede en frustratie
Ik ben in het niet meer weten
Hoe nu verder
Ik ben in de pijn en het verlies
Van wat ik misschien wel
Nooit echt had
En toch kwijt.
50 Papierpulp In Spe

Prestatie
“Prestatiemaatschappij ?
Daar merk ik niks van
Ze doen ammèl mar wah
Tijdens een zesjeskamp
Zijn ze schoolverlaters geworden
En zwemmen als kleurige
Regenboogvissen in hun eigen
Unieke oceaanzien”
Tong op sjekrand
Lik over lengte
Geconcentreerd gerol
“En lachen meneer,
Dat ze zo gelukkig zijn
Zo lekker zichzelf
Want o wee als ze
Te koop zouden lopen met
Hun mislukkingen -
Pas op, er zijn ook de
Modderwentelaars
Maar daar koop ik niks voor”
Een zucht, een blik
In mistroostige vertes
Een misgnoegd snuiven
“Een presentatiemaatschappij,
Dat is het.”
René van Densen
51

De sleet
Met volle tassen
Verbruiksgoederen
Slepen ze zich door
De winkelstraat
In drommen
Keer op keer
En keer en wederkeer opnieuw
Alles vergaat
Verbruikt
Of versleten
De schoenen waarop
Ze zich voortslepen
Verslijten
En dienen te worden
Vervangen
De tassen vol
Verbruiksgoederen
Verslijten
En dienen te worden
Vervangen
52 Papierpulp In Spe

Zo slijten de dagen
Zo slijten de wegen
Zo slijten de winkeldeuren
Tot enkel het ultieme
Vergaan
Nog rest
En men plots
Al die versleten tijd
Onvervangbaar verbruikt heeft
Met het verslepen
Van volle tassen
Ik verslijt ondertussen
Een terrasstoel en
Verbrand een sigaret en
Leeg langzaam mijn glas
En verslijt mijn ogen
Aan de drommen in de winkelgang
Alles vergaat
Verbruikt
Of versleten.
René van Densen
53

Groen
Ik wil schreeuwen en zingen
Ik wil schoppen en springen
Ik wil kotsen en zaaien
Maar ik ga het weer niet doen
Want ik sta hier en
Waarom sta ik weer hier?
Aan deze kant van het podium
En stomme dingen te doen
Zelfs de mensen onder jullie
Die ik ken, ken ik nu niet
Achter mijn papier en deze micro
Voel ik me altijd groen.
Ik heb liever een Blauw!
54 Papierpulp In Spe

Uitdrukken
De engste uitdrukking
die ik ken
Is uitdrukken
Het klinkt
zo vernietigend
Uit. Drukken.
Met verbaal geweld
druk je het uit.
Tot niets meer
resteert.
Feitelijk is het
verbaal fraaier
Om je gedachten
voor je te houden
Zo wordt stilte toch
een soort van
Houden van.
René van Densen
55

Reuzen
Als we allen
reuzen waren
werd er niemand
later groot
Dus blijf toch klein
Als we allen
vliegen konden
keek er niemand
meer omhoog
Dus blijf toch kijken
Als we allen
alles waren
was er niets om
te begeren
Dus blijf toch dromen
Als we allen
reuzen waren
was er vast geen plek
voor jou en mij.
56 Papierpulp In Spe

Panteroog
Een panter staart me kalm aan
Zijn oog bevroren in zacht flueel
Geen oordeel, geen stem, enkel rust
Het duister en de kilte omhelst me
En zacht
sluit de maan zijn panteroog achter een wolk
René van Densen
57

Handcuffs and paperclips
In the nick of time
An 80ies icon makes it out of there
That was the time that heroes could still
save the day
It didn’t matter what you did to them
Their chin up
Their eyes brave
A handcuff could be unlocked
With a paperclip
And world disaster avoided
By cutting one wire
You just needed to know which colour
In the nick of time
An 80ies icon releases a movie
In the current day
The hero finds himself in a world
of fifty shades of shit
And to his surprise
His gun fires
Real bullets.
58 Papierpulp In Spe

