Cultuurkiller (een thriller)

piemel met winkeltjes erin hahaha ! En dat is nog ‘mal’ ook, hihihi !
Dus het heeft nog allemaal lágen ook !”
Van puur enthousiasme begon hij een beetje op zijn bureaustoel te
wippen.
“En toen een van die absurdisten uit de stad zei dat mijn ideeën vlees
noch vis waren, dacht ik meteen, verdomd, we doen er een vlees
noch vis markt bij, hahaha ! Zie je, ik kan bést tegen een beetje
kritiek ook.”
Enkele zweetdruppeltjes vormden zich op zijn voorhoofd. Het was
echter toch ook weer niet zó warm in het kantoor, dus ik zat er
nieuwsgierig naar te kijken. Onverstoorbaar ging Matthijssen echter
verder, mijn gestaar niet opmerkend. Hij sprong uit zijn stoel en
pakte er van alles bij. Videobanden van zijn favoriete cabaretiers,
waar hij mee in de lucht zwaaide terwijl hij begon uit te leggen wat
die theatermensen - opvallend veel mannen in zijn selectie, dat moet
worden gezegd - allemaal voor briljants deden, wat hij zo aan hen
bewonderde.
De kleine zweetpuntjes waren nu druppels geworden die langzaam
langs zijn slapen omlaag liepen. Hij begon ook wat rood aan te lopen.
“En dan dit idee, we gaan allemaal moppenboekjes aan de takken
van de Lindes op de Heuvel binden, met van die toilettouwtjes. En
dan een bord onder elke boom: ‘Humor kan de boom in’, hahaha !
En we gaan een grote plastic knop op de wand van het treinstation
plakken, met daarop de tekst StatiON / StatiOFF, hahaha !”
Post-itts en doedels vlogen in het rond terwijl hij enthousiaster van
alles op elkaar stapelde.
“Allemaal zélf bedacht ! En we gaan de stadsbussen voorzien van
grote schuimrubberen ronde randen, zodat het beschuitbussen zijn,
hahaha ! Zélf bedacht ! Snap je ‘m ? Beschuit bij de ‘T’, de ‘T’ van
Tilburg ?? Hahaha !”
Hij liep roder en roder aan en het zweet liep nu in dikke stralen
tot onder zijn kin, druppelend op de vele papieren die nu op zijn
René van Densen
101