Boekje Lustrum 2022 DEF

selectie) ondersteund met een krijtje op een bord. Ik werd met
deze valse start evengoed aangenomen en heb mij ook daarna bij
vele volgende missers en fouten in het onderzoek of klinisch werk
steeds door haar gesteund en gestimuleerd geweten. Missers zijn
toegestaan mits je er maar iets van leert en er beter van wordt.
• Chief Bos te Deventer ziekenhuis: aan tafel op OK: ‘als je kan
knippen, dan kun je ook snijden’. Deze zinsnede blijft me altijd bij,
en geef ik vaak door aan de co-assistenten.
• Een huisarts bij wie ik als aspirant arts waarnam en mijn KNOopleider.
Zij spraken vertrouwen in mij uit. Jij kunt dat wel.
• Niemand specifiek.
• Tijdens mijn opleiding (en nog steeds) probeer ik te leren van de
collega's met wie ik werk, kijk dan wat ik ervan over wil leren,
maar ook hoe ik het niet wil doen. Ik heb stukjes meegenomen van
heel veel van mijn opleiders in mijn eerste ziekenhuis. Daarnaast
ook de bedankbriefjes van patiënten en familie, die je leren dat je
voor hen het juiste hebt gedaan.
• De twee grootste namen waren Ed Maartense, opleider interne
geneeskunde in Delft. Heel slimme en goede dokter. Zei nooit zo
veel, maar wat hij zei klopte. Hij bleef zich interesseren voor het
vak, bleef zich bijscholen. Daarnaast Ed Salm, Intensivist in Delft.
Een mensenmens. Van hem heb ik geleerd dat je mensen in je
team als nodig moet beschermen naar buiten, maar een
onderdeel van het team moet zijn.
• Wout de Boer, verzekeringsarts, Henk Herngreen, zenuwarts en
Huub Cremers, politiearts
• Professor dr. Frenkel: het belang van de scherpte van een
anamnese en de fysische diagnostiek. Als co-assistent moesten wij
ook na volle en drukke werkweken op de zaterdagochtenden
opdraven om de verfijnde diagnostiek via bedside teaching te
16