Cultuurkiller (een thriller)
In het culturele wereldje van de stad zwerft een geheimzinnige man rond. Niemand kent hem echt, niemand krijgt hoogte van hem. Maar hij sleept culturele titel na culturele titel binnen. En helpt deze vakkundig om zeep. Want dat is zijn vak... Hij is de Cultuurkiller. Plotseling wordt er een bizarre moord gepleegd in zijn directe netwerk. De Cultuuurkiller voelt de hete adem in zijn nek. Terwijl de politie en een vastberaden onderzoeksjournalist zich in de zaak vastbijten, moet hij vechten. Voor behoud van zijn opdracht, zijn geheimen... Voor zijn leven!
In het culturele wereldje van de stad zwerft een geheimzinnige man rond. Niemand kent hem echt, niemand krijgt hoogte van hem. Maar hij sleept culturele titel na culturele titel binnen. En helpt deze vakkundig om zeep. Want dat is zijn vak... Hij is de Cultuurkiller.
Plotseling wordt er een bizarre moord gepleegd in zijn directe netwerk. De Cultuuurkiller voelt de hete adem in zijn nek. Terwijl de politie en een vastberaden onderzoeksjournalist zich in de zaak vastbijten, moet hij vechten. Voor behoud van zijn opdracht, zijn geheimen... Voor zijn leven!
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Epiloog
Thijsbrandt Noordholten keek behoedzaam om zich heen, maar
niemand sloeg enige acht op hem. Zijn agentenkorps was allang blij
dat ze van die rare inspecteur van boven de rivieren af waren. Nog
blijer dan dat blijkbaar de seriemoordenaarzaak opgelost was. En de
rest van het stadje had hem amper leren kennen. Kalm sloeg hij een
steegje in.
Bettina deGraete knikte hem een korte groet toe. Hij gaf haar de
koffer. Met een snelle blik inspecteerde ze de inhoud en sloot hem
weer.
“Zo. Dat was het, in deze stad. Voor ons allebei. De kans zal wel niet
groot zijn dat we weer met elkaar samenwerken ?”
Noordholten schudde het hoofd.
“Alles is anders tegenwoordig, hè. De Cultuurkillers zijn voorbij.
Jammer. Cees was een van de besten die ik ooit heb mogen opleiden.”
Bettina knikte hem nogmaals een groet, Thijsbrandt knikte terug.
Hun hielen klakten op de kasseien en beiden liepen in een andere
richting de steeg uit.
Vanaf de bovenkant van de muur keek een jonge kater hen achterna.
René van Densen
93
Change language