Profeten en Koningen - Ellen G. White

ongerechtigheid der bewoners van de aarde aan hen te bezoeken". 10 In
gezichten over de grote oordeelsdag kregen de geïnspireerde boodschappers
van de Heer flitsen van de ontsteltenis van hen die niet gereed zijn hun Heer
in vrede te ontmoeten.
"Zie, de Here ontledigt en verwoest de aarde, keert haar ondersteboven
en verstrooit haar inwoners .. ., omdat zij de wetten hebben overtreden, de
inzettingen ontdoken, het eeuwig verbond verbroken. Daarom verslindt een
vloek de aarde en moeten haar bewoners boeten;... De vrolijke tamboerijnen
zwijgen, het rumoer der uitgelatenen heeft opgehouden, de vrolijke citer
zwijgt". 11
"Wee die dag, want nabij is de dag des Heren; als een verwoesting
komt hij van de Almachtige .. . Verschrompeld zijn de zaadkorrels onder
haar aardkluiten; verwoest zijn de voorraadschuren; gescheurd staan de
korenbakken, want het koren is verdroogd. Hoe kreunt het vee! De
runderkudden dolen rond, want er is voor hen geen weide; ook de
schapenkudden lijden zwaar". "De wijnstok is verdord en de vijgeboom is
verwelkt; granaatappelboom, ook palm en appelboom, alle bomen des velds
zijn verdord. Voorwaar, de blijdschap is beschaamd van de mensenkinderen
weggevlucht". 12 "Mijn hart jaagt in mij", roept Jeremia uit als hij de
verwoesting ziet die plaatsvindt in de laatste dagen van de geschiedenis van
deze aarde. "Ik kan niet zwijgen; want bazuingeschal hoor ik, strijdrumoer!
Slag na slag wordt gemeld, ja, het gehele land is verwoest". 13
"Dan wordt de verwatenheid der mensen neergebogen", zegt Jesaja van
de dag van Gods wrake, "en de trots der mannen vernederd, en de Here
alleen is te dien dage verheven, en de afgoden zullen volkomen
verdwijnen . . Te dien dage zal de mens zijn zilveren en gouden afgoden, die
hij zich gemaakt had om zich daarvoor neer te buigen, voor de ratten en de
vleermuizen werpen, bij zijn vlucht in de rotsholten en in de bergspleten
554