Een of meer
De zorgeloze eenzaamheid
Vecht een voetwedstrijd uit
Met een massa antitheses
En legt het glansrijk af
Tegen de authentieke saamhorigheid
En toch voel ik me maar één
Mij is altijd maar verteld wat ik
Moet willen, wat ik
Moet vinden, wat ik
Moet voelen, wat ik
Moet vermijden, wat ik
Moet geven, wat ik
Moet nemen, wat ik
Moet zijn.
Ik stond er altijd bij en keek ernaar
Terwijl ik van buiten deed wat men wilde
En van binnen stil in mijn eigen wereld
Niets wou,
Niets vond,
Niets voelde,
Niets vermijdde,
Niets gaf,
Niets nam, en
Niets was.
En meer en meer
Besluit ik minder van buiten
En meer van binnen te zijn.
Zo sluit ik mijn wereld
Saamhorig met mezelf
En rest mij enkel
De zorgeloze eenzaamheid.
René van Densen
59

Baar
Ik vind mezelf
zeer onleesbaar
Ik vind mezelf
zeer ondankbaar
Ik vind mezelf
zeer oneerbaar
Ik vind mezelf
zeer onhoudbaar
Woelige baren
Onstuimbaar
Boelige waren
Onfortuinbaar
Voelige haren
Onverliesbaar
Roerige snaren
Onverkiesbaar
Onder dit alles
Vind ik mezelf
Uiterst onbaar
Dus vindt u dat
Toevallig ook
Dan zijn we het
Niet On Eens.
60 Papierpulp In Spe

Ik ben bang voor het UWV
Ik ben bang voor het UWV
Gelooft u mij gerust
Om mijn leven voor een
Miezerige uitkering in hun
Handen te moeten leggen.
Ik ben bang voor het UWV
Voor het vermoeiende en
Eindeloze gezeik dat ik er
Ongetwijfeld gratis en
Voor niets bij krijg.
Voor de macht die ze daar
De ambtenaartjes achter
Hun bureaus ineens over
Mijn leven krijgen omdat
Me wat pech overkwam.
Voor het systeem dat ze daar
Ingericht hebben op eigenlijk
Misschien wel nooit meer eruit
Te komen en dat met minder
En minder en minder en minder.
Ik ben bang voor het UWV
En gelooft u me maar, als ik
Niet moest, zou ik hen met
Opgeheven kop passeren en
Gewoon gaan werken.
René van Densen
61

Zitten
Zitten zuipen zappen
happen haven laven
leven lijven loven
boven beloven beroven
boeven snoeven bedroeven
bedrijven bedraven draven
druipen stuipen kruipen
kropen hopen lopen
slopen sloepen snoepen
gesnopen gesnapt gegrepen
begrepen geslepen geknepen
gevangen verlangen verlaten
verlagen behagen gedagen
gedragen gedroogd gedoogd
gelaten belaten beleefd
geleefd afgeleefd afgetroefd
bedroefd bedrukt besmukt
bestaan staan
zitten.
62 Papierpulp In Spe

Zij die gaan drinken
Zij die gaan drinken
Groeten u
Ze trotseren de arena
Vechten zich een weg
En met één handgebaar
Wordt hen de genade gegund
Zij die gaan drinken
Ze kijken er duidelijk naar uit
Geduldig wachten ze,
Met de schamele vergoeding
Voor hun noeste arbeid
Rinkelend in de hand
Zij die gaan drinken
Houden zo lang mogelijk trots stand
En dan staande
En dan wankel
En zij die hebben gedronken
Ze vallen.
René van Densen
63

