Profeten en Koningen - Ellen G. White

voorzeker het koninkrijk van u afscheuren en het uw knecht geven. Maar bij
uw leven zal ik dat niet doen, ter wille van uw vader David; uit de hand van
uw zoon zal Ik het afscheuren". 4
Alsof hij wakker werd uit een droom door dit godsgericht dat
uitgesproken werd over hem en zijn huis, begon Salomo met een wakker
geschud geweten zijn dwaasheid in het ware licht te zien. In zijn geest
gekastijd, verzwakt naar lichaam en geest, wendde hij zich vermoeid en
dorstig af van de gebroken vaten der aarde, om opnieuw te drinken uit de
levensbron. Eindelijk had de tucht van het lijden zijn doel bereikt in zijn
leven. Lang had de vrees hem benauwd dat hij zou ondergaan omdat hij niet
zijn dwaasheid de rug kon toekeren; nu echter zag hij in de boodschap die hij
kreeg een lichtstraal. God had hem niet geheel en al verworpen, maar stond
klaar hem te bevrijden van een slavernij, wreder dan de dood, een slavernij
waaruit hij zich niet zelf kon bevrijden.
Dankbaar erkende Salomo de macht en goedertierenheid van Hem, die
boven allen staat; berouwvol begon hij de weg terug te zoeken naar de
reinheid en heiligheid, die hij had losgelaten. Hij kon niet verwachten dat de
gevolgen van de zonde hem niet zouden treffen; nooit kon hij uit zijn leven
de herinnering wegvagen van alles wat achter hem lag; maar hij zou ernstig
trachten anderen te weerhouden van deze dwaasheid. Hij zou nederig de
fouten van zijn leven belijden en zijn stem doen horen om anderen te
waarschuwen, zodat ze niet reddeloos verloren zouden gaan als gevolg van
de invloeden ten kwade waarvan hij de oorzaak was geweest.
Iemand die oprecht berouw heeft, tracht niet de zonden die hij heeft
gedaan, te vergeten. Hij wordt niet zorgeloos betreffende de fouten die hij
heeft gemaakt, zodra hij vrede heeft verkregen. Hij denkt aan hen die door
zijn houding tot het kwade zijn verleid, en tracht op alle mogelijke manieren
zo iemand terug te brengen op de goede weg. Hoe helderder het licht schijnt
52