Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 9
Nationale afval
Van Jerobeams dood tot de komst van Elia voor Achab ging het volk
Israël in geestelijk opzicht achteruit. Bestuurd door mannen die God niet
vreesden en die vreemde vormen van aanbidding in de hand werkten, verloor
het grootste deel van het volk al spoedig volledig uit het oog dat ze de
levende God moesten dienen, en ging men tal van afgodische vormen van
aanbidding volgen.
Nadab, de zoon van Jerobeam, heerste slechts enkele maanden als
koning. Zijn zondige loopbaan werd plotseling beëindigd door een
samenzwering met Basa, een van zijn generaals, aan het hoofd, die de leiding
wilde overnemen. Nadab werd gedood met al zijn nakomelingen, "naar het
woord des Heren, dat Hij door de dienst van zijn knecht, de Siloniet Achia,
gesproken had, wegens de zonden die Jerobeam bedreven had, en die hij
Israël had doen bedrijven". 1
Op deze wijze eindigde het huis van Jerobeam. De afgodendienst die
hij had ingesteld, had de rechtmatige oordelen van de hemel gebracht over de
schuldige aanbidders; en toch gingen de volgende vorsten -- Basa, Ela, Zimri
en Omri -- gedurende bijna veertig jaar door met deze zonde.
Het grootste deel van deze tijd regeerde Asa als koning over Juda. "Asa
deed wat goed en recht was in de ogen van de Here zijn God. Hij
verwijderde de uitheemse altaren en de offerhoogten, verbrijzelde de gewijde
stenen, hieuw de gewijde palen om en beval de Judeeërs, de Here, de God
hunner vaderen te zoeken en de wet en het gebod te volbrengen. Hij
verwijderde uit al de steden van Juda de offerhoogten en de wierookaltaren.
76