Wijze_Lessen_digitaal_160919

120 |
Wijze Lessen
bestaan van de kennisvloek is geenszins een pleidooi om als leraar minder
kennis van zaken te hebben.
DE VLOEK VAN KENNIS IN DE PRAKTIJK
Een mooi voorbeeld dat de kennisvloek aantoont is een onderzoek uit 1990 van Elizabeth Newton, een
onderzoeker aan Stanford University. In haar studie verdeelde zij de deelnemers in twee groepen, namelijk
een groep die met de vingers op de tafel tikte en een groep die alleen luisterde. Iedere deelnemer uit
de eerste groep werd gekoppeld aan een deelnemer uit de tweede. Aan de eerste groep werd gevraagd
een bekend liedje (bijvoorbeeld Happy Birthday) te tikken met hun vingers op de tafel. De tweede groep
werd gevraagd dit lied te raden. Vooraf is aan de eerste groep die met de vingers de liedjes tikte gevraagd
een inschatting te maken van het aantal goede antwoorden dat de luisteraars zouden geven. Zij schatten
dat de luisteraars 50 procent van de liedjes wel zou raden. De werkelijkheid was dat de luisteraars maar
2 procent van alle getikte liedjes goed raadden. De verklaring is dat de tikkers de melodie in hun hoofd
horen, maar de luisteraars niet. Hierdoor maakte zij een verkeerde inschatting. Dit komt ook veel voor
in onderwijssituaties. Het vertrouwen dat je als leraar hebt dat leerlingen het wel begrijpen en snappen,
komt lang niet altijd overeen met de realiteit.