Cultuurkiller (een thriller)
In het culturele wereldje van de stad zwerft een geheimzinnige man rond. Niemand kent hem echt, niemand krijgt hoogte van hem. Maar hij sleept culturele titel na culturele titel binnen. En helpt deze vakkundig om zeep. Want dat is zijn vak... Hij is de Cultuurkiller. Plotseling wordt er een bizarre moord gepleegd in zijn directe netwerk. De Cultuuurkiller voelt de hete adem in zijn nek. Terwijl de politie en een vastberaden onderzoeksjournalist zich in de zaak vastbijten, moet hij vechten. Voor behoud van zijn opdracht, zijn geheimen... Voor zijn leven!
In het culturele wereldje van de stad zwerft een geheimzinnige man rond. Niemand kent hem echt, niemand krijgt hoogte van hem. Maar hij sleept culturele titel na culturele titel binnen. En helpt deze vakkundig om zeep. Want dat is zijn vak... Hij is de Cultuurkiller.
Plotseling wordt er een bizarre moord gepleegd in zijn directe netwerk. De Cultuuurkiller voelt de hete adem in zijn nek. Terwijl de politie en een vastberaden onderzoeksjournalist zich in de zaak vastbijten, moet hij vechten. Voor behoud van zijn opdracht, zijn geheimen... Voor zijn leven!
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
“J-je hebt vast wel gehoord wat er met Jan Vijver is
gebeurd ?” vroeg Cees.
De man knikte.
“Retorisch, Cees. Uiteraard volgen we op de voet wat er met
de dissidenten en voormalige doelwitten gebeurt.”
Cees fronste.
“Ik heb hem kapot gemaakt. In jullie opdracht. Kapót. Een
mensenleven is verloren, door jullie stomme enveloppen. Je
snapt toch wel dat ik het daar niet makkelijk mee heb ?”
Verdomme, dacht Cees. Verdomme, verdomme verdomme. Hij las
de krantenkop nog een keer. Nieuwe Dichter des Vaderlands. De
foto toonde een sullige, negen-tot-vijf-burgerlijke man. Met een kop
alsof hij net papa was geworden van zijn derde kind. De nieuwe
Dichter des Vaderlands. Cees voelde een stekende koppijn. Nu ben
ik officieel ontslagen, schoot het door zijn hoofd.
“Je hebt je werk gewoon gedaan, Cultuurkiller. Dat Vijver
daarna zijn leven niet meer op orde kreeg en zich uiteindelijk
opknoopte, zijn jouw zaken niet.”
Cees’ ogen schoten woedende bliksems.
“Hij was een méns. Met vrienden, familie. Zijn dochtertje
zit nu zonder vader. Wij hebben dat op ons geweten. Ik ben
er klaar mee, ik wil geen Cultuurkiller meer zijn. Hou je
enveloppen maar.”
De man boog zich over tafel en keek Cees streng en diep in
de ogen.
“Je weet donders goed dat je niet meer terug kunt. En geloof
me: Vijver hadden we hoe dan ook het zwijgen opgelegd. Wat
er verder gebeurd is, komt door zijn eigen slappe karakter.
Maar hoe dan ook hadden we gezorgd dat Vijver een paar
toontjes lager zong. Of denk je dat jij onze enige pion bent in
dit spel ?”
René van Densen
73
Change language