Profeten en Koningen - Ellen G. White

gezag hadden uitgeoefend; maar het verlangen hun eigen belangen te
bevorderen, had hen ertoe gebracht de ongelovigen te begunstigen.
Onbevreesd bestrafte Nehemia hen voor het verwaarlozen van hun plicht.
"Wat doet gij daar voor slechts", vroeg hij streng, "dat gij de sabbat
ontheiligt? Hebben ook uw vaderen niet zo gedaan en heeft onze God niet
daarom al deze rampspoed over ons en over deze stad gebracht? Zult gij nu
nog heviger toorngloed over Israël brengen door de sabbat te ontheiligen?"
Toen gaf hij bevel dat "zodra het dan in de poorten van Jeruzalem donker
werd, vóór de sabbat," deze gesloten moesten worden, en pas na de sabbat
weer geopend mochten worden; en omdat hij meer vertrouwen had in zijn
eigen bedienden dan in hen die door de bestuurders zouden worden
aangesteld, plaatste hij hen bij de poorten om toe te zien dat zijn bevelen
werden uitgevoerd.
De handelaars en verkopers die niet van plan waren hun plannen op te
geven, overnachtten enige malen buiten Jeruzalem, in de hoop gelegenheden
te vinden om handel te drijven, hetzij met de inwoners van de stad of met
mensen daarbuiten. Nehemia waarschuwde hen dat ze gestraft zouden
worden als ze dit bleven doen. "Waarom overnacht gij vóór de muur?" vroeg
hij; "Indien gij dat nog eens doet, zal ik de hand aan u slaan". "Van die tijd af
kwamen zij niet meer op de sabbat".
Ook gaf hij de Levieten opdracht de poorten te bewaken, daar hij wist
dat zij meer eerbied zouden afdwingen dan het gewone volk. Ook was door
hun nauwe verbondenheid met de dienst van God te verwachten, dat ze meer
ijver zouden tonen in het nadruk leggen op het gehoorzamen aan Gods wet.
Nu vestigde Nehemia zijn aandacht op het gevaar, dat Israël opnieuw dreigde
door hun huwelijken en omgang met afgodendienaars. "Ook zag ik in die
dagen Judeeërs", schrijft hij, "die Asdoditische, Ammonitische en
Moabitische vrouwen gehuwd hadden; van hun kinderen sprak de helft
Asdoditisch en zij waren niet in staat Judees te spreken, maar wel de taal van
513