Profeten en Koningen - Ellen G. White

ontrouwe boodschapper overkwam, was een verder bewijs voor de waarheid
der profetie, tegen het altaar geuit. Als de profeet veilig naar huis had kunnen
terugkeren, hoewel hij ongehoorzaam was geweest aan het woord des Heren,
zou de koning dit feit hebben gebruikt in een poging zijn eigen
ongehoorzaamheid goed te spreken. In het gescheurde altaar, de verstijfde
arm en in het vreselijk lot van de man, die het waagde een duidelijk bevel
van de Here ongehoorzaam te zijn, had Jerobeam Gods misnoegen moeten
zien, en deze oordelen hadden hem moeten waarschuwen niet door te gaan
op deze weg van ongehoorzaamheid. Maar in plaats zich te bekeren, "stelde
hij opnieuw uit alle kringen van het volk priesters aan voor de hoogten. Wie
het begeerde, die wijdde hij, zodat hij tot priester der hoogten werd". Zo
zondigde hij niet alleen zelf, maar hij deed Israël zondigen. "En het
volharden hierin werd tot zonde voor het huis van Jerobeam, to: zijn
vernietiging en tot zijn verdelging van de aardbodem:. 10
Aan het eind van een onrustige regering van tweeëntwintig jaar werd
Jerobeam verslagen in een oorlog met Abia, de opvolger van Rechabeam.
"Jerobeam had in de dagen van Abia geen kracht meer over; de Here sloeg
hem, zodat hij stierf". 11
De afval die Jerobeam tijdens zijn regering had ingeleid, nam steeds
toe, tot het gevolg ten slotte de ondergang van het rijk Israël betekende.
Reeds vóór de dood van Jerobeam had Ahia, de oude profeet uit Silo,
die jaren geleden de troonsbestijging van Jerobeam had voorzegd,
gesproken: "De Here zal Israël slaan, zodat het wiegelt als riet in het water
en Hij zal Israël wegrukken van deze goede grond die Hij hun vaderen
gegeven heeft, en Hij zal hen aan de overzijde van de Rivier verstrooien,
omdat zij hun gewijde palen gemaakt, en daardoor de Here gekrenkt hebben.
Ja, Hij zal Israël prijsgeven vanwege de zonden die Jerobeam bedreven heeft,
en die hij Israël heeft doen bedrijven". 12
74