24.03.2023 Views

Cultuurkiller (een thriller)

In het culturele wereldje van de stad zwerft een geheimzinnige man rond. Niemand kent hem echt, niemand krijgt hoogte van hem. Maar hij sleept culturele titel na culturele titel binnen. En helpt deze vakkundig om zeep. Want dat is zijn vak... Hij is de Cultuurkiller. Plotseling wordt er een bizarre moord gepleegd in zijn directe netwerk. De Cultuuurkiller voelt de hete adem in zijn nek. Terwijl de politie en een vastberaden onderzoeksjournalist zich in de zaak vastbijten, moet hij vechten. Voor behoud van zijn opdracht, zijn geheimen... Voor zijn leven!

In het culturele wereldje van de stad zwerft een geheimzinnige man rond. Niemand kent hem echt, niemand krijgt hoogte van hem. Maar hij sleept culturele titel na culturele titel binnen. En helpt deze vakkundig om zeep. Want dat is zijn vak... Hij is de Cultuurkiller.
Plotseling wordt er een bizarre moord gepleegd in zijn directe netwerk. De Cultuuurkiller voelt de hete adem in zijn nek. Terwijl de politie en een vastberaden onderzoeksjournalist zich in de zaak vastbijten, moet hij vechten. Voor behoud van zijn opdracht, zijn geheimen... Voor zijn leven!

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

De Piaf was een galerij die bemand werd door Engelbert Painteur,

een pseudoniem van lokale kunstenaar Bert Kwast. Painteur had

zich ooit met een tot op heden qua oorsprong onduidelijk bedrag

een herenhuis aangeschaft en dat omgetoverd tot ‘kunstgalerij’. In

de praktijk betekende dat: een bord boven de deur en alle muren

semiwekelijks weer helemaal wit geschilderd.

Hij zwierf onopvallend op zoek naar Cees over de voorstelling Alors,

C’est Toujours Les Autres Qui Meurent. Hij herinnerde zich iets over

deze voorstelling in zijn krant gelezen te hebben.

De kunstenaar had vijftien terraria vol muggen besteld, die door een

grote set vrijwilligers werden vrijgelaten, en daarna door diezelfde

vrijwilligers laten doodmeppen op de muren. Vervolgens werden

alle muggenlijkjes gemarkeerd met het woord ‘dood’ erbij.

Het zou wellicht macabere ideeën bij bezoekers moeten oproepen,

maar Albert trok zich het lot van de reeds geplette insecten minder

aan dan de huidige locatie van Cees. Zijn reportersinstinct kriebelde

en dat instinct had doorgaans weinig ongelijk gehad.

Hij vond Cees een paar kamers in het omgebouwde herenhuis

verderop. Intensief en in gedachten starend naar een bepaald dicht

patroon van muggenlijkjes op de muur. En terwijl Albert zelf

belangstelling veinsde voor een toevallig bijzonder onaangeroerd

deel van de witte muur, glimpte hij vanuit zijn ooghoeken naar Cees

en merkte dat diens aandachtige houding ook maar een pose was.

Cees zat met soortgelijke glimpen als de zijne, op andere

voorbijgangers te letten. Er leek een verschil tussen te zitten wie:

sommige bezoekers van de tentoonstelling leken Cees’ belangstelling

amper te verdienen, terwijl hij anderen weer wel uiterst scherp

gadesloeg.

Cees dacht ondertussen na over het dwaze van het zoeken naar een

moordenaar op een voorstelling vol lijken. Hij had zich, enkele

uitzonderingen daar gelaten, niet veel voorgesteld van het aantal

mogelijke verdachten op de expositie.

De Kring van Painteur was een vrij brave voor dit stadje. Bevolkt

René van Densen

39

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!