Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 58
Hervorming
Plechtig en in het openbaar had het volk van Juda beloofd Gods wet te
gehoorzamen. Maar toen de invloed van Ezra en Nehemia tijdelijk was
verdwenen, verlieten velen de Here. Nehemia was teruggekeerd naar Perzië.
Gedurende zijn afwezigheid van Jeruzalem waren zonden ingeslopen
waardoor het volk werd verdorven. Afgodendienaars hadden niet slechts
vaste voet gekregen in de stad, maar door hun aanwezigheid besmetten ze
zelfs de voorhoven van de tempel. Door onderlinge huwelijken was er
vriendschap ontstaan tussen Eljasib de hogepriester en Tobia de Ammoniet,
een bittere vijand van Israël. Als resultaat van deze ongeheiligde verbintenis
had Eljasib Tobia toestemming gegeven een kamer in te richten bij de
tempel, waar voorheen de tienden en gaven van het volk werden bewaard.
Vanwege de wreedheid en verraderlijkheid der Ammonieten en Moabieten
jegens Israël had God door Mozes gezegd dat ze voor altijd buiten de
vergadering van zijn volk gehouden zouden worden. 1 In strijd met dit
woord had de hogepriester de offergaven, opgeborgen in dit vertrek van
Gods huis, daaruit verwijderd om ruimte te maken voor deze
vertegenwoordiger van een verboden volk. Groter verachting voor God dan
het betonen van zulk een gunst aan de vijand van God en zijn waarheid was
niet mogelijk. Toen Nehemia terugkeerde uit Perzië, hoorde hij van deze
heiligschennis "Ik was er zeer over ontstemd", zegt hij, "en wierp al het
huisraad van Tobia het vertrek uit. Op mijn bevel reinigde men de
vertrekken, en ik bracht het gerei van het huis Gods, het spijsoffer en de
wierook daarin terug".
Niet alleen was de tempel verontheiligd, maar ook de offeranden waren
misbruikt. Dit had als gevolg gehad dat de vrijgevigheid van het volk was
511