Villa d'Arte editie 4 - 2022

muziekrecensies door rené seghers
Lucie Horsch | Origins
Ons eigen fluitekind Lucie Horsch op het
chique Decca-label streelt het vaderlandslievende
muziekhart. Horsch kwam snel, bleek
covergeniek én kon spelen. Die mix is moeilijk
te verslaan. Het diverse en bijzonder originele
repertoire op Origins spreekt nog meer in haar
voordeel. Van Charlie Parker via Piazzolla naar
Maxwell Davies en vandaar naar Bartók, Stravinsky,
Debussy en allerhande traditionals -
ik wist niet dat er zoveel muziek op één CD
paste! Het klinkt waanzinnig. Internationaal.
Glamoureus. En haar beheersing van deze
veelvoud aan stijlen, fluitregisters en klanken,
in al die schitterende arrangementen gespeeld
door absolute topmuzikanten, is spectaculair.
Ooit was ik sceptisch, nu ben ik fan!
Label: Decca
Beyoncé | Renaissance
Voor inspirerende en poëtische teksten moet
je niet bij dit nieuwe album van Beyonce zijn,
maar zingen kan ze. En kijk je voorbij de lyrics
en het toch wat krampachtige vasthouden
aan de illusie van een eeuwige jeugd, dán
is Renaissance een sensationele hiphopreggeatonplaat.
De invloed van Rihanna op
de business groeit hoorbaar nog steeds en
deze miljoenen kostende productie klinkt als
een wervelstorm. De beats en samples vallen
in adembenemend tempo over de luisteraar
heen. Letterlijk ieder nummer is een ultieme
oorwurm op deze verbijsterend overgeproduceerde,
maar geweldige plaat.
Label: Parkwood-Columbia
Kim Wilde | Pop Don’t Stop
Omdat Kim Wilde naar Nederland komt voor
een Greatest Hits-tour ter gelegenheid van
haar door corona uitgestelde 60 e verjaardag,
gaf haar label Cherry Pop een doos uit met
vijf CD’s vol hits, remixes en rariteiten én twee
DVD’s met alle clips. Dit verpletterende overzicht
maakt duidelijk dat ze nooit echt weg is
geweest en tot op heden altijd wel ergens een
hitje had. In de UK heeft ze de hitlijsten zelfs 30
keer gehaald! Ook tussen het minder bekende
werk zitten prachtige singles, met die markante,
ijle, naar anijs dampende stem. Titels
noemen is onbegonnen werk, maar vooruit,
‘Schoolgirl’, ‘Born to be Wilde’, ‘Dancing in the
Dark’ of een B-kantje als ‘Watching for Shapes’
zijn tijdloos.
Label: Cherry Pop
Lenneke Ruiten | Strauss Lieder
Lenneke Ruiten komt uit Velsen. Normaal zingt
ze met grafietgestaalde stem heftig operarepertoire,
maar nu heeft ze een recital met
Richard Strauß-liederen opgenomen. Voor
de fan is zo’n buitenbeentje een traktatie en
met pianobegeleiding komt de stem heel puur
binnen. Vooral in het middenregister komen
de melodische gluiperds van Strauß hier
lekker aan de rol. Een lied als ‘Im Abendrot’ of
‘Morgen’ wiegt je bijkans in slaap van weldaad
en vocale slagroom. Nog leuker voor de
liefhebber is dat er ook veel minder bekende
Strauß-bonbons tussen zitten. Niet alles pakt
echter even goed uit in zo’n budgetproductie.
De micro heeft het zwaar met aangezette hoge
noten en de akoestiek is beperkt, maar voor
de fan is dit een klassiek hebbeding.
Label: Lenneke Ruiten Records
Kathy Ingraham | Everlasting Cool
Het Kathy Ingraham-geluid als jazz afdoen
doet haar tekort. Ja, ze neuzelt, maar met
meer volume dan een Aretha Franklin: het is
een énorm geluid. Er zit show in, Broadway,
swing en de sfeer van rokerige clubs in jaren
zeventig-gangsterfilms. Het is enorm uitbundig.
Net als Beyoncé’s plaat is Everlasting Cool
volkomen over the top geproduceerd met
een Rolls Royce aan geluid en even subtiele
als overdreven arrangementen van Clifford
Carter, tevens de pianist. Inclusief de hoes is
alles aan deze plaat in het kwadraat. Ingraham
deinst niet terug voor nummers van meer dan
zes minuten, zoals ‘Angel Eyes’. Het zijn veelal
bekende nummers die nooit eerder zo goed
klonken als in deze fantastische line-up. Dit
genre krijgt met Ingraham een enorme impuls.
Label: Ingraham records
Jesse Garland | de mi corazón
We nemen afscheid van een zomer om nooit
meer te vergeten met een plaat om nooit meer
te vergeten: Jesse Garlands de mi corazón.
Texas born & bred doet Garland met latin wat
Ingraham doet met jazz en Horsch met de fluit:
een orkaan van enthousiasme en talent over
de nietsvermoedende luisteraar uitstorten,
die verbijsterd achterblijft. ‘Productie’ is met
genoemde drie dames écht een nieuwe fase
ingegaan. Toch is geen van hen een product
van producenten. Het talent, de virtuositeit
en de warmbloedigheid spatten eraf. Het zijn
dominante platen. Mooi, warm én perfect. Zes
recensies waarvan ik bij vier CD’s denk dat het
nooit meer beter zal worden. Het woord ‘latin’
behoeft verder geen toelichting. Het vleugje
jazz ook niet. Zet Spotify maar aan!
Label: 4 On the Floor
219