Profeten en Koningen - Ellen G. White

Ontevreden wendde Rechabeam zich tot de jongemannen die in zijn
jeugd zijn metgezellen waren geweest, en vroeg hen: "Wat raadt gij, dat wij
zullen antwoorden aan dit volk, dat tot mij gesproken heeft: maak het juk dat
uw vader ons opgelegd heeft, lichter?" 7 Deze jongemannen stelden voor om
de onderdanen van zijn rijk streng te behandelen, en hen duidelijk te maken
dat hij van het begin af niet wilde dat zijn eigen wensen gedwarsboomd
zouden worden.
Gestreeld door het vooruitzicht oppergezag uit te oefenen, besloot
Rechabeam de raad van zijn oude raadslieden in de wind te slaan, en de
jongeren tot zijn raadslieden te maken. Zo gebeurde het dat op de
afgesproken tijd, toen "Jerobeam met het gehele volk tot Rechabeam kwam,
zoals de koning afgesproken had", om te horen welke gedragslijn de koning
wilde volgen, Rechabeam "aan het volk een hard antwoord gaf... en sprak:
Mijn vader heeft uw juk zwaar gemaakt, maar ik zal uw juk nog verzwaren;
mijn vader heeft u met zwepen getuchtigd, maar ik zal u tuchtigen met
gesels". 8
Als Rechabeam en zijn onervaren raadslieden Gods wil aangaande
Israël hadden gekend, zouden ze hebben geluisterd naar het verzoek van het
volk om een verandering in de regering. Maar in dit uur van kansen tijdens
de bijeenkomst te Sichem faalden ze rekening te houden met de wet van
oorzaak en gevolg, en verzwakten zo hun invloed voor altijd over een groot
deel van het volk. Hun duidelijk voornemen de druk die tijdens de regering
van Salomo was opgelegd, te handhaven, zelfs zwaarder te maken, was in
lijnrechte tegenspraak met Gods plan voor Israël, en gaf het volk
ruimschoots gelegenheid te twijfelen aan de oprechtheid van hun
bedoelingen. Door deze onverstandige en ongevoelige poging om macht uit
te oefenen, openbaarden de koning en zijn raadgevers de hoogmoed van
positie en gezag.
62