Profeten en Koningen - Ellen G. White

zijt gij bezig de muur te herbouwen, en gij wilt volgens dat zeggen hun
koning worden. Zelfs hebt gij profeten aangesteld, om over u in Jeruzalem
uit te roepen: Er is een koning in Juda! Nu dan, dergelijke dingen zullen de
koning ter ore komen; kom dan nu, laten wij samen beraadslagen".
Als de berichten die hier genoemd werden, werkelijk de ronde hadden
gedaan, zou er aanleiding zijn geweest om te vrezen, want al spoedig zouden
ze zijn doorgedrongen tot de koning, die op grond van de minste verdenking
de strengste maatregelen zou kunnen nemen. Maar Nehemia was overtuigd,
dat de brief onjuist was, alleen geschreven om hem angst aan te jagen en
hem in een val te lokken. Deze gevolgtrekking werd versterkt door het feit
dat het een open brief was, blijkbaar bedoeld dat het volk van de inhoud
kennis zou nemen, waardoor ze opgeschrikt en bang gemaakt zouden
worden.
Zonder verwijl zond hij het volgende antwoord: "Er is van zulke
dingen, als gij noemt, niets geschied, maar gij verzint ze zelf". Nehemia was
niet onbekend met satans plannen. Hij wist dat deze pogingen bedoeld waren
om de handen van de bouwers te verzwakken en op deze wijze hun
inspanningen teniet te doen.
Telkens weer had satan de nederlaag geleden; en nu legde hij met nog
meer sluwheid een gevaarlijke strik voor Gods dienstknecht. Sanballat en
zijn metgezellen huurden mannen, die deden alsof ze vrienden waren van
Nehemia, om hem verkeerde raad te geven alsof dit Gods woord zou zijn. De
voornaamste in dit werk van ongerechtigheid was Semaja, iemand die
tevoren door Nehemia geacht was. Deze man sloot zich op in een vertrek bij
de tempei, alsof hij bang was dat zijn leven gevaar liep. In die tijd was de
tempel beschermd door muren en poorten, maar de poorten van de stad
waren nog niet hersteld Onder de schijn dat hij zich zorgen maakte over de
veiligheid van Nehemia, gaf Semaja hem de raad zich te verschuilen in de
500