Profeten en Koningen - Ellen G. White

dit of van dat volk".
Deze ongewettigde verbintenissen waren oorzaak van grote verwarring
in Israël; want sommige van deze mensen bekleedden vooraanstaande
posities en waren heersers van wie het volk terecht raad en een juist
voorbeeld mocht verwachten. Omdat Nehemia voorzag dat de ondergang van
het volk het gevolg zou zijn als dit bleef voortgaan, sprak hij ernstig met de
overtreders. Hij wees op het geval van Salomo, hij herinnerde hen eraan dat
er onder alle volkeren geen koning was geweest als deze man, aan wie God
grote wijsheid had geschonken; toch hadden afgodische vrouwen zijn hart
afgetrokken van God, en zijn voorbeeld had Israël verdorven.
"Moeten wij dan van u horen", sprak Nehemia streng, "dat gij al dit
grote kwaad doet? Gij moogt uw dochters niet aan hun zonen geven en geen
van van hun dochters voor uw zonen of voor uzelf nemen!"
Toen hij hun Gods geboden en bedreigingen voorhield, alsmede de
vreselijke oordelen waardoor Israël in het verleden voor deze zonden was
gestraft, werd hun geweten wakker, en er begon een hervormingswerk dat
Gods dreigende toorn afwendde en zijn goedkeuring en zegen bracht.
Sommigen bekleedden een heilig ambt, en pleitten voor hun heidense
vrouwen met de woorden dat ze er niet van konden scheiden. Er werd echter
geen onderscheid gemaakt; rang of positie werd niet in ogenschouw
genomen. Als iemand van de priesters of oversten weigerde zich los te
maken van de afgodendienaars, werd hij terstond ontslagen uit de dienst des
Heren. Een kleinzoon van de hogepriester, die getrouwd was met een dochter
van Sanballat, werd niet alleen uit zijn ambt ontzet, maar zelfs uit Israël
verbannen. "Gedenk, mijn God", bad Nehemia, "dat zij het priesterschap en
het verbond van het priesterschap en van de Levieten hebben bevlekt".
Alleen in het oordeel zal bekend worden, hoeveel zielesmart deze
514