Profeten en Koningen - Ellen G. White

vaderen te ruste en werd begraven in de stad Davids; zijn zoon Abia werd
koning in zijn plaats". 16 Toen in het begin van Rechabeams regering het
koninkrijk werd gedeeld, begon de heerlijkheid van Israël af te nemen, om
nooit weer in volle luister te stralen. In de eeuwen die volgden, werd de troon
van David van tijd tot tijd bezet door mannen met een hoogstaand karakter
en ruimdenkend oordeel, en onder de regering van deze vorsten deelden de
omringende landen in de zegeningen die Juda te beurt vielen. Van tijd tot tijd
werd de naam Jehova verheven boven de afgoden en had men eerbied voor
zijn wet. Nu en dan stonden profeten op, machtig om de handen der vorsten
te sterken, en het volk aan te moedigen tot blijvende trouw. Maar het zaad
van de zonde, dat reeds opkwam in de beginjaren van Rechabeam, zou nooit
geheel en al uitgeroeid worden; en nu en dan zou het volk, dat door God zo
gezegend was, zó diep zinken, dat het een aanfluiting werd onder de
heidenen.
Toch wilde God, ondanks de verdorvenheid van hen die zich neigden
naar afgodische gebruiken, in barmhartigheid alles doen wat Hij kon om het
gedeelde koninkrijk te redden van volledige ondergang. Met het verstrijken
der jaren, toen zijn plannen met Israël volkomen verijdeld schenen te worden
door de plannen van mensen die zich door satan lieten leiden, toonde Hij nog
steeds zijn weldadige bedoelingen door de ballingschap en het herstel van
het uitverkoren volk.
De scheuring van het koninkrijk was slechts het begin van een
wonderbare geschiedenis, waarin Gods lankmoedigheid en tedere
verdraagzaamheid worden getoond. Uit de smeltkroes der beproeving,
waarin ze moesten vanwege overgenomen en gekoesterde neigingen tot het
kwaad, moesten diegenen die God wilde zuiveren om Zich een bijzonder
volk te bereiden, ijverig in goede werken, ten slotte erkennen:
"Niemand is U gelijk, Here! groot zijt Gij en groot is uw naam in
67