Profeten en Koningen - Ellen G. White

eredienst van Jehova in Jeruzalem zou hebben geleid, was verijdeld. Door de
boodschap van de profeet had de koning van Israël tot inkeer moeten komen,
en zijn slechte weg, waardoor het volk de ware aanbidding van Jehova zou
loslaten, de rug moeten toekeren. Maar hij verhardde zijn hart, en nam zich
voor zijn eigen weg te volgen.
Bij het feest in Betel waren de harten der Israëlieten nog niet geheel
verhard. Velen stonden nog open voor de invloed van de Heilige Geest. Het
was Gods bedoeling dat degenen die afvallig werden, zouden worden
tegengehouden voor het te laat zou zijn. Hij zond zijn boodschapper om de
afgodische plechtigheid te onderbreken, en aan koning en volk bekend te
maken wat de gevolgen van deze afval zouden zijn. Het scheuren van het
altaar was een teken van Gods misnoegen over de gruwel die plaatsvond in
Israël. De Here tracht te redden, niet te verderven. Hij verlustigt zich in het
redden van zondaars. "Zo waar Ik leef, luidt het woord van de Here Here, Ik
heb geen behagen in de dood van de goddeloze, maar veeleer daarin, dat de
goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft". 6 Door waarschuwingen en
smeekbeden roept Hij de afgedwaalden om een eind te maken aan hun
boosheid, zich tot Hem te wenden en te leven. Hij geeft de door Hem
gekozen boodschappers vrijmoedigheid, zodat zij, die hen horen, vrezen en
tot bekering komen. Hoe onbevreesd bestrafte de man Gods de koning! En
deze duidelijkheid was noodzakelijk; op geen enkele andere wijze kon het
bestaande kwaad worden bestraft. De Here gaf zijn dienstknecht
vrijmoedigheid, opdat een blijvende indruk gemaakt zou worden op hen die
het hoorden. Gods boodschappers moeten nooit vrezen voor een mens, maar
onwankelbaar het recht verded' gen. Zolang ze hun vertrouwen stellen in
God, behoeven ze niet te vrezen; want Hij die hen hun opdracht geeft,
schenkt hen ook de zekerheid van zijn bescherming. Nadat hij zijn
boodschap had gebracht, wilde de profeet vertrekken, toen Jerobeam tot hem
zei: "Kom toch met mij naar huis en verkwik u, dan wil ik u een geschenk
geven. Doch de man Gods zeide tot de koning: Al gaaft gij mij de helft van
uw huis, ik zou niet met u binnengaan, noch brood eten, noch water drinken
72