Profeten en Koningen - Ellen G. White

weg, en vernieuwt uw hart en uw geest. Waarom toch zoudt gij sterven, huis
Israëls? Want Ik heb geen welgevallen aan de dood van wie sterven moet,
luidt het woord van de Here Here; daarom bekeert u, opdat gij leeft".
"Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. Want waarom zoudt gij sterven,
huis Israëls?" 3
God had boodschappers naar Israël gezonden met een oproep tot
terugkeer aan hun trouw. Als ze acht geslagen hadden op deze
boodschappen, zouden ze zich afgewend hebben van de Baal tot de levende
God, en zou Elia nooit een oordeelsboodschap hebben gebracht. Maar de
waarschuwingen die een levensgeur hadden moeten zijn, bleken een
doodslucht te zijn. Hun trots was gekwetst; hun toorn was gewekt tegen de
boodschappers; en nu haattep ze de profeet Elia met een diepe haat. Als hij
maar in hun handen zou vallen, zouden ze hem vol vreugde hebben
overgeleverd aan Izebel, -- alsof ze, door zijn stem tot zwijgen te brengen, de
vervulling van zijn woorden hadden kunnen afwenden! Ondanks alle rampen
bleven ze vasthouden aan hun afgoderij. Zo maakten ze hun schuld,
waardoor Gods oordelen in het land waren gekomen, nog groter.
Voor het zwaar getroffen Israël was er slechts één geneesmiddel -- zich
af te wenden van de zonden die de kastijdende hand van de Almachtige over
hen had gebracht, en zich met een volkomen hart te wenden tot de Here.
"Wanneer Ik de hemel toesluit, zodat er geen regen is, wanneer Ik
sprinkhanen gebied het land kaal te vreten, indien Ik pest onder mijn volk
zend, en mijn volk waarover mijn naam is uitgeroepen, verootmoedigt zich
en zij bidden en zoeken mijn aangezicht en bekeren zich van hun boze
wegen, dan zal Ik uit de hemel horen, en hun zonde vergeven en hun land
herstellen". 4 Om deze resultaten teweeg te brengen, weerhield God de dauw
en de regen, tot een duidelijke hervorming zou plaatsvinden.
89