Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 59
De komst van een bevrijder
In de lange eeuwen van "benauwdheid en duisternis", van
beangstigende donkerheid" 1 die de geschiedenis van het mensdom heeft
gekenmerkt van de dag af dat onze stamouders hun tehuis in het paradijs
hebben verloren, tot de tijd dat Gods Zoon als Verlosser van zondaars kwam,
was de hoop van het gevallen mensdom gericht op de komst van een
Verlosser, die mannen en vrouwen zou bevrijden van de macht van zonde en
dood.
De eerste aanduiding hiervan werd Adam en Eva gegeven, toen het
vonnis door God werd uitgesproken over de slang, en God Zich richtte tot
satan: "Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en
haar zaad; dit zal u de kop vermorzelen en gij zult het de hiel vermorzelen".
2 Het zondige mensenpaar werd met hoop vervuld, toen het deze woorden
hoorde; want in de profetie over het verbreken van satans macht beluisterden
zij een belofte van bevrijding uit de ellende, veroorzaakt door de zonde.
Hoewel zij moesten lijden door de macht van hun tegenstander, omdat ze
onder zijn verleidende invloed waren gekomen en het duidelijke gebod van
God hadden overtreden, behoefden ze toch niet toe te geven aan wanhoop.
Gods Zoon had aangeboden hun zonde te verzoenen door zijn eigen bloed.
Ze kregen een proeftijd, waarin ze, door geloof in de macht van Christus om
te redden, opnieuw kinderen van God konden worden Omdat satan erin
geslaagd was de mens af te brengen van het pad van gehoorzaamheid, werd
hij de "god van deze wereld". 3 De heerschappij die Adam had gekregen,
was overgegaan naar de overweldiger.
Maar Gods Zoon had voorgesteld naar deze aarde te komen om de straf
519