En weer
En weer zit ik
Op een barkruk waar ik niet thuishoor
En weer drink ik
Bier dat teveel kost en
Dat ik eigenlijk niet echt lust
En weer hoor ik
Gesprekken die me niet aangaan
En weer luister ik
Naar muziek die ik zelf thuis
Nooit zou draaien
En weer rook ik
Veel meer dan ik thuis zou doen
En weer ruik ik
Een weerzinwekkend ensemble van
Menselijke lichaamssappen
En weer blijf ik
Veel langer dan ik me had voorgenomen
En weer staat thuis
Eigenlijk een enorme vaat op me te wachten
En ik zucht
Ik bestel er nog maar een.
64 Papierpulp In Spe

Namens alle verlegen mannen
Als ik u schoon vind
sla dan geen alarm
Ik bezie u graag, als een
verrassende wolkenformatie
die mij bliksemsnel raken kan
Als ik u aanstaar
heb dan geen schrik
Ik ben benieuwd naar u, als naar een
gek nieuw drankje op café
waar ik nog over twijfel
Als ik u groet
sla niet op de vlucht
Ik hoor uw stem graag, als een
maal dat interessant omschreven is
op een mysterieuze menukaart
Als ik u trakteer
pak geen wapen
Ik waardeer uw aanwezigheid als een
bloesemende boom
in een zonovergoten park
En als ik verder zwijg
laat mij maar
Ik ben bang van u. Als van
elke vrouw die schrik had
van mijn onschuldig bedoelde
schoon vinden.
René van Densen
65

Ja
En nu ?

René op Facebook
www.facebook.com/fanpagina.rene.van.densen

Onze eerder verschenen boeken:
Cultuurkiller - René van Densen
oktober 2011 - UITVERKOCHT
de 93 beste moppen van de Opperpater
november 2011
Kerk van de Kalebas - René van Densen
februari 2012 - UITVERKOCHT
Jullie kennen niet (zo) veel - Bobadas
U mag mij wegstemmen - René van
Densen (duo dichtbundel)
april 2013
Hoi Mam - Erotische verpozingen
Diverse auteurs (lustrumuitgave)
oktober 2013
Prozacstad - René van Densen
februari 2014

n
T

P A P I E R P U L P I N S P E
Ik weet wel waar ik hoor
Ze haasten zich in horden
Het lot komt dichterbij
Dat al mijn versjes delen
Het kan me niet veel schelen
Vermaal ze tot een brij
En laat ze nieuw vel worden
Dan schrijf ik lustig door
Over de auteur
René van Densen (1978), hier afgebeeld als pretentieuze
pijproker, is een jonge, Brabantse,
blanke man met eindeloos toekomstperspectief.
Hij is gezond, komt uit een liefdevolle familie
en niemand heeft hem in zijn leven ooit één
strobreed in de weg gelegd. Alle idiote dingen
die hij probeert, komen gewoon goed. Armoede,
verslaving of ellende heeft hij nog nooit
gekend. Bovendien hebben talloze vrouwen hem
liefgehad. Al deze eigenschappen zijn zicht- en
hoorbaar in zijn poëzie.
Gelukkig heeft de drukker heel erg zijn best
gedaan, waardoor de kaft alvast mooi is.
“Een hoofdwerk, niet alleen in het oeuvre van Van Densen, maar in de gehele geschiedenis
van het universum” – Joubert Pignon
“Van Densen is een man vol tegenstrijdigheden, bewonderenswaardig en weerzinwekkend,
sensueel en arrogant, glashard en toch soms heel triest, dan weer enorm
geestig, vol veerkracht” - Joubert Pignon
“Eindelijk eens een schrijver die zich bekommert om Roda JC” – Joubert Pignon
“Ik moest dit boek uit walging een paar keer van me afsmijten” – Joubert Pignon
PAPIERPULP IN SPE René van Densen
”Dit boek heeft geen quotes nodig” - Joubert Pignon
Een uitgave van
WWW.KUTBINNENLANDERS.NL
Afgekeurd door
De Opperpater