Mundikat Magazine edition 6-2018

Tekst Nanda Alstede – foto’s Natasja Atema
Uitgelicht ...
Omdat ons nieuwe redactielid Natasja Atema in de nabije
toekomst het stokje gaat overnemen van Corry Husada en
deze rubriek voor haar rekening neemt, gaan we, om Natasja
enigszins bitwijs te maken gezellig samen naar Zwolle. ‘Zilver’
is ons kerstthema en we gaan op bezoek bij Maine Coon cattery
Rimaky van Maureen en Richard Vaartjes, die o.a. silver Maine
Coons fokken.
Het stratenplan daar in die Zwolse wijk zit nogal verwarrend
in elkaar en nadat we eerst bij het verkeerde huis hadden
aangebeld (waar niet werd opengedaan …. We vreesden al
voor niets naar Zwolle te zijn afgereisd) werden we, na een
telefoontje, hartelijk verwelkomd door Maureen Vaartjes, die
een tiental meters verderop bleek te wonen samen met haar
man Richard en 17 Maine Coons, plus nog een kleine Chihuahua
die bij hen onderdak vond omdat Richards moeder, van wie het
hondje is, in een verpleeghuis werd opgenomen.
kunnen en willen want ‘de katten zijn hun familieleden’. Ik ben
blij te horen dat er meer mensen denken zoals ik. Wat ‘men’ er
ook van vindt, onze katten horen nu eenmaal bij ons en gaan
niet zomaar weg. Een van mijn eerste Siamezen kocht ik bij een
bekende fokster – mevrouw Van Wissen, zij is niet meer onder
ons, maar oudere fokkers kunnen zich haar misschien nog wel
herinneren; zij hield al haar gecastreerde dieren ook gewoon
lekker zelf en placht te zeggen: ‘Als ik gesteriliseerd word, doen
ze me toch ook niet weg?’. Het is heel lang geleden, maar dat is
me altijd bijgebleven.
Nadat Richard ons van koffie had voorzien, konden we eens
rustig al die mooie katten bewonderen. Van de 17, wonen er
15 vredig met elkaar samen in de woonkamer, samen met de
Chihuahua. Dankzij het gematigde temperament van de Maine
Coon, gaat dit probleemloos. Ik zie nog niet zo snel 15 Siamezen/
Oosters Kortharen op deze wijze samenleven … En ja, ook bij de
Maine Coon gaat het niet altijd helemaal vlekkeloos.
Maureen vertelt dat ze wel eens een kat heeft moeten herplaatsen
omdat het gewoon niet ging in de groep. Maar herplaatsen is iets
dat ze slechts in het uiterste geval doen. Ze vinden dat vreselijk
en houden, als het ook maar enigszins mogelijk is, hun katten
tot ze het kopje voorgoed neerleggen. Veel fokkers vinden dit
een onwenselijke situatie en herplaatsen standaard zodra er
met een dier is ‘uitgefokt’. Ja, dan krijg je veel dieren, daarvan
zijn ze zich ook zeker bewust, maar ze zouden het niet anders
8