Cultuurkiller (een thriller)

Hoofdstuk 8 – De Kringen
Zoals het culturele circuit in deze stad liep was eenvoudig en
ingewikkeld tegelijk. Cees had het leren begrijpen door te denken
in kringen. De verschillende organisatoren van kleine culturele
evenementen hadden allemaal zeer grote egootjes en botsten
daardoor voortdurend met elkaar. Omdat de stad desalniettemin toch
groot genoeg was voor hen allemaal, organiseerden ze kleinschalige
avondjes, exposities, voorstellingen voor hun eigen insiderkring. Daar
zaten uiteraard raakvlakken tussen, mensen die bij de ene en de andere
kring ‘hoorden’, maar door opzettelijk gebrekkige aankondigingen
van deze evenementjes was het aantal raakvlakpersonen tussen de
Kringen beperkt. Slechts een klein aantal mensen bewoog zich in
alle bekende Kringen - Cees was er inmiddels één van.
Vanavond was hij in de Kring rondom Ewald Poulet. Een cultureel
zelfs voor deze stad uiterst dwars man, die consistent alles
organiseerde waar de overige Kringen geen brood van lusten. Of
zoals men in andere Kringen wel eens zei, Poulet zag vaak goud in
een hoop fecaliën.
Deze avond werd de Kring getrakteerd op een zeventiental
disharmonieus gillende vrouwen in rubber pakken die vadsige,
bierbuikige mannenlichamen uitbeeldden. Hun rubber penissen
zwierden in het rond terwijl ze te choreografisch doorwrochte
bewegingen rondom elkaar uitvoerden. Een überhermetisch
rampenspektakel, maar Cees wist waarom hij hier was. Hij wist ook
waarom de rest van de Kring hier was.
Poulet had namelijk één rastalent. Het loskrijgen van subsidies bij
de culturele ambtenaren van het stadje, voor projecten waar zelfs de
kunstenaren zelf vaak amper heil in zagen. En als zodanig sleepten
ook de gillende naaktemanwijven op het podium vanavond elk
René van Densen